to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Οι νέες ταινίες της εβδομάδας: Στον κόσμο του φανταστικού

Στο φανταστικό κινηματογράφο ανήκει η τρέχουσα κινηματογραφική εβδομάδα αφού οι τέσσερις από τις έξι νέες ταινίες που προβάλλονται ανήκουν σε αυτό το κινηματογραφικό είδος.


Πρώτο και καλύτερο το θαυμάσιο φιλμ του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, «Το πλάσμα του νερού», που τιμήθηκε με τη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο, μια προσέγγιση της αγάπης αλλά και μια αλληγορία για το ρατσισμό και τον Ψυχρό Πόλεμο.


Από την πλευρά του ο Κόρνελ Μούντρουτζο, με «Το φεγγάρι του Δία», επιχειρεί τα δική του αλληγορία για το προσφυγικό πρόβλημα και την αύξηση της ξενοφοβίας στην Ευρώπη.


Ο «Μαύρος πάνθηρας», του Ράιαν Κούγκλερ, με ήρωα έναν μαύρο υπερήρωα ο οποίος αγωνίζεται για το Καλό, και «Το σπίτι των φαντασμάτων», των Μάικλ Σπίριγκ και Πίτερ Σπίριγκ ένα μεταφυσικό θρίλερ τρόμου, εντάσσονται και αυτά στο φανταστικό σινεμά. 


Προβάλλεται επίσης το πολύ καλό «Η κόρη της Άπριλ», του Μισέλ Φράνκο, ένα δραματικό φιλμ για τις σχέσεις ανάμεσα σε δυο αδελφές και τη μητέρα τους. Τέλος, οι μικροί σινεφίλ έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την ταινία κινουμένων σχεδίων, «Το γατοξόρκι».

Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

THE SHAPE OF WATER
Σκηνοθεσία: Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο 
Πρωταγωνιστούν: Σάλι Χόκινς, Μάικλ Σάνον, Οκτάβια Σπένσερ, Μάικλ Στούλμπαργκ, Νταγκ Τζόουνς, Ρίτσαρντ Τζένκινς

Κατά τη δεκαετία του 1960 ο Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη ΕΣΣΔ, μαίνεται. Η Ελάιζα Εσπόζιτο, μια όχι ιδιαίτερα όμορφη, κωφάλαλη κοπέλα εργάζεται ως καθαρίστρια σε ένα κυβερνητικό εργαστήριο στο οποίο η αμερικανική κυβέρνηση κάνει διάφορα μυστικά προγράμματα. Μοναδικοί φίλοι της είναι ο Ζιλ, ένας μεσήλικας ομοφυλόφιλος γείτονάς της και η μαύρη συνάδελφός της, Ζέλντα. Μια μέρα μεταφέρεται στο εργαστήριο ένα περίεργο πλάσμα, μέσα σε μία δεξαμενή νερού, το οποίο πρόκειται να γίνει αντικείμενο πειραμάτων. Η Ελάιζα βρίσκει την ευκαιρία να το πλησιάσει και επικοινωνεί μαζί του και σύντομα θα δημιουργηθεί μεταξύ τους ένας ισχυρός δεσμό. Ενώ πλησιάζει η ώρα των πειραμάτων, η Ελάιζα αποφασίζει να σώσει το πλάσμα απελευθερώνοντας το. Όμως για την ύπαρξή του ενδιαφέρονται και οι Σοβιετικοί. Ενώ λοιπόν οι πράκτορες των δύο υπερδυνάμεων κάνουν σχέδια για το πώς θα εκμεταλλευτούν το φυλακισμένο πλάσμα αναλόγως με τα συμφέροντά τους, η κωφάλαλη καθαρίστρια μαζί με τη Ζέλντα και τοπ Ζιλ, οργανώνουν την απελευθέρωσή του. 
Θα ξεκινήσω από αυτό που βλέπουμε, δηλαδή την εικόνα. Από την πρώτη στιγμή ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο καταφέρνει να φυλακίσει το βλέμμα με τα χρώματα, τις γωνίες λήψης, τους φακούς εισάγοντάς μας σε έναν κόσμο μυστηριώδη, σκοτεινό και απειλητικό. Την ίδια στιγμή όμως, ο κόσμος αυτός είναι παραμυθένιος και παιχνιδιάρικος. Κι έτσι ο θεατής μένει μαγνητισμένος από την εικόνα. Και κατ’ επέκταση από τον αφηγηματικό ρυθμό του σκηνοθέτη και από τους εξαιρετικούς του χαρακτήρες.
Και ποιοι είναι οι χαρακτήρες του; Μια κωφάλαλη, ένας μεσήλικας ομοφυλόφιλος και μια μαύρη! Τρεις χαρακτήρες οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το περιθώριο για τρεις διαφορετικούς λόγους. Έχουμε επίσης έναν πιστό «πατριώτη», το φιλόδοξο, σκληρό αμερικανό πράκτορα και έναν σοβιετικό κατάσκοπο ο οποίος έχει παρεισφρήσει στην υπηρεσία και προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο καθήκον και τις προσωπικές επιλογές.
Και τέλος, έχουμε το αμφίβιο πλάσμα, γύρω από το οποίο πλέκεται ολόκληρη η ιστορία. Με αφορμή την ύπαρξή του στο στόχαστρο του σκηνοθέτη μπαίνει ο ίδιο ο Ψυχρός Πόλεμος, ο παραλογισμός του ανταγωνισμού και κατ’ επέκταση του πολέμου. Όμως το πλάσμα αντιπροσωπεύει και το Άλλο, το διαφορετικό, αυτό που αντιμετωπίζεται ως απειλή και πρέπει να περιοριστεί. Τέλος, κι αυτό είναι το βασικό νόημα της ταινίας, υπάρχει κάτι που μπορεί να σταθεί πάνω από το ρατσισμό, τον πόλεμο, τις διακρίσεις. Είναι η αγάπη, η αγνή αγάπη η οποία μπορεί να φέρει κοντά πλάσματα πολύ διαφορετικά. Και που μπορεί να υπερβεί πολιτικούς ανταγωνισμούς, οικονομικά συμφέροντα και ιδεοληπτικές θεωρήσεις. 
Η ταινία κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.
Να τι λέει ο ίδιος ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο: «Ήθελα να δημιουργήσω μια όμορφη, κομψή ιστορία για την ελπίδα και τη λύτρωση σαν αντίδοτο στον κυνισμό της εποχής μας. Ήθελα η ιστορία να πάρει τη μορφή παραμυθιού με την έννοια ότι έχεις έναν ταπεινό άνθρωπο που μπλέκει σε κάτι μεγαλύτερο και πιο υπερβατικό απ’ οτιδήποτε έχει ποτέ βιώσει. Και έπειτα σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία ιδέα να αντιπαραβάλω την αγάπη αυτή με κάτι τόσο μπανάλ και κακό όσο το μίσος μεταξύ εθνών, που είναι ο Ψυχρός Πόλεμος, και το μίσος ανάμεσα στους ανθρώπους λόγω της φυλής, του φύλου και των ικανοτήτων τους. Για μένα η εποχή αυτή είναι μια εποχή ρατσισμού, ανισότητας, αγωνίας για την απειλή πυρηνικού πολέμου. Σε λίγους μήνες ο Κένεντι θα δολοφονηθεί. Κατά κάποιο τρόπο είναι απαίσια εποχή για την αγάπη - κι όμως η αγάπη γεννιέται».

ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟΥ ΔΙΑ
JUPITER HOLDJA
Σκηνοθεσία: Κόρνελ Μούντρουτζο
Πρωταγωνιστούν: Μεράμπ Νινίντζε, Ζόμπορ Γιέγκερ, , Γκιόργκι Τσέρχαλμι, Μόνικα Μπάλσαι, Πέτερ Χάουμαν

Μια ομάδα προσφύγων προσπαθεί να περάσει από τη Σερβία στην Ουγγαρία. Όμως η ουγγρική συνοριοφυλακή τους αντιλαμβάνεται και μέσα στην αναμπουμπούλα ένας από αυτούς, ο Άριαν, πυροβολείται. Από τη στιγμή που ο πυροβολισμός τον έριξε κάτω, συμβαίνει κάτι το ανεξήγητο. Ο Άριαν αποκτά την ικανότητα να αιωρείται και κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει το πώς συμβαίνει αυτό. Τραυματισμός μεταφέρεται σε ένα στρατόπεδο προσφύγων και εκεί τον εξετάζει ο γιατρός Γκάμπορ Στερν. Έκπληκτος ανακαλύπτει την ικανότητα του Άριαν κι αποφασίζει να τον πάρει από εκεί και να τον βοηθήσει να βρει τον πατέρα του που τον έχασε περνώντας τα σύνορα. Στο μεταξύ όμως, ο διοικητής του στρατοπέδου, ο Λάσλο κυνηγά το φυγά επειδή πιστεύει πως ο πατέρας του είναι τρομοκράτης. Κυνηγημένοι ο Άριαν και ο Γκάμπορ, κρύβονται εδώ κι εκεί ενώ προσπαθούν εκμεταλλευόμενοι τις ικανότητες του νεαρού πρόσφυγα να κερδίσουν χρήματα. 
Το 2014 ο 43χρονος Μούντρουτζο μας είχε εντυπωσιάσει με την πολιτική του αλληγορία, «Λευκός θεός». Αυτή τη φορά, ακολουθεί πάλι την οδό της αλληγορίας αλλά γίνεται πιο μεταφυσικός. Έτσι χρησιμοποιεί ως κινητήρια δύναμη της αφήγησής του το «θαύμα» μετατρέποντας το νεαρό πρόσφυγα σε άγγελο ο οποίος με την παρουσία του λειτουργεί καταλυτικά. Δεν ξέρω εάν ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί εκουσίως το μοτίβο θάνατος – ανάσταση – ανάληψη – θαύμα, αλλά προσωπικά έτσι το κατάλαβα. Το βέβαιον είναι πως χρησιμοποιώντας μια μεταφυσική προσέγγιση, μιλά κατευθείαν στην καρδιά του προβλήματος. Κι αυτό είναι η προσφυγική τραγωδία, ο διάχυτος φόβος των ευρωπαϊκών κοινωνιών και φυσικά, η αντιπροσφυγική πολιτική της χώρας του. Να μην ξεχνάμε τη στάση της ξενοφοβικής ουγγρικής κυβέρνησης και τη συμμετοχή της στην ομάδα των χωρών Βίσεγκραντ, που αποφάσισαν να κλείσουν τα σύνορα στους πρόσφυγες.
Έτσι, σύμφωνα με την προσέγγιση του Μούντρουτζο, τα δεινά που αντιμετωπίζει ένας πρόσφυγας τον ανυψώνουν, τον μετατρέπουν σε άγγελο – λυτρωτή για τις ξενοφοβικές κοινωνίες της Ευρώπης. «Ο κόσμος φοβάται πολύ τα θαύματα. Τον τρομάζουν», ακούμε στην ταινία. Ναι, ο κόσμος φοβάται πολύ το διαφορετικό. Τον τρομάζει. Γιατί δυστυχώς, όπως λέει κάποια στιγμή ο γιατρός Στερν στον Άριαν, «Κανένα μέρος δεν είναι ασφαλές από τα τραύματα της Ιστορίας». Όμως ταινίες όπως «Το φεγγάρι του Δία», συμβάλλουν στην επούλωση των τραυμάτων πρώτα απ’ όλα της ίδιας του της πατρίδας.

Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΑΠΡΙΛ
LAS HIJAS DE ABRIL
Σκηνοθεσία: Μισέλ Φράνκο
Πρωταγωνιστούν: Έμα Σουάρεζ, Άνα Μαρία Μπετσερίλ, Ενρίκε Αριζόν, Τζοάνα Λαρεκούι

Η Βαλέρια, μια 17χρονη κοπέλα, η οποία ζει μαζί με την ετεροθαλή αδελφή της Κλάρα, μένει έγκυος. Αν και δεν θέλει να μάθει τίποτε η Άπριλ, η μητέρα της, λόγω των οικονομικών προβλημάτων τα οποία αναμένεται να επιδεινωθούν μετά τη γέννηση του παιδιού, αναγκάζουν την Κλάρα να την ειδοποιήσει. Μετά από λίγο, η Άπριλ, καταφθάνει αποφασισμένη να βοηθήσει τις κόρες της. Όμως η παρουσία της Άπριλ σύντομα θα αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα αναδεικνύοντας τους λόγους που αρχικά η Βαλέρια δεν ήθελε να της πει τίποτε. 
Μια ταινία με θέμα την αποπνικτική σχέση της μητέρας με τις κόρες της, ένα χαμηλού προϋπολογισμού βραδυφλεγές δράμα, το οποίο βραβεύτηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του 70ου Φεστιβάλ των Κανών.

ΜΑΥΡΟΣ ΠΑΝΘΗΡΑΣ
BLACK PANTHER
Σκηνοθεσία: Ράιαν Κούγκλερ
Πρωταγωνιστούν: Τσάντγουικ Μπόσμαν, Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Λουπίτα Νιόνγκο, Άντι Σέρκις, Μάρτιν Φρίμαν, Άντζελα Μπάσετ, Φόρεστ Γουίτακερ

Οι χάρτινοι ήρωες της Μάρβελ για μια ακόμη φορά ζωντανεύουν στο σινεμά. Τον Μαύρο Πάνθηρα τον συναντήσαμε στο «Κάπτεν Αμέρικα: Εμφύλιος Πόλεμος». Τώρα μετά το θάνατο του πατέρα του, βασιλιά σε έναν τεχνολογικά ανεπτυγμένο κράτος της Αφρικής, επιστρέφει για να αναλάβει το θρόνο. Όμως ένας εχθρός τον απειλεί. 
Η πρώτη ταινία με μαύρο υπερήρωα!

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ
WINCHESTER
Σκηνοθεσία: Μάικλ Σπίριγκ, Πίτερ Σπίριγκ 
Πρωταγωνιστούν: Τζέισον Κλαρκ, Έλεν Μίρεν, Σάρα Σνουκ

Σε μια απομονωμένη περιοχή, 50 χιλιόμετρα έξω από το Σαν Φρανσίσκο, υπάρχει μια έπαυλη η οποία θεωρείται στοιχειωμένη. Αποτελεί τουριστική ατραξιόν για την περιοχή και οι παραγωγοί αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το γεγονός και να γυρίσουν μια ταινία. Έτσι το Γουίντσεστερ έγινε τίτλος αυτής της ταινίας τρόμου. Το σπίτι, λοιπό, έχτισε η Σάρα Γουίντσεστερ για να χρησιμοποιηθεί ως άσυλο για τις οργισμένες ψυχές. Ο τρόμος συνεχίζεται επί της οθόνης.

ΤΟ ΓΑΤΟΞΟΡΚΙ
LINO: UMA AVENTURA DE SRTE VIDAS
Σκηνοθεσία: Ραφαέλ Ρίμπας

Ο Λίνο είναι ένας διασκεδαστής σε παιδικά πάρτι που δεν αντέχει άλλο τη ρουτίνα του και το γάτο-κοστούμι του. Αποφασίζει έτσι να ζητήσει βοήθεια από έναν όχι και τόσο ταλαντούχο μάγο, που τον μεταμορφώνει σε αυτό που μισεί περισσότερο: το κοστούμι του.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)