Η πίστη στην αυτορρύθμιση των αγορών και στο μικρό και περιορισμένης παρεμβατικότητας κράτος και η επιμονή στις ιδιωτικοποιήσεις τόσο των δημόσιων δομών, όπως η υγεία, η παιδεία και οι μεταφορές, όσο και των φυσικών αγαθών, όπως η ενέργεια και το περιβάλλον, αλλά και η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η αποδόμηση των μεγάλων εργασιακών κατακτήσεων όπως το οκτάωρο και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, συνιστούν κορυφαίες νεοφιλελεύθερες επιλογές της κυβέρνησης της ΝΔ, από τις οποίες η ελληνική Δεξιά προσδοκά να φέρει την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Όμως μετά την οικονομική κρίση και πολύ περισσότερο μετά την πανδημία, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές αναγνωρίζονται πια διεθνώς ως αποτυχημένες.
Η νεοφιλελεύθερη εκδοχή της παγκοσμιοποίησης το μόνο που αφήνει πίσω της μετά από 3 δεκαετίες επιθετικής ανάπτυξης, κατάργησης των συνόρων για το κεφάλαιο και εμπέδωσης μιας ισχυρής κυριαρχίας των πολυεθνικών και παγκοσμιοποιημένων εταιρειών που ευνοήθηκαν απεριόριστα σε βάρος των εθνικών και περιφερειακών οικονομικών προσπαθειών, οι οποίες υποχώρησαν μπροστά στον ισχυρό ανταγωνισμό, είναι εκτεταμένη φτώχεια και τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.
Η συγκέντρωση του πλούτου και των προνομίων που αυτός παρέχει στα χέρια μια οικονομικής ολιγαρχίας και η υποχώρηση των εθνικών οικονομιών υπέρ των αόρατων κολοσσών που γέννησε και ενίσχυσε η υπόθεση της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας έφεραν φτώχεια, ύφεση και ανεργία όχι μόνο στους αδύναμους κρίκους της διεθνούς οικονομικής αλυσίδας, αλλά ακόμη και στην πρωτεύουσα του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν ηγείται σήμερα της μεγάλης διεθνούς προσπάθειας αποδυνάμωσης της ισχύος των παγκοσμιοποιημένων κολοσσών, επιβάλλοντας τη φορολόγησή τους στις χώρες όπου παράγουν κέρδη. Με τον τρόπο αυτόν θα ανοίξει ο δρόμος για την οικονομική ανάπτυξη των εθνικών και περιφερειακών οικονομιών, οι οποίες πλέον θα γίνουν ανταγωνιστικές. Κι ακόμη, έτσι θα ενισχυθούν τα επιμέρους κράτη στα οποία οι πολυεθνικές δραστηριοποιούνταν μέχρι τώρα χωρίς οφέλη για τις εθνικές οικονομίες.
Από την άλλη, οι μεταρρυθμίσεις Μπάιντεν στο εσωτερικό των ΗΠΑ, με τα 5,5 τρις δολάρια που διαθέτει για την ενίσχυση των δημόσιων δομών και την αποκατάσταση και επαναφορά του κοινωνικού κράτους που επί τετραετίας Τραμπ υπέστησαν καθίζηση αντίστοιχη με αυτή που προκαλεί στη χώρα μας σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δίνει το σύνθημα διεθνώς για ανατροπή των πολιτικών που στηρίζονται στο νεοφιλελευθερισμό.
Εν μέσω αυτής της οικονομικής άνοιξης την οποία προσπαθεί να επαναφέρει στην παγκόσμια οικονομία ο πρόεδρος Μπάιντεν μετά από 30 χρόνια νεοφιλελεύθερου χειμώνα, υπάρχουν σήμερα κάποιοι θύλακες, όπως η ελληνική κυβέρνηση, που επιμένουν οπισθοδρομικά.
Η αποτυχία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, ειδικά σε εποχή διεθνούς παρακμής της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας που τις εξέθρεψε, είναι σαφής και προδιαγεγραμμένη.
Την ίδια ώρα, η πολιτική που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι προοδευτικές δυνάμεις, με την αποκατάσταση των στρεβλώσεων που προκάλεσαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, με την επανόρθωση του κράτους ως ρυθμιστή της οικονομίας, με την αποκατάσταση των δημόσιων δομών και την επανασύσταση του κοινωνικού κράτους – ασπίδα απέναντι στη φτώχεια, την ανεργία και την υγειονομική κρίση, αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον και να γίνεται ελκυστική, καθώς εναρμονίζεται απολύτως με το διεθνές κλίμα.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές σήμερα δεν μπορούν να φέρουν την οικονομική ανάπτυξη όχι μόνο γιατί δεν ευνοούνται από τις διεθνείς συνθήκες, αλλά και γιατί έχει αποκαλυφθεί πλέον ο ευνοιοκρατικός χαρακτήρας τους υπέρ της οικονομικής ελίτ.
Κορυφαίο παράδειγμα προσχηματικής αναπτυξιακής επένδυσης που όμως δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, ούτε φέρνει ξένες επενδύσεις, όπως υπόσχονταν, είναι το Ελληνικό.
Αφού λοιπόν αποδόθηκε από το ελληνικό κράτος στον επενδυτή η πλήρης κυριότητα του 30% της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, (1.800 στρέμματα) και το 30% της παράκτιας ζώνης, καθώς και το δικαίωμα επιφανείας της υπόλοιπης έκτασης για 99 χρόνια, ας δούμε πως ο επενδυτής, έναντι αυτών, συμβάλλει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Lamda Development, η οικονομική συμμετοχή του επενδυτή επιτυγχάνεται με δύο τρόπους
- Με την έκδοση Κοινού Ομολογιακού Δανείου ύψους 320 εκ. ευρώ στην οποία συμμετείχαν 10.000 Έλληνες ιδιώτες επενδυτές
- Με τραπεζική χρηματοδότηση ύψους 1,16 δις. Ευρώ
Η πολυδιαφημισμένη επένδυση δηλαδή του Ελληνικού, όπως προκύπτει μέσα από τις δηλώσεις της ίδιας της επενδυτικής εταιρείας, συνίσταται κατά 78,4% σε τραπεζική δανειοδότηση και κατά 21,6% σε συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων ελληνικής προέλευσης.
Παρατήρηση 1η: Ο επενδυτής, παρά τα όσα η κυβέρνηση ισχυρίζεται περί ξένων επενδύσεων, δεν ενισχύει την ελληνική οικονομία με κεφάλαια από το εξωτερικό. Το σύνολο της επένδυσης καλύπτεται από ελληνικό χρήμα.
Παρατήρηση 2η: Η επένδυση σε ποσοστό 78,4% αφορά σε τραπεζικό χρήμα, σε ελληνικό χρήμα δηλαδή και μάλιστα δημόσιας προέλευσης, αφού οι τράπεζες στηρίχθηκαν και ανακεφαλαιοποιήθηκαν στην εποχή της οικονομικής κρίσης με δημόσιες ενισχύσεις του ελληνικού κράτους.
Παρατήρηση 3η: Η ιδιωτική συμβολή στην πολυδιαφημισμένη επένδυση είναι ύψους μόλις 21,6% και αφορά αποκλειστικά 10.000 Έλληνες ιδιώτες.
Παρατήρηση 4η: Η τραπεζική δανειοδότηση του επενδυτή, ο οποίος υποτίθεται θα ενίσχυε την ελληνική οικονομία με ξένες επενδύσεις, όχι μόνο επιβαρύνει τη χώρα μας, αλλά και ουσιαστικά γίνεται και σε βάρος των ελληνικών ιδιωτικών επενδύσεων, των οποίων τις δυνατότητες δανειοδότησης περιορίζει, καθώς τη μερίδα του λέοντος την παίρνει η συγκεκριμένη επένδυση, με την κάλυψη βεβαίως της κυβέρνησης.
Έρχεται δηλαδή στην Ελλάδα ένας ξένος επενδυτής, αγοράζει ελληνική γη με ελληνικά χρήματα, χωρίς ο ίδιος να φέρει ούτε ευρώ από το εξωτερικό και κερδίζει κι από πάνω από το management της επένδυσης. Με μόνο χαμένο το ελληνικό δημόσιο. Δηλαδή όλους εμάς…
Κι αυτή η… επένδυση είναι η ναυαρχίδα των κατ’ ευφημισμό «ξένων» επενδύσεων στη χώρα μας. Δεν θέλει και πολύ σκέψη για να γίνει αντιληπτό ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ούτε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να γίνει κατανοητό ότι η μόνη ανάπτυξη που τέτοιες νεοφιλελεύθερης έμπνευσης επενδύσεις φέρνουν, είναι η ανάπτυξη των ξένων επενδυτών.
Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, άλλωστε, μπορεί να περιμένει. Υπάρχουν τα ΜΜΕ που σε εθνικό δίκτυο θα διαδώσουν ότι οσονούπω έρχεται…
