to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Οι νέες ταινίες της εβδομάδας: Εν αρχή ην η Επανάσταση

Πλουσιότατη η κινηματογραφική εβδομάδα που ξεκινά αφού περιλαμβάνει δέκα ταινίες για όλα τα γούστα. Δικαιωματικά η πρωτοκαθεδρία ανήκει στο ντοκιμαντέρ «Η Μεγάλη Ουτοπία», του Φώτου Λαμπρινού, με θέμα της γνωστές αλλά και άγνωστες πτυχές της Οκτωβριανής Επανάστασης και των όσων ακολούθησαν. Εκατό χρόνια μετά, η επανάσταση των Μπολσεβίκων εξακολουθεί να προκαλεί συζητήσεις και αντιπαραθέσεις αλλά και να εμπνέει.


Ως μία από τις καλύτερες ταινίες της σεζόν θεωρείται από κάποιους η «Δαλιδά», με θέμα τη ζωή της διάσημης τραγουδίστριας και ηθοποιού, η οποία συνδύαζε τη δόξα με την τραγωδία.
 
Το κοινωνικό αστυνομικό φιλμ «Παράνομες ζωές» από το Άνταμ Σμιθ, διαθέτει τη δύναμη και την καθαρή ματιά του βρετανικού σινεμά. Πολύ καλές κριτικές αλλά και βραβεία ανδρικού ρόλου στις Κάνες και κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, συνοδεύουν τον «Επιφανή πολίτη» των Γκαστόν Ντουπράτ και Μαριάνο Κον.
 
Η δεκάδα συμπληρώνεται από ταινίες οι οποίες καλύπτουν ολόκληρη την γκάμα ενδιαφερόντων από δράματα και θρίλερ μέχρι φαντασίας και …στρουμφάκια.
 
Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΥΤΟΠΙΑ
THE GREAT UTOPIA
Σκηνοθεσία: Φώτος Λαμπρινός
 
Το ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού προβλήθηκε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και προκάλεσε συζητήσεις. Τώρα που ήρθε η ώρα η ταινία να προβληθεί στους κινηματογράφους αναδημοσιεύω το κείμενο που είχα γράψει τις μέρες του φεστιβάλ και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του «Κόκκινου».
«(…) η κυρίαρχη υπόθεση των αισθήσεων μας τέμνεται από το γεγονός ότι ο θεατής που στέκεται μπροστά στον πίνακα, -εσείς κι εγώ δηλαδή- τέμνεται κατ’ ευθείαν από το βλέμμα του δικαστή έτσι ώστε να έχει την αίσθηση ότι ο ίδιος είναι ο κατηγορούμενος»….
 
Με τα παραπάνω λόγια ο Φώτος Λαμπρινός, στοχεύοντας με την κάμερά του τον πίνακα του Σολομόν Νικρίτιν, ‘Δίκη λαού’ τελειώνει την ταινία του, βάζοντας και εμάς, ως θεατές της ταινίας, στη θέση του κατηγορούμενου.
 
Γιατί όμως να νιώθουμε κατηγορούμενοι; Επειδή γοητευτήκαμε και κάποιοι ίσως να γοητευόμαστε ακόμη, από τη μεγάλη και ματαιωμένη εν πολλοίς, ουτοπία που έφερε η Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση; Ή μήπως, επειδή αποσιωπήσαμε, ακόμη και από τους ίδιους μας τους εαυτούς, τα γεγονότα τα οποία ‘λέρωναν’ την ιδανική εικόνα που θέλαμε να έχει η ουτοπία μας;
 
Ο Φώτος Λαμπρινός, λοιπόν, σκαλίζει την Ιστορία, δεν αποσιωπά επειδή γνωρίζει πως όλες οι μεγάλες ανατροπές, τα ιστορικά άλματα και οι ιστορικές αλλαγές, δεν επιτελούνται με τους κανόνες του σαβουάρ βιβρ. Ούτε οι άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν σε μεγάλα ιδανικά είναι άγγελοι. Όλοι και όλες γνωρίζουμε ανθρώπους οι οποίοι προκειμένου να επιβάλλουν τις αγνές τους –και το εννοώ- προθέσεις, χρησιμοποιούν μέσα, όχι και τόσο ηθικά. Το μακιαβελικό ‘ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’ αποτελεί μία όχι άγνωστη πρακτική, σε πολλές ιστορικές στιγμές και έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς ηγέτες κάθε είδους και κάθε ιδεολογίας. Ιδίως όσοι (όσες) ανήκουμε στο χώρο της Αριστεράς, ας μην συμπεριφερόμαστε ως μωρές παρθένες, που δε γνωρίζουμε.
 
Οι Μπολσεβίκοι ανέτρεψαν με περίπου πραξικοπηματικό τρόπο, την εκλεγμένη εθνοσυνέλευση που προέκυψε μετά από ελεύθερες εκλογές ύστερα από την επανάσταση του Φλεβάρη του 1917 που ανέτρεψε τους Ρομανόφ, κι ας μην είχαν την πλειοψηφία.
 
Κι ύστερα ήρθε η εξόντωση των αντιπάλων, η συμφωνία Μπρες-Λιτόφσκ, ο εμφύλιος, ο λιμός εξαιτίας της αντίδρασης των χωρικών στην κολεκτιβοποίηση. Και τότε ο Λένιν, ο οποίος ήταν μεγάλος ηγέτης και έβλεπε μπροστά, αποφάσισε να εφαρμόσει τη νέα οικονομική πολιτική (ΝΕΠ). Και η πορεία της νέας σοβιετικής δημοκρατίας συνεχίστηκε μέσα από δυσκολίες, αγώνες, αντιφάσεις, ενθουσιασμό και απογοητεύσεις, επιτυχίες και πισωγυρίσματα, νίκες και ήττες. Ήταν κοσμοϊστορικά γεγονότα τα οποία άλλαξαν τον κόσμο και έδωσαν ώθηση στο εργατικό κίνημα παγκοσμίως με τη δημιουργία κομμουνιστικών κομμάτων και εργατικών συνδικάτων.
Το 1934, και ενώ ο Λένιν έχει πεθάνει και ο Στάλιν έχει εδραιώσει την εξουσία του, η μεγάλη ουτοπία, κατά το Φώτο Λαμπρινό, τελειώνει.
 
Μέσα από ένα πλούσιο αρχειακό υλικό, οι θεατές βλέπουν τα ηρωικά χρόνια της επανάστασης των Μπολσεβίκων να ζωντανεύουν. Βλέπουν όμως και εικόνες σκληρές, άσχημες, που δεν αρέσουν. Ανθρώπους να πεθαίνουν από την πείνα, αγρότες να διαδηλώνουν κατά της κολεκτιβοποίησης, πολιτικούς αντιπάλους να φυλακίζονται. Και η ιδανική εικόνα αμαυρώνεται, ενοχλεί, πονάει.
 
Το θαυμάσιο μοντάζ του Λαμπρινού, που καταφέρνει να συνδέσει πολλά πράγματα (ιστορικά γεγονότα, καλλιτεχνικά κινήματα) χωρίς όμως να ‘φορτώσει’ την ταινία, κρατούν το ρυθμό της και το θεατή σε εγρήγορση. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, που προσωπικά μου άρεσε. Είναι η αφήγηση, το κείμενο το οποίο συνοδεύει τις εικόνες που βλέπουμε.
 
Θεωρώ πως το ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού, «Η μεγάλη ουτοπία», είναι μια εξαιρετική δουλειά, προϊόν εξαντλητικής έρευνας αλλά και έντονης εσωτερικής πάλης. Γιατί εκείνος που θέλει να δει λιγάκι πιο βαθιά, θα διακρίνει τον πόνο του σκηνοθέτη. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα αντικομουνιστικό ντοκιμαντέρ. Γιατί ένα τέτοιο θα είχε εντελώς διαφορετική προσέγγιση, διαφορετικό λόγο, καταγγελτικό και αψύ. Έχουμε να κάνουμε με ένα ντοκιμαντέρ που προσεγγίζει την Ιστορία με ειλικρίνεια, χωρίς υπεκφυγές και –κατά την άποψή μου- πολύ προσωπικό.
 
Ο Φώτος Λαμπρινός, απελευθερώνεται και απελευθερώνει όσους από τους θεατές θέλουν να απελευθερωθούν. Κι το έχουμε ανάγκη, επειδή τίποτε δεν έχει τελειώσει, ο δρόμος είναι δύσκολος και έχουμε ανάγκη από μια απελευθερωμένη από στερεότυπα και απενοχοποιημένη Ουτοπία.
 
ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΖΩΕΣ
TREPASS AGAINST US
Σκηνοθεσία: Άνταμ Σμιθ
Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Φασμπέντερ, Μπρένταν Γκλίζον, Λίντσεϊ Μάρσαλ, Κίλιαν Σκοτ, Ρόρι Κίνεαρ, Σον Χάρις 
 
Ο Τσαν Κάτλερ, ζει με τη γυναίκα του Κέλι και τα δυο του παιδιά, σε έναν καταυλισμό τροχόσπιτων στις παρυφές μιας πλούσιας περιοχής. Σε ένα από τα τροχόσπιτα ζει ο πατέρας του Τσαν, ο Κόλντι, αρχηγός μιας συμμορίας παρανόμων που επιβιώνει ληστεύοντας. Η οικογένεια Κάτλερ ζει μέσα στην παρανομία εδώ και τρεις γενιές.  Όμως ο Τσαν ονειρεύεται ένα διαφορετικό μέλλον για τα παιδιά του, θέλει, σε αντίθεση με αυτόν και τη γυναίκα του, να πάνε στο σχολείο και να ξεφύγουν από την οικογενειακή παράδοση της παρανομίας. Πρέπει όμως και ο ίδιος να αλλάξει ζωή, κάτι που προσπαθεί να κάνει αλλά δεν μπορεί επειδή δε θέλει να συγκρουστεί με τον πατέρα του.
 
Οι οικογενειακοί δεσμοί και η δύναμή τους είναι το θέμα αυτής της αστυνομικής αλλά και κοινωνικής ταινίας του Άνταμ Σμιθ. Ο Τσαν είναι ένας άνθρωπος διχασμένος ο οποίος προσπαθεί να σταθεί αντάξιος των οικογενειακών του υποχρεώσεων τόσο απέναντι στο πατέρα του όσο και απέναντι στη γυναίκα του και τα παιδιά του. Μόνο που οι υποχρεώσεις αυτές είναι αλληλοσυγκρουόμενες και ο Τσαν βρίσκεται εγκλωβισμένος προσπαθώντας πάντα να κάνει το καλύτερο.
Ο Σμιθ σκηνοθετεί μια ταινία εμπνευσμένη από ένα άρθρο εφημερίδας το οποίο αναφερόταν σε μια οικογένεια παρανόμων που τρομοκρατούσε μια περιοχή. Κάπως έτσι οδηγείται σε ένα κοινωνικό σχόλιο για τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι από επιλογή αρνούνται να ενταχθούν και να συμβιβαστούν στους κανόνες. Έτσι επιλέγουν την παρανομία την οποία συγχέουν με την ελευθερία και έτσι οδηγούνται στη σύγκρουση με το νόμο.
 
Ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας, ο Τσαν Κάτλερ, είναι ένας άνθρωπος παγιδευμένος ο οποίος αναζητά τα όρια της δικής του ελευθερίας που για να την κατακτήσει πρέπει να συγκρουστεί με την οικογενειακή παράδοση. Είναι, εν τέλει, ένας τραγικός ήρωας ο οποίος αγωνίζεται μόνος εναντίον όλων.
Η σκηνοθεσία κρατά όλα τα θετικά στοιχεία του βρετανικού κοινωνικού σινεμά αλλά και τους βασικούς κανόνες της αστυνομικής ταινίας και ιδίως του νουάρ. Δυνατοί χαρακτήρες και πολύ καλές ερμηνείες από αναγνωρισμένους ηθοποιούς.
 
ΔΑΛΙΔΑ
DALIDA
Σκηνοθεσία: Λίζα Αζουέλος
Πρωταγωνιστούν: Σβέβα Αλβίτι, Ρικάρντο Σκαμάρτσιο, Ζαν Πολ Ρουβέ, Νικολά Ντιβοσεγιέ, Αλεσάντρο Μπόργκι, Βαλεντίνα Κάρλι
 
 
Κάποιοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες της φετινής σεζόν η οποία βαδίζει προς το τέλος της.
 
Πρόκειται για βιογραφική ταινία για τη ζωή της διάσημης τραγουδίστριας και ηθοποιού Δαλιδά, η  οποία παρά τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε στην καριέρα της δεν είχε ανάλογη επιτυχία και στην προσωπική της ζωή. 
 
Γεννήθηκε στο Κάιρο το 1933, από Ιταλούς γονείς. Το αληθινό της όνομα ήταν Ιολάντα Ζιλιότι και όλα ξεκίνησαν όταν στα 16 της χρόνια κέρδισε σε έναν διαγωνισμό ομορφιάς και κατάφερε να εκλεγεί τελικά Μις Αίγυπτος. Έτσι άρχισε να παίρνει μικρούς ρόλους στο σινεμά και το 1954 αποφάσισε να κυνηγήσει την τύχη της στο Παρίσι. Αρχίζει να τραγουδά για να ζήσει και εκεί την ακούει ο Λουσιέν Μορίς, διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού Europe 1, ο οποίος αναλαμβάνει να την προωθήσει. Έτσι έδωσε την πρώτη της συναυλία στο Παρίσι το 1956, παντρεύτηκε το τον Λουσιέν Μορίς, ταξίδεψε στην Ινδία αναζητώντας απαντήσεις στα προσωπικά της αδιέξοδα.
 
Έχοντας πουλήσει πάνω από 130 εκατομμύρια δίσκους, η ζωή της κύλισε μέσα σε αποτυχημένες σχέσεις, αυτοκτονίες συντρόφων, απόπειρα αυτοκτονίας της ιδίας το 1967 με αλκοόλ και ηρεμιστικά. Τελικά τα ‘κατάφερε’ και έδωσε τέλος στη ζωή της το 1987.
 
Η σκηνοθέτιδα, Λίζα Αζουέλος, λέει σε συνέντευξή της: «Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήμουν φαν της Δαλιδά πριν κάνω την ταινία. Κατά κάποιον τρόπο, κάπως μου επιβλήθηκε! Μόλις άρχισα την έρευνα, ένιωσα μια οικειότητα μαζί της και, καθώς περνούσε ο καιρός, ο δεσμός έγινε ολοένα ισχυρότερος. Η Δαλιδά δεν ήταν απλώς μια γυναίκα που έσπασε πολλά ρεκόρ -κέρδισε περισσότερα βραβεία από οποιοδήποτε Γάλλο καλλιτέχνη, πούλησε 170 εκατομμύρια δίσκους, ηχογράφησε 2.000 τραγούδια και είχε 70 χρυσούς δίσκους- ήταν επίσης ένα εξαιρετικό άτομο. Η ζωή της ήταν απίστευτη και τραγική, σα μυθιστόρημα. Η φήμη της, καλή και κακή, συναγωνίζονταν την μοναξιά της. Γρήγορα κατάλαβα ότι πρόκειται για την ιστορία μιας γυναίκας που δεν βρήκε ποτέ την ευτυχία. Ήθελα να τιμήσω τη μνήμη της – να κάνω τους ανθρώπους να καταλάβουν το ποια ήταν και να συγχωρέσουν την τελευταία, απελπισμένη πράξη της. Ήταν άτυχη: ήταν μια γυναίκα μοντέρνα σε μια εποχή που ήταν κάθε άλλο παρά μοντέρνα».
 
Ο ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
EL CIUDADANO ILUSTRE
Σκηνοθεσία: Γκαστόν Ντουπράτ, Μαριάνο Κον
Πρωταγωνιστούν: Όσκαρ Μαρτίνεζ, Ντέιντι Μπρίεβα, Αντρέα Φριγκέριο, Μπελέν Σαβάν, Νόρα Ναβάς
 
Απολαυστική ταινία η οποία κέρδισε βραβείο ανδρικής ερμηνείας για τον Όσκαρ Μαρτίνεζ στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
 
Ο Ντάνιελ Μαντοβάνι κερδίζει το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πετυχημένος συγγραφέας από την Αργεντινή ζει εδώ και 30 χρόνια στην Ευρώπη και τα περισσότερα βιβλία του εκτυλίσσονται στο Σάλας, το χωριό που γεννήθηκε και το οποίο δεν έχει επισκεφθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
 
Με την απονομή όμως του Νόμπελ, ο δήμαρχος του Σάλας τον καλεί να επισκεφθεί τη γενέθλια πόλη για να ανακηρυχθεί Επίτιμος Πολίτης. Χαρούμενος που θα επιστρέψει και θα ξαναβρεθεί με τους παλιούς του φίλους δέχεται την πρόταση. Μετά από τις πρώτες μέρες όμως θα διαπιστώσει πως τα πράγματα δεν είναι όπως τα φαντάστηκε. Γεγονότα, μυστικά και αντιπαραθέσεις που είχαν καλυφθεί από το χρόνο και την απόσταση έρχονται στην επιφάνεια.
 
Η ταινία προβλήθηκε στο τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και κέρδισε το βραβείο Κοινού.
 
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
THE SHACK
Σκηνοθεσία: Στιούαρτ Χεϊζελντάιν
Πρωταγωνιστούν: Οκτάβια Σπένσερ, Σαμ Γουόρθινγκτον, Ράντα Μίτσελ, Τιμ Μαγκρόου, Άλις Μπράγκα, Αβραάμ Αβίβ Αλούς
 
Ο Μάικ Φίλιπς βρίσκεται βυθισμένος στην κατάθλιψη μετά από μια οικογενειακή τραγωδία που δεν μπορεί να ξεπεράσει. Τότε λαμβάνει μια επιστολή από άγνωστο αποστολέα η οποία του λέει να επισκεφθεί μια εγκαταλελειμμένη και απομονωμένη καλύβα στα βουνά του Όρεγκον. Αν και δύσπιστος αποφασίζει να πάει ως εκεί. Όταν θα φθάσει θα συναντήσει τρεις παράξενους ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίος και μια γυναίκα που την ονομάζουν Πατέρα. Εκεί μαζί με αυτούς τους τρεις ανθρώπους θα μάθει σημαντικές αλήθειες και θα αλλάξει εντελώς η σκέψη τους και το πώς προσεγγίζει την τραγωδία που του συνέβη. Η ζωή του θα αλλάξει για πάντα.
Το συγκινητικό ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης ενός πατέρα, μετά από μία οικογενειακή τραγωδία.
 
Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο «Η καλύβα» του Ουίλιαμ Π. Γιανγκ
 
ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΟΝΟΥΣ
ORPHAN
Σκηνοθεσία: Αρνό ντε Παγιέ
Πρωταγωνιστούν: Αντέλ Ενέλ, Αντέλ Εξαρχόπουλος, Τζέμα Άρτερτον.
 
Το κρυφτό που παίζει η μικρή Κικί, ένα κορίτσι από την επαρχία μετατρέπεται σε τραγωδία. Μακριά από την οικογένειά της αναζητά την  ευτυχία η νεαρή Καρίν που ζει εγκλωβισμένη μέσα σε ανούσιες σχέσεις. Σε καταστροφή θα καταλήξει το ταξίδι της νεαρή Σαντρά στο Παρίσι. Η ενήλικη Ρενέ νομίζει πως έχει γλυτώσει από το παρελθόν της.
 
Τέσσερις στιγμές από τις ζωές τεσσάρων γυναικών ή η ζωή της ίδιας γυναίκας σε τέσσερα διαφορετικά στάδια της ζωής της.
Ενδιαφέρουσα αλλά επιφανειακή δραματική ταινία.
 
ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΤΟ ΚΕΛΥΦΟΣ
GHOST IN THE SHELL
Σκηνοθεσία: Ρούπερτ Σάντερς
Πρωταγωνιστούν: Σκάρλετ Τζόχανσον, Μάικλ Πιτ, Πιλού Άσμπεκ, Ζιλιέτ Μπινός, Τακέσι Κιτάνο 
 
Μεταφορά στον κινηματογράφο του διάσημου γιαπωνέζικου μάνγκα. Η Ταγματάρχης, που της έχουν γνωστοποιήσει ότι την έσωσαν από βέβαιο θάνατο σε ατύχημα προκειμένου να σώζει, καθώς είναι πλέον άτρωτη, άλλους ανθρώπους, προσπαθεί να ανακαλύψει το παρελθόν της, και το λόγο που την μετέτρεψαν σε ένα ρομπότ με ανθρώπινη μορφή, αλλά χωρίς αισθήματα.
 
ΤΟ ΔΕΛΕΑΡ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ
THE DEVILS CANDY
Σκηνοθεσία: Σον Μπερν
Πρωταγωνιστούν: Ίθαν Έμπρι, Σίρι Άπλμπι, Προύτ Τέιλορ Βινς, Κιάρα Γκλάσκο, Τόνι Αμέντολα
 
Ο Τζέσι Χέλμαν, η σύζυγός του Άστριντ και η κόρη τους Ζόι μετακομίζουν στο νέο τους σπίτι. Είναι το σπίτι που πάντα το ονειρευόταν και κατάφεραν να το αγοράσουν όταν η τιμή του έπεσε αρκετά χαμηλά. Μόνο που αυτό συνέβη επειδή μια σκοτεινή ιστορία είναι συνδεδεμένη με το σπίτι. Κάτι που σύντομα θα ανακαλύψει η οικογένεια όταν ο Ρέι, ο ανισσόροπος γιος της οικογένειας που ζούσε πριν εκεί, εμφανίζεται και παθαίνει εμμονή με τη Ζόι. Στο μεταξύ η φωνή του σατανά κυριεύει τον Τζέσι. Ταινία τρόμου.
 
RAW
GRAVE
Σκηνοθεσία: Ζουλιά Ντουκουρνό 
Πρωταγωνιστούν: Γκαράνς Μαριγιέ, Έλα Ρουμπφ, Ραχάλ Ναΐτ Ουφέγια, Λοράν Λουκάς, Μπουί Λανέρ
 
Η 16χρονη Τζαστίν είναι μια έξυπνη μαθήτρια. Στην οικογένειά της είναι ό κτηνίατροι αλλά και χορτοφάγοι! Την ίδια καριέρα αποφασίζει να ακολουθήσει και εκείνη αλλά όταν μπαίνει στην κτηνιατρική σχολή μπαίνει και σε έναν παράξενο, τρομακτικό και γοητευτικό κόσμο. Παίρνει μέρος σε μυστηριώδεις τελετουργίες και τρώει ωμό κρέας καταπατώντας τις αρχές της οικογένειάς της. Σύντομα η Τζαστίν θα εισέλθει σε έναν κόσμο τρομακτικό. 
 
ΤΑ ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ: ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ
SMURFSTHE LOST VILLAGE
Σκηνοθεσία: Κέλι Άσμπερι
 
Ένας μυστηριώδης χάρτης βάζει την Στρουμφίτα και τους καλύτερούς της φίλους, τον Σπιρτούλη, τον Σκουντούφλη και τον Προκόπη σε ένα συναρπαστικό αγώνα μέσα στο - γεμάτο μαγικά πλάσματα - Απαγορευμένο Δάσος για να βρουν ένα μυστηριώδες χαμένο χωριό πριν τα προλάβει ο μοχθηρός μάγος Δρακουμέλ.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)