«Ελπίζουμε κάποτε αυτό το πανό να μην το χρειαζόμαστε και να μπει στο μπαούλο» είπε ο ιστορικός Γερμανός ιστορικός Stephan Stracke κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου σήμερα που διοργανώθηκε σήμερα από την Επιτροπή Θεσσαλονίκης του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας.

Η συγκεκριμένη αντιφασιστική ομάδα για πρώτη φορά το 2003με την κινητοποίηση εκατοντάδων Γερμανών δημοκρατών (νομικών, ιστορικών, ακαδημαϊκών κτλ.) χάλασε τη φιέστα των βετεράνων της διαβόητης 1ης Ορεινής Μεραρχίας Καταδρομών στο Μίτενβαλντ της Βαυαρίας, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τη γερμανική κυβέρνηση, που όχι μόνο δεν έχει απαγορέψει (ακόμη και σήμερα!) τη συνάθροιση του αίσχους αλλά, αντίθετα, επιτρέπει την παρουσία των επίσημων στρατιωτικών αρχών στη γιορτή των σφαγέων.

«Από το 2002 όταν σηκώσαμε αυτό το πανό έξω από τον Άρειο Πάγο με αφορμή τη συνάντηση του Γερμανού υπουργού εξωτερικών με τον τότε Έλληνα υπουργό Δικαιοσύνης είχαμε υποσχεθεί να αγωνιστούμε  για τις αποζημιώσεις  και ενάντια όσων ευθύνονται για αυτά τα εγκλήματα» είπε Γερμανός ιστορικός Ράλφ Κλάιν, μέλος της ίδιας ομάδας.

Μία από τις προτεραιότητες της ομάδας ήταν να εντοπίσουν επιζήσαντες ναζί που συμμετείχαν στην εκτέλεση 317 κατοίκων του χωριού Κομμένου στην Άρτα.  «Βρήκαμε από τα αρχεία του γερμανικού κράτους 100 άτομα που είχαν λάβει μέρος σε αυτό το έγκλημα. Τους ψάξαμε στα σπίτια τους. Προφανώς το γερμανικό κράτος δεν έκανε κάτι αλλά αυτοί οι άνθρωποι φοβήθηκαν το αντιφασιστικό κίνημα. Μόνο ένα άτομο απ’ αυτά καταδικάστηκε. Στην 1η ορεινή Μεραρχία Καταδρομών συμμετείχε και ειδική αστυνομική μονάδα. Βρήκαμε έναν αξιωματικό εν ζωή 90 χρόνων στα γενέθλια του οποίου διοργανώθηκε μια συναυλία από την μπάντα του στρατού. Τον βρήκαμε και εμείς και του κάναμε και εμείς μια συναυλία με αντιστασιακά και αντάρτικα τραγούδια» είπε κατά τη συνέντευξη τύπου ο Γερμανός ιστορικός Stephan Stracke.

Θεσσαλονίκη: Η πρώτη ευρωπαϊκή αντιστασιακή πόλη

«Η πρώτη αντιστασιακή πόλη στην κατεχόμενη Ευρώπη ήταν η Θεσσαλονίκη. Η πόλη καταλήφθηκε στις 9 Απριλίου 1941 και στις 15 Μάιου του ίδιου χρόνου υπήρξε η πρώτη αντιστασιακή οργάνωση με το όνομα «Ελευθερία» στους Αμπελόκηπους. Η πόλη παρά τους δωσίλογους δημάρχους που καλούσαν τους πολίτες να μην αντισταθούν ανέπτυξε μεγάλη αντιστασιακή δράση ως την απελευθέρωση της από τον ΕΛΑΣ. Αυτή η ηρωική και τραγική ιστορία αποτελεί το έδαφος των διεκδικήσεων μας. Δεν μπορεί να υπάρξει ιστορική αποκατάσταση χωρίς το γερμανικό κράτος να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Το πόρισμα της ελληνικής Βουλή τεκμηριώνει από κάθε άποψη τις διεκδικήσεις μας» ανέφερε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τριαντάφυλλος Μηταφίδης.

Συνοπτικά οι διεκδικήσεις της Ελλάδας σύμφωνα Εθνικό Συμβουλίο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας είναι οι ακόλουθες:

1. Οι επανορθώσεις για τις υλικές καταστροφές, λεηλασίες και αρπαγές των υποδομών της χώρας κατά τη διάρκεια της κατοχής. Σύμφωνα με απόφαση της Διασυμμαχικής Επιτροπής του 1946 που συνήλθε στο Παρίσι, η Γερμανία οφείλει να πληρώσει στην Ελλάδα, 7,1 δισ. δολάρια, σε τιμές του 1938. Με επίσημα στοιχεία της Τράπεζας την Ελλάδας, το ποσό αυτό ανέρχεται σε 108,43 δισ. ευρώ, χωρίς τους τόκους.

2. Το κατοχικό δάνειο, που αναγκάστηκε η Εθνική Τράπεζα να συνάψει με την Ιταλία και Γερμανία στις 14.3.1942. Το δάνειο αυτό ανερχόταν στο ποσό των 3,5 δισ. δολαρίων σε τιμές του 1938. Σήμερα, ανέρχεται στα 56 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους, σύμφωνα πάλι με εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδας. Με συμφωνηθείσες τροποποιήσεις και την υπογραφή της κατοχικής κυβέρνησης το δάνειο αυτό μετατράπηκε από αναγκαστικό σε συμβατικό ιδιωτικού δικαίου με υποχρέωση της Γερμανίας να το εξοφλήσει. Μάλιστα ο ίδιος ο Χίτλερ άρχισε την εξόφλησή του το 1943. Νεότερα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Kράτους και της κυβέρνησης ανεβάζει το συνολικό ποσό των επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου στα 278, 7 δις ευρώ περίπου.

3. Οι αποζημιώσεις για τα θύματα και τους συγγενείς των θυμάτων. Υπάρχει μόνο η διεκδίκηση των θυμάτων και των συγγενών των θυμάτων του Διστόμου, με απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, που επικύρωσε και ο Άρειος Πάγος το 2000, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 28 εκατομμυρίων ευρώ. Όμως δεν επικυρώθηκε από το υπουργείο Δικαιοσύνης, βάσει μιας παρωχημένης διατάξεως του κώδικα πολιτικής δικονομίας (άρθρο 923), που δίνει το δικαίωμα στον εκάστοτε υπουργό Δικαιοσύνης να εγκρίνει ή απορρίπτει τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου.

4. Οι πολιτιστικοί θησαυροί. Η καταγεγραμμένη λεηλασία, καταστροφή και κλοπή των πολιτιστικών θησαυρών της Ελλάδας.

Σ’ αυτά τα ποσά δεν περιλαμβάνονται φυσικά οι απαιτήσεις των θυμάτων και των συγγενών των θυμάτων, όπως και οι πολιτιστικοί θησαυροί, που αποτελούν ξεχωριστά θέματα. Υπάρχει μόνο η απόφαση του Αρείου Πάγου για το Δίστομο, που ανερχόταν σε 28 εκατ. Ευρώ. Σήμερα το ποσό αυτό με τους τόκους έχει αυξηθεί.

Με βάση το τελικό πόρισμα της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα στις 28 Ιουλίου 2016, οι συνολικές απαιτήσεις της Ελλάδας ανέρχονται σε 309.498.827.179,51 ευρώ. Σ’ αυτήν περιλαμβάνονται και οι απαιτήσεις από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ύψους 9.189.270.837 ευρώ. Η τεκμηρίωση αυτή βασίζεται σε έκθεση της Ειδικής Επιτροπής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) με ημερομηνία 30.12.2014 και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), με ημερομηνία 31.1.2014. Ωστόσο υπάρχει από μέρους της Διακομματικής Επιτροπής και μια πιο συντηρητική αποτίμηση των οφειλών, που αποτιμά την συνολική απαίτηση σε 269.547.005.854 ευρώ.

Διαμαρτυρία στο γερμανικό προξενείο

Η ομάδα των Γερμανών ακτιβιστών θα προχωρήσει σήμερα σε συμβολική περικύκλωση του γερμανικού προξενείου στη Θεσσαλονίκη ενώ θα επιχειρηθεί να παραδοθεί τόσο το πόρισμα της Βουλής για τις ελληνικές αξιώσεις όσο και το ψήφισμα του τελευταίου συνεδρίου του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (Ε.Σ.Δ.Ο.Γ.Ε.).

Μεταξύ άλλων στο ψήφισμα αναφέρεται ότι «οι αξιώσεις μας είναι απαράγραπτες, δίκαιες, πλήρως νομικά και ιστορικά θεμελιωμένες, ενιαίες και αδιαίρετες» ενώ τονίζεται ότι η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών δεν μπορεί να πάρει άλλη αναβολή. Επίσης κατά τη διάρκεια του συνεδρίου αποφασίστηκε η συγκρότηση νομικής ομάδας από μέλη του Εθνικού Συμβουλίου με τη συνδρομή Πανεπιστημιακών και άλλων εξειδικευμένων νομικών για να μελετήσει περαιτέρω το θέμα της δικαστικής διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών. Επίσης με το ψήφισμα καλείται η ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα σε όλες εκείνες τις κατάλληλες ενέργειες σθεναρής και αποτελεσματικής διεκδίκησης (επίδοση ρηματικής διακοίνωσης στη γερμανική κυβέρνηση, παροχή άδειας για την εκτέλεση των αμετάκλητων αποφάσεων της Ελληνικής Δικαιοσύνης, κ.α.) και ζητείται από τη γερμανική κυβέρνηση «να εγκαταλείψει, επιτέλους, την αδιάλλακτη στάση της και να αντιληφθεί ότι η αμοιβαία αποδεκτή διευθέτηση του ζητήματος, την οποία επιβάλλει η Συνθήκη του Λονδίνου και προκρίνει και η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών».