Ειδικότερα, αντισμήναρχος στις 2.9.1996 παραιτήθηκε προκειμένου να συμμετάσχει ως υποψήφιος βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου 1996. Στη συνέχεια εκδόθηκε το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο τέθηκε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία με τον βαθμό του σμηνάρχου.

Στις εκλογές, δεν εξελέγει βουλευτής και ζήτησε από το ΓΕΑ να επιστρέψει στην ενεργό υπηρεσία ή τουλάχιστον να υπάρξει βαθμολογική αποκατάσταση.

Το ΓΕΑ του απάντησε ότι το αίτημά του δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, σύμφωνα με το άρθρο 56 του Συντάγματος, το οποίο δεν επιτρέπει ανάκληση Προεδρικού Διατάγματος που εκδόθηκε κατόπιν παραίτησης στρατιωτικού προκειμένου να συμμετάσχει ως υποψήφιος σε βουλευτικές εκλογές.

Κατόπιν αυτών, ο απόστρατος προσέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας να ακυρωθεί η άρνηση του ΓΕΑ.

Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών δεν δέχθηκε τις θέσεις του και άσκησε έφεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υποστηρίζοντας ότι η μη επάνοδος του στην Π.Α. παραβιάζει τις συνταγματικές επιταγές της ισότητας, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, το δικαίωμα στην εργασία και όπως επίσης προσκρούει στην αρχή της αναλογικότητας. Ακόμη, υποστήριζε ότι παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η οποία προστατεύει την ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι.

Όμως, το Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ (πρόεδρος η αντιπρόεδρος Αικατερίνη Συγγούνα και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Αναστασία Παπαδημητρίου) απέρριψε την έφεση του απόστρατου αξιωματικού για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

Το ΣτΕ έκρινε ότι σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές «δεν είναι επιτρεπτή, η κατόπιν υποβολής αιτήματος στρατιωτικού, παραιτηθέντος για να συμμετάσχει σε βουλευτικές εκλογές και μη εκλεγέντος, επαναφορά στην κατάσταση την οποία τελούσε προ της αποστρατείας του». Όμως, είναι δυνατή η αυτεπάγγελτη ανάκληση ως εφέδρου μονίμου στρατιωτικού, ο οποίος παραιτήθηκε προκειμένου να συμμετέχει σε εκλογές και δεν εξελέγη, μόνο σε «περιπτώσεις εξαιρετικές, όπως πολέμου, επιστράτευσης ή εν καιρώ ειρήνης προς κάλυψη εκτάκτων αναγκών».

Ακόμη, το ΣτΕ αναφέρει ότι οι περιορισμοί που θέτει το άρθρο 56 του Συντάγματος για τους στρατιωτικούς δικαιολογούνται «από λόγους δημοσίου συμφέροντος, συνδεομένους με την ανάγκη διαφύλαξης της πολιτικής ουδετερότητας και της εύρυθμης λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων (το στρατιωτικό προσωπικό των οποίων αποτελεί διακριτή κατηγορία, τελούσα υπό διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με το πολιτικό προσωπικό του Δημοσίου).

ΑΠΕ-ΜΠΕ