Οι δηλώσεις του Ισμαήλ Καχραμάν, προέδρου του τουρκικού Κοινοβουλίου, για τον Τσε έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Όλα ξεκίνησαν όταν σε επίσκεψή του σε πόλη της Τουρκίας είδε νέους να φορούν μπλούζα με τον Τσε στο στήθος. Και άρχισε το παραλήρημα: «Αυτός ήταν ληστής και δολοφόνος και δεν μπορεί να κοσμεί το στήθος των Τούρκων μαθητών και σπουδαστών». Πώς είναι δυνατόν να φορούν κονκάρδες «με αυτήν τη φονική προσωπικότητα οι μαθητές στα σχολεία μου» όταν υπάρχουν τόσοι «δικοί μας ήρωες», από την Ιστορία της Τουρκίας.
Για όσους γνωρίζουν, οι δηλώσεις του Καχραμάν δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είναι γνωστός φανατικός ισλαμιστής, φονταμενταλιστής με έντονη φασιστική δράση.
Το 1969 οι δρόμοι και οι πλατείες της Κωνσταντινούπολης γέμισαν κόσμο που διαμαρτυρόταν για την εμφάνιση του 6ου στόλου στον Βόσπορο, μπροστά στο Παλάτι του Ντολμά Μπαχτσέ . Ήταν 16 Φεβρουαρίου και 76 οργανώσεις νεολαίας και συνδικάτα βρίσκονταν στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστή συγκέντρωση. Υπάρχει όμως και μία «οργάνωση κατά του κομμουνισμού» με πρόεδρο τον Ισμαήλ Καχραμάν, που ανέλαβε να διαλύσει τη συγκέντρωση. Δύο φοιτητές δολοφονήθηκαν και περισσότεροι από 100 διαδηλωτές τραυματίστηκαν βαριά. Η αστυνομία ήταν απλώς θεατής. Εκείνη η ημέρα πέρασε στην Ιστορία ως «ματωμένη Κυριακή».
Αυτή ήταν η αρχή της δράσης του Καχραμάν που με τα χρόνια εμπλουτίστηκε με άπειρες φασιστικές ενέργειες. Ως πολιτικός έβαλε στόχο της αντιδημοκρατικής φανατισμένης διαδρομής του την εγκαθίδρυση μουσουλμανικού συντάγματος, για της επίτευξη του οποίου έβγαζε πύρινους λόγους. Ζητούσε να καταργηθεί η αρχή της κοσμικότητας και της λαϊκότητας. Αργότερα αναγκάστηκε να τα μαζέψει κάπως ισχυριζόμενος πως τα περί «θρησκευτικού» συντάγματος είναι προσωπικές τους απόψεις. Αλλά αυτές οι προσωπικές απόψεις κάνουν τον άνθρωπο επικίνδυνο.
Ο Τσε Γκεβάρα για όλους τους ανθρώπους δεν είναι μια στάμπα σε μπλουζάκια, αλλά βαθύ χάραγμα στις καρδιές μας. Η προσφορά του στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες έχει εμπνεύσει γενιές ανθρώπων κι έχει σημαδέψει τις καρδιές. Η παγκόσμια Ιστορία έχει μιλήσει για τον Τσε και λόγοι όπως του φονταμενταλιστή προέδρου δεν μπορούν ούτε να ανατρέψουν τίποτα ούτε να αποκαθηλώσουν τον μέγιστο των αγωνιστών.
Εμείς οι Κούρδοι, που παράλληλα με τον δικό μας εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα παρακολουθούσαμε και τα κινήματα των άλλων καταπιεσμένων λαών, όταν το 1969 μάθαμε για τον θάνατο του μαχητή γιατρού, γυρίσαμε τις κάννες των όπλων προς τη γη και πενθήσαμε. Ο Κεμάλ Μπουρκάϊ, αγωνιστής αλλά και συγγραφέας έγραψε το ποίημα για τον «Ερνέστο Τσε Γκεβάρα»:
Έπεσε ένα λουλούδι στα βουνά των Άνδεων
Η ψυχή μου να το τυλίξει
Να το τυλίξει, να ζήσει με καλοσύνη
Να ζήσει η παλληκαριά, η ειλικρίνεια, η ομορφιά
Να το τυλίξει ήρεμα, είναι το μέλλον
Το μπουμπούκι ανοίγει, γίνεται Γκεβάρα
Το νερό τρέχει, γίνεται Γκεβάρα
Ο χρόνος γίνεται Γκεβάρα
Ο ουρανός, ο άπειρος ουρανός όλων μας
Ας ήταν επίγειος για όλους μας
Να αγαπάς, να ζεις με μια ψυχή
Να μεγαλώσουν με μια σταγόνα αίμα, το πλατάνι
Οι μενεξέδες που πέφτουν στο χώμα
Μια μέρα θα σπάσει η τελευταία αλυσίδα
Ειρήνη θα φτάσει στη γη
Να θυμάστε, το πράσινο χρώμα στα φύλλα
Θα είναι τα μάτια του Γκεβάρα
Στα ανθισμένα λουλούδια, το αίμα του
Το ελάφι περιδιαβαίνει, ο λύκος ουρλιάζει
Χορταριάζει ο βράχος
Σε όλα τα βουνά του κόσμου
Το ποδοβολητό του θα είναι, να θυμάστε τον Γκεβάρα
Το μπουμπούκι ανοίγει, γίνεται Γκεβάρα
Το νερό τρέχει, γίνεται Γκεβάρα
Ο χρόνος γίνεται Γκεβάρα
Ποίημα γραμμένο λίγο μετά τον θάνατο του Τσε, τον Οκτώβριο του 1967
Κεμάλ Μπουρκάϊ
Μετάφραση από τον Τζεμίλ Τουράν
Πάντως εντύπωση προκαλεί πώς δεν έχει αντιδράσει, τουλάχιστον ακόμη ο Ερντογάν, όταν μόλις πριν από λίγο καιρό πόζαρε μπροστά σε φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα κατά την επίσκεψή του στην Κούβα; Αλλωστε ο Τούρκος Πρόεδρος δεν δείχνει να δυσκολεύεται στις… απομακρύνσεις.
