«Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καθίσει πάλι στα θρανία της αντιπολίτευσης» είναι ο τίτλος που επέλεξε ο Γιώργος Καμίνης στο άρθρο με το οποίο ασκεί κριτική εφ’ όλης της ύλης στον ΣΥΡΙΖΑ («Τα Νέα», 13.9.2018). Σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου, όπως ο ίδιος αναφέρει, είναι να δείξει στα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής που υποστηρίζουν την προοπτική της σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ ότι κάνουν λάθος. Και το λάθος τους είναι πως δεν βλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προοδευτικός.
Η υπόθεση εργασίας του Γ. Καμίνη έχει δύο τουλάχιστον άρρητες παραδοχές: 1. Το Κίνημα Αλλαγής, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ κι όσοι απέμειναν σε αυτό μετά την αποχώρηση του Ποταμιού, είναι προοδευτικός πολιτικός σχηματισμός. 2. Ο ίδιος, ως δήμαρχος (ιδιότητα με την οποία επέλεξε να υπογράψει το άρθρο) και ως στέλεχος, που είχε διεκδικήσει την αρχηγία του ΚΙΝ.ΑΛΛ., είναι προοδευτικός. Πέραν αυτών, υπάρχει και κάτι ακόμα: Ποια είναι τελικά τα χαρακτηριστικά της πολιτικής ταυτότητας «προοδευτικός»; Οι επισημάνσεις του Γ. Καμίνη βοηθούν στην αποσαφήνιση του περιεχομένου συγκεκριμένης ταυτότητας. Το αν αυτή, ωστόσο, είναι «προοδευτική» είναι άλλη ιστορία. Επιπλέον, το αν ο τρόπος με τον οποίο ο δήμαρχος Αθηναίων επιλέγει να ασκήσει κριτική στα σημεία της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση τα οποία θεωρεί τρωτά συνάδει με τα χαρακτηριστικά που ο ίδιος νομίζει ότι χαρακτηρίζουν το πολιτικό του ύφος είναι μια άλλη ιστορία.
Σύμφωνα με τον Γ. Καμίνη, «ο μεγάλος ασθενής της χώρας», το κράτος, εξακολουθεί να υποφέρει από την παρούσα κυβέρνηση. Στο πλαίσιο αυτό, η μόνη μεταρρύθμιση που εντοπίζει είναι αυτή του «Κλεισθένη», η οποία «ξεχαρβαλώνει την Τοπική Αυτοδιοίκηση». Ποια στοιχεία του «Κλεισθένη» δεν αρέσουν στον Γ. Καμίνη; Άγνωστο, το κείμενο δεν αναφέρει κάποιο. Υποθέτω πως η απλή αναλογική ενοχλεί τον δήμαρχο, αλλά δεν κάνει τον κόπο ούτε να το αναφέρει ούτε και να εξηγήσει γιατί η απλή αναλογική δεν είναι προοδευτική, ενώ η ενισχυμένη, π.χ., είναι.
Περνώντας στον τομέα του κοινωνικού κράτους, η μαύρη μαυρίλα που «βλέπει» ο Γ. Καμίνης συνεχίζεται. Η «διανομή επιδομάτων» διεξάγεται «δίκην ελεημοσύνης». Η μη διανομή επιδομάτων σε άνεργους και άπορους πώς θα ονομαζόταν άραγε; Και, αφού μιλάμε για οικονομικούς πόρους, μήπως ο κ. Καμίνης μπορεί να κάνει τον κόπο να πει πώς ονομάζεται η περίπτωση των εταιρειών Energa και Ηellas Power; Μήπως, για να πάμε λίγο παλιότερα, ξέρει πώς ονομάζεται η αρπαγή των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, με απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη, προκειμένου να «επενδυθούν» στο Χρηματιστήριο;
Στον Γ. Καμίνη δεν αρέσει ούτε η ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων πολιτών. Κι αυτό διότι, παρότι τη θεωρεί επιβεβλημένη, έχει διαπιστώσει ότι «οι ευεργετούμενοι από το μέτρο ανακαλύπτουν καθημερινά ότι το Δημόσιο Σύστημα Υγείας τελεί υπό διάλυση». Πώς το τεκμηριώνει αυτό ο «εκσυγχρονιστής», ο «οπαδός του ορθού λόγου», της «αντιπαράθεσης μέσω επιχειρημάτων» κ.λπ.; Μήπως παραθέτει στοιχεία για τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας; Μήπως συγκρίνει την κατάστασή τους με αυτή στην οποία βρίσκονταν όταν στην εξουσία ήταν προηγούμενες κυβερνήσεις; Μήπως παραθέτει στοιχεία σχετικά με τα διαθέσιμα κονδύλια, το προσωπικό, τις κλίνες κ.λπ.; Η απάντηση είναι μονολεκτική: Όχι. Ο Γ. Καμίνης αρκείται σε αυτά που... ανακάλυψαν οι ασθενείς.
Στον τομέα της παιδείας, ο Γ. Καμίνης διαπιστώνει ότι επίσης τα πράγματα δεν πάνε καλά. Από πού; Από το ότι αυξήθηκαν οι εγγραφές κατά 7% στα ιδιωτικά σχολεία που απευθύνονται στα μεσαία εισοδήματα. Για ποιον λόγο αυτό συνιστά προβληματική ένδειξη για την παιδεία είναι κάτι που μόνο ο Γ. Καμίνης ξέρει. Την περίοδο 2010-2014, οπότεσημειώθηκε η αντίστροφη τάση, ήταν άραγε λόγω της βελτίωσης του δημόσιου σχολείου; Και στα πανεπιστήμια; Τραγωδία σκέτη. Το πόρισμα της Επιτροπής Παρασκευόπουλου «νομιμοποιεί τις καταλήψεις», λέει ο Γ. Καμίνης, που είναι και καθηγητής πανεπιστημίου εκτός των άλλων. Το πώς αυτό το πανεπιστήμιο, που είναι «γιάφκα τρομοκρατών», καταφέρνει να παράγει όλους αυτούς τους επιστήμονες που κατόπιν πάνε στο εξωτερικό (στο λίκνο δηλαδή της τεκμηρίωσης της ποιότητας και της αξιολόγησης, σύμφωνα πάντα με τους «εκσυγχρονιστές») και τα καταφέρνουν τόσο καλά παραμένει ερώτημα.
Ο Γ. Καμίνης, επίσης, διαπιστώνει απόπειρα ελέγχου της ιδιωτικής τηλεόρασης μέσω του περιορισμού στα πέντε κανάλια και τη διανομή σε «δικούς τους». Ποιοι ήταν οι «δικοί μας» και ποιοι οι «ξένοι»; Για τον νέο διαγωνισμό του ΕΣΡ, παρ' όλα αυτά, ο Γ. Καμίνης δεν λέει κάτι. Με αυτόν συμφωνεί; Επίσης, κρίνει πως η κατάσταση της ΕΡΤ είναι κάκιστη. Σε σχέση με την προηγούμενη; Σε σχέση με τη ΝΕΡΙΤ; Σε σχέση με τι;
Στο πεδίο των ατομικών δικαιωμάτων, ο Γ. Καμίνης εξαντλεί την επιχειρηματολογία του αναφερόμενος στο θέμα του προσφυγικού και στην κατάσταση που επικρατεί στη Μόρια. Η σιωπή του, ωστόσο, για τις νομοθετικές παρεμβάσεις που αφορούν το σύμφωνο συμβίωσης, την ταυτότητα φύλου, την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την προστασία των γυναικών από τη βία και μια σειρά ακόμα παρεμβάσεις προκαλεί υποψίες. Ίσως ο Γ. Καμίνης να μη θέλει να χαλάσει την καρδιά των επισκεπτών του Υμηττού, θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος που κρίνει από τον τίτλο του κειμένου του.
Σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα γενικά πολιτικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε ένα... κρεσέντο «προοδευτισμού», ο Γ. Καμίνης «ανακαλύπτει» πως η ριζοσπαστική κινηματική Αριστερά «αμφισβητεί συνολικά τους θεσμούς της σύγχρονης συνταγματικής δημοκρατίας». Τι ακριβώς περιλαμβάνουν οι θεσμοί αυτοί; Είναι όντως δημοκρατικοί; Πού βασίζεται η παραπάνω κριτική; Σε ποια γεγονότα; Σε ποια κείμενα; Ευελπιστούμε να μάθουμε κάποια στιγμή. Προχωρώντας ένα βήμα «προοδευτικότερα», ο Γ. Καμίνης «βλέπει» πως ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί «να απεμπλακεί από το 'αμαρτωλό' κινηματικό παρελθόν του». Σε ποια θεωρία της «σύγχρονης συνταγματικής δημοκρατίας» τα κινήματα αποτελούν «αμαρτία»; Μήπως μπορεί να μπει στον κόπο να μας δώσει κάποιο στοιχείο παραπάνω ο πρώην πρόεδρος του Συνηγόρου του Πολίτη;
Ο Γ. Καμίνης, λοιπόν, διαπιστώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέση ούτε με τη «Σοσιαλδημοκρατία» ούτε με τον «προοδευτισμό». Κι αυτό διότι, εκτός όλων των παραπάνω, συγκυβερνά με τους ΑΝ.ΕΛΛ. Για ποιο λόγο είναι «ακροδεξιοί» οι ΑΝ.ΕΛΛ.; Μήπως λόγω της τοποθέτησής τους στο »Μακεδονικό"; Η θέση του ΚΙΝ.ΑΛΛ. γιατί είναι «προοδευτική»; Μήπως επειδή έχει το «κοκαλάκι της Σοσιαλδημοκρατίας»; Η θέση της Ν.Δ., την οποία επιθυμεί, χωρίς να το λέει, να δει κυβέρνηση;
Σε κάθε περίπτωση, το ποιος θα κάτσει σε ποια θρανία θα κριθεί στις εκλογές το 2019. Μέχρι τότε, αυτό που έχει ήδη κριθεί είναι ότι ο Γ. Καμίνης κατετάγη τρίτος στις εκλογές για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. και, τρεις μήνες μετά τη διεξαγωγή τους και τον σχηματισμό της συμμαχίας, το Ποτάμι αποχώρησε. Το 2019, επιπλέον, είναι έτος αυτοδιοικητικών εκλογών, συνεπώς οι πολίτες της Αθήνας θα έχουν την ευκαιρία να κρίνουν τον Γ. Καμίνη και τα πεπραγμένα του. Πεδίο δόξης λαμπρό.
