to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

11:00 | 16.01.2014

πηγή: alterthess.gr

Πολιτισμός

Οι νέες ταινίες της εβδομάδας (16/1 - 23/1)

Ο κριτικός κινηματογράφου Στράτος Κερσανίδης γράφει κάθε εβδομάδα για το alterthess τις νέες ταινίες που κάνουν πρεμιέρα στις κινηματογραφίκές αίθουσες.


Η Μαγική Ομπρέλα

Saving Mr. Banks

Σκηνοθεσία: Τζον Λι Χάνκοκ

Πρωταγωνιστούν: Τομ Χανκς, Ρουθ Γουίλσον, Κόλιν Φάρελ, Έμα Τόμσον, Πολ Τζιαμάτι, Ρέιτσελ Γκρίφιθς, Τζέισον Σβάρτσμαν, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Μπ. Τζ. Νόβακ

Το πρώτο βιβλίο με ηρωίδα την νταντά με την ομπρέλα, που έγραψε η συγγραφέας Πάμελα Λ. Τράβερς, ψευδώνυμο της  Έλεν Λίντοφ Γκοφ, κυκλοφόρησε το 1934 και έγινε μεγάλη επιτυχία. Από το 1940 ο Γουόλτ Ντίσνεϊ θέλησε να πάρει τα δικαιώματα του βιβλίου για να το μεταφέρει στον κινηματογράφο. Δυστυχώς γι' αυτόν, η ιδέα δεν άρεσε καθόλου στην Πάμελα Τράβερς η οποία διέκοψε κάθε επαφή μαζί του. Όμως το 1961 ο μεγάλος παραγωγός του Χόλιγουντ επανήλθε. Προσκάλεσε μάλιστα τη συγγραφέα στο Λος Άντζελες ώστε να συζητήσουν πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα η κατάσταση είχε κάπως ωριμάσει, ίσως και υπό την επίδραση των οικονομικών προβλημάτων της Τράβερς. Τελικά η ταινία έγινε παρά τις δυσκολίες στη συνεννόηση ανάμεσα στη συγγραφέα και τον παραγωγό.

Η ταινία επικεντρώνεται στο πρόσωπο της Πάμελα Λ. Τράβις, η οποία παρουσιάζεται ως μία δύστροπη, πεισματάρα και συντηρητική βρετανίδα. Από την άλλη ο Γουόλτ Ντίσνεϊ παρουσιάζεται ως ένας πρόσχαρος, ευγενικός και τρυφερός άνθρωπος ο οποίος δε της χαλά χατήρι, προκειμένου να αποσπάσει τα δικαιώματα του βιβλίου. Βέβαια, λέγεται πως ο Ντίσνεϊ δεν ήταν ακριβώς όπως τον παρουσιάζει η ταινία αλλά αντίθετα ήταν πολύ σκληρός στις διαπραγματεύσεις και επέμενε να γίνει το δικό του. Όμως αν πάρουμε υπόψη πως η ταινία είναι παραγωγής και των Στούντιο Ντίσνεϊ, τότε επιτρέπεται μία μικρή αλλοίωση της πραγματικότητας.

Εξερευνώντας την προσωπικότητα της Τράβις, ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί συνεχή φλας μπακ, από τα οποία μαθαίνουμε για τ;α τραυματικά παιδικά χρόνια της.

Γεννημένη στην Αυστραλία το 1899, μεγάλωσε μαζί με τον αλκοολικό πατέρα της, διευθυντή σε τράπεζα, ο οποίος πέθανε όταν αυτή ήταν πολύ μικρή, έχοντας προηγουμένως χάσει όλη την περιουσία του. Η Έλεν, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, άρχισε να γράφει μόνο και μόνο για να ξεφεύγει από την πραγματικότητα. Λόγο αργότερα έπιασε δουλειά ως χορεύτρια σε έναν περιοδεύοντα θίασο και έτσι το 1924 βρέθηκε στην Αγγλία. Έκτοτε παρέμεινε στην Ευρώπη και άρχισε να γράφει μέχρι το 1934 όταν με το πρώτο βιβλίο της Μαίρη Πόπινς γνώρισε την επιτυχία.

Η Πόπινς, ως χαρακτήρας, περιέχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία της συγγραφέως.  Βέβαια στην ταινία παρουσιάζεται εντελώς διαφορετική. Εκεί η Πόπινς είναι μια πρόσχαρη, ευτυχισμένη κοπέλα που τραγουδάει και σκορπά τη χαρά. Αυτό ήταν και ένα σημείο τριβής με τον Ντίσνεϊ, ο οποίος καθότι φαίνεται έκανε πολλές παρεμβάσεις στο βιβλίο. Τόσες πολλές που προκάλεσαν τη δημόσια οργή της ώστε της απαγορεύτηκε η είσοδος στην πρεμιέρα της ταινίας. Όμως η Πάμελα Λ. Τράβερς ή Έλεν Λίντοφ Γκοφ κατάφερε να μπει κρυφά.

Η ταινία “Μαίρη Πόπινς” (1964), παραγωγής Γουόλτ Ντίσνεϊ και σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Στίβενσον, με πρωταγωνίστρια την Τζούλι Άντριους, απέσπασε 5 βραβεία Όσκαρ από τα 13 που είχε προταθεί συνολικά.

Ανεξάρτητα από το που βρίσκεται η αλήθεια, η ταινία καταφέρνει να σκιαγραφήσει το χαρακτήρα της Τράβερς και τις κόντρες της με τον Ντίσνεϊ. Είναι συγκινητική, δεν κουράζει, προκαλεί το ενδιαφέρον, εν γένει ρουφιέται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Συγκλονιστική είναι η ερμηνεία της Έμα Τόμσον, η οποία αποδίδει με απόλυτη πειστικότητα τις μεταπτώσεις της Τράβερς. Επιβλητικός για μια ακόμη φορά ο Τομ Χανκς, στο ρόλο του Ντίσνεϊ, δείχνοντας τι σημαίνει στόφα μεγάλου ηθοποιού.

Μέλι

Miele

Σκηνοθεσία: Βαλέρια Γκολίνο

Πρωταγωνιστούν: Τζασμίν Τρίνκα, Κάρλο Τσέκι, Λίμπερο ντε Ρέντζιο

Μια 30χρονη γυναίκα, η Ιρένε, ζει διπλή ζωή. Με το ψευδώνυμο Μέλι, έχει ως αποστολή να βοηθά ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στο θάνατο να δώσουν τέλος στη ζωή τους με αξιοπρέπεια και χωρίς να βασανίζονται.

Ο τελευταίος της “πελάτης” είναι ένας 70χρονος άνδρας, ο Κάρλο Γκριμάλντι. Η Μέλι τον επισκέπτεται, τον προμηθεύει με τη θανατηφόρα δόση αλλά διαπιστώνει πως είναι απολύτως υγιής, απλώς έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή. Η Μέλι., μέσα από τη γνωριμία της με τον άνδρα αυτόν, αρχίζει να επαναπροσδιορίζει τη ζωή της και το ρόλο της ενώ ταυτποχρονα προσπαθεί να τον αποτρέψει από την αυτοκτονία.

Η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα της Βαλέρια Γκολίνο, είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Η Γκολίνο, με μια απλή αλλά μεστη σκηνοθετική γραμμή, προσεγγίζει με τρόπο διακριτικό ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: εκείνο της ευθανασίας και του δικαιώματος σε έναν αξιοπρεπή θάνατο. Τελικά όμως, και εάν υποθέσουμε πως είναι ηθικό να βοηθήσουμε κάποιον να πεθάνει αξιοπρεπώς, τι συμβαίνει με την περίπτωση της αυτοκτονίας;

Μια ταινία που προκαλεί δυνατά συναισθήματα και κερδίζει τις εντυπώσεις χωρίς να κραυγάζει, να δημαγωγήσει ή να ηθικολογήσει. Περισσότερο αναρωτιέται και βάζει σε αυτή τη διαδικασία και το θεατή.

Η Τζασμίν Τρίνκα, ως Μέλι και ο Κάρλο Τσέκι, ως Γκριμάλντι, ανταποκρίνονται απολύτως στους ρόλους τους, ενώ η ελληνικής καταγωγής, Βαλέρια Γκολίνο, περνά με επιτυχία τις εξετάσεις και από σημαντική ηθοποιός αποδεικνύεται και περίφημη σκηνοθέτιδα.

Ένας Ακόμα

+1 / Plus One

Σκηνοθεσία: Ντένη Ηλιάδη

Πρωταγωνιστούν: Ρις Γουέκφιλντ, Άσλι Χίνσο, Νάταλι Χολ, Ρόντα Γκρίφις, Λόγκαν Μίλερ, Χάνα Κασούλκα, Μάρλα Μάλκολμ

Το 2004 ο Ντένης Ηλιάδης με την πρώτη του ταινία “Hardcore” είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις και πολλές παρακαταθήκες για το μέλλον του. Η συνέχεια -επί αμερικανικού εδάφους πλέον- τον δικαίωσε. Αφού συνέχισε με το ριμέικ της κλασικής ταινίας τρόμου του Γουές Κρέιβεν “Το τελευταίο σπίτι αριστερά”, που τα πήγε αρκετά καλά, τώρα παίρνει σειρά ακόμη ένα θρίλερ. Βασισμένος σε ένα έξυπνο και πρωτότυπο σενάριο, ο Ηλιάδης παίζει με τη σχετικότητα του χρόνου αλλά και την ταυτότητα.

Τρεις φίλοι, ο Ντέιβιντ, η Άλισον και ο Τέντι πηγαίνουν σ εάν μεγάλο πάρτι ενός φίλου τους. Εκεί όμως συμβαίνει ένα παράξενο φαινόμενο το οποίο, 'όπως φαίνεται, προκλήθηκε από την πτώση ενός κομήτη. Γίνονται συνεχείς διακοπές ρεύματος και κάθε φορά που επανέρχεται το ρεύμα ο χρόνος παίζει περίεργα παιχνίδια, ώστε οι ήρωες βλέπουν τους εαυτούς τους σε πράξεις που έκαναν προηγουμένως. Όταν το συνειδητοποιούν όλοι, δημιουργείται ένας πανικός στο πάρτι καθώς προσπαθούν να σωθούν από τους ... εαυτούς τους που έρχονταν χρονικά όλο και πιο κοντά τους.

Η ταινία διαθέτει σασπένς και διατηρεί ανέπαφο το ενδιαφέρον της μέχρι το τέλος. Ο Ηλιάδης δημιουργεί μια νεανική ταινία τρόμου στην οποία ο εχθρός δεν είναι κάποιο ζόμπι ή κάποιος παρανοϊκός δολοφόνος αλλά ο ίδιος μας ο εαυτός! Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει τελικά; Μήπως θα θέλαμε να επαμεξετάσουμε τη ζωή μας και να αποφύγουμε κάποια λάθη; Ερωτήματα που μπαίνουν σε ένα δεύτερο επίπεδο, χωρίς όμως να χαλούν την απόλαυση... του τρόμου που διαθέτει το έξυπνο σενάριο που συνέγραψε ο Ηλιάδης με τον Μπιλ Γκάλο. 

Επιστροφή στο Ρινγκ

Grudge Match

Σκηνοθεσία: Πίτερ Σίγκαλ

Πρωταγωνιστούν: Σιλβέστερ Σταλόνε, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Κιμ Μπάσιντζερ, Άλαν Άρκιν, Κέβιν Χαρτ

Ο Χένρι “Ρέιζορ” Σαρπ και ο Μπίλι “Δε Κιντ” ΜακΝτόνεν, ήσαν αντίπαλοι στα ρινγκ. Με μία νίκη ο καθένας, έμενε ο τρίτος αγώνας για να ανακηρυχθεί ο νικητής. Όμως παραμονή του αγώνα ο Ρέιζον χωρίς εξηγήσεις αποχωρεί! Μετά από 30 χρόνια, ένας νεαρός διοργανωτής αγώνων, ο Ντάντε Σλέιτ Τζούνιορ, “βλέπει” πως μια επιστροφή των δύο παλιών μποξέρ, για να συνεχίσουν αυτό που έμεινε στη μέση, είναι πηγή χρήματος. Και ενώ οι δύο βετεράνοι πυγμάχοι ετοιμάζονται, η μεγάλη μάχη γίνεται θέμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ολόκληρη η χώρα ασχολείται με το θέμα με ξεκαρδιστικά επακόλουθα.

Δύο αστέρια του Χόλιγουντ, ο Σιλβέστερ Σταλόνε και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, μακρυά από την πρώτη τους νιότη, πρωταγωνιστούν σε αυτήν την κωμωδία του Πίτερ Σίγκαλ. Μετά από πολλά χρόνια ο ¨Ρόκι” και το “Οργισμένο είδωλο” συναντιούνται στην οθόνη, παρωδώντας τους παλιούς πετυχημένους ρόλους τους.

Μπελ και Σεμπάστιαν, Δύο Αχώριστοι Φίλοι

Belle et Sébastien /

Σκηνοθεσία: Νικολά Βανιέ

Πρωταγωνιστούν: Φελίξ Μποσουέ, Τσέκι Καριό, Μεχντί Ελ Γκλαουί, Μαργκό Σταελιέ, Ντιμίτρι Στόροτζ, Αντρέας Πίτσμαν

Θυμάμαι στα χρόνια της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, ένα γαλλικό σίριαλ με τίτλο “Η Μπέλα κι ο Σεβαστιανός”. Το σίριαλ προβαλλόταν στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ενώ στη Γαλλία προβλήθηκε το 1964.

Τώρα η επιτυχημένη σειρά μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη. Ο μικρός Σεμπαστιάν ζει με τον παππού του και τα αδέλφια του κάπου στις Άλπεις. Είναι μόλις 6 ετών και καλύτερή του φίλη είναι η Μπελ, ένα αδέσποτο σκυλί. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο Β΄  Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο πρωταγωνιστής -στο ρόλο του Σεμπαστιάν- της πρωτότυπης σειράς, Μεχντί Ελ Γκλαουί, κρατά ένα μικρό ρόλο στην ταινία.

Ο σκηνποθέτης λέει για την ταινία: “(...) επιθυμία μου ήταν να μεταφέρω την ταινία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν μία αισθητική απόφαση, γιατί δεν ήθελα να δείξω το βουνό όπως έχει γίνει σήμερα: ήθελα να βρω ένα ορεινό τοπίο με λιθόχτιστα σπίτια, όπου η αρμονία των χρωμάτων και της ύλης παραπέμπει στο δέρμα, στο φυτό της κάνναβης και στο ξύλο, υλικά από τα οποία ήταν τα ρούχα και τα αντικείμενα της εποχής. Αυτή η αισθητική μου απόφαση καθόρισε τη δραματουργία και μου επέτρεψε να συνδεθώ ουσιαστικά με τη σειρά: την περιπέτεια, το ταξίδι και το πέρασμα. Ο πόλεμος και η φυγή των Εβραίων προς την Ελβετία εντάσσονταν άψογα μέσα σε αυτό το πλαίσιο”.  

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)