Στην κυβέρνηση -μόλις χθες το έπραξε ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης- εξακολουθούν να πουλάνε ελπίδα και εφησυχασμό
Ήδη από τις αρχές του φθινοπώρου, η κυβέρνηση, αντί να ετοιμάσει τη χώρα και το ΕΣΥ για το, επερχόμενο τότε, δεύτερο και ήδη σήμερα τρίτο κύμα της πανδημίας, είχε υπερεπενδύσει στο προσφερόμενο για επικοινωνιακό εντυπωσιασμό θέμα του εμβολίου, το οποίο αφενός παρουσίαζε ως πανάκεια, αφετέρου δε υποστήριζε σε σειρά ειδικών συνεντεύξεων και παρουσιάσεων ότι είναι όλα έτοιμα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια ώστε να αρχίσουν και μέχρι το καλοκαίρι να ολοκληρωθούν οι απαραίτητοι εμβολιασμοί για να αποκτήσουμε τείχος ανοσίας.

Και μετά ήρθε η πραγματικότητα.

Το δεύτερο κύμα κορωνοϊού ήταν πολύ πιο άγριο και φονικό, χωρίς η κυβέρνηση να έχει ενισχύσει το ΕΣΥ. Η ανταπόκριση της κυβέρνησης ήταν αλλοπρόσαλλη, με μπρος - πίσω, χωρίς αποφασιστικότητα. 

Άφησε τη βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη στο έλεος του Θεού και την ίδια ώρα έκανε επίδειξη καταστολής στο Πολυτεχνείο.

Και όταν τελικά άρχισαν να έρχονται τα εμβόλια, αποδείχθηκε ότι το μόνο για το οποίο είχε προετοιμαστεί η κυβέρνηση ήταν να εμβολιαστούν τα μέλη της κατά προτεραιότητα πριν από τους υγειονομικούς, πριν από τις ομάδες υψηλού κινδύνου, πριν από τους εργαζόμενους της πρώτης γραμμής.

Κατά τα λοιπά, και παρά τους πομπώδεις σχεδιασμούς, όχι μόνο δεν υπάρχουν αρκετά εμβόλια και κάποιος στοιχειωδώς ταχύς ρυθμός εμβολιασμών, αλλά αντιθέτως δεν υπάρχουν ούτε σύριγγες.

Παρ’ όλα αυτά, στην κυβέρνηση -μόλις χθες το έπραξε ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης- εξακολουθούν να πουλάνε ελπίδα και εφησυχασμό. 

Όμως οι καιροί ου μενετοί. Απαιτείται δράση.  Όχι αύριο, χθες.