Η ανακοίνωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έβαλε τα πράγματα στη θέση τους και αξίζει να διαβαστεί.   

Έχει ενδιαφέρον ωστόσο να κάνουμε και μία δευτερεύουσα έστω επισήμανση για το γνωστό περιστατικό της φθοράς των πάγκων των μικροπωλητών από τη Χρυσή Αυγή. 

Οι μετανάστες κατηγορούνται συχνά – όχι μόνο από τους φασίστες - ότι προάγουν το παραεμπόριο, καθώς εμπορεύονται χωρίς άδεια και άλλα διάφορα. Πέρα από την αυτονόητη για κάθε νοήμονα άνθρωπο σκέψη ότι ο αλλοδαπός μικροπωλητής αποτελεί την απόληξη ενός ολόκληρου δικτύου παράνομου εμπορίου, η αρχή του οποίου πρέπει να αναζητηθεί κατά μείζονα λόγο σε εγχώριες πηγές, ας επισημανθεί ότι η ελληνική νομοθεσία καθιστά κατ'ουσία αδύνατη την απόκτηση νόμιμης άδειας υπαίθριου εμπορίου στους μετανάστες. Συγκεκριμένα, οι νόμοι που θέτουν τις προϋποθέσεις για την απόκτηση άδειας για υπαίθριο εμπόριο και για τις λαϊκές αγορές (Ν.2323/95 και ΠΔ 51/2006), ενώ ρητά αναφέρουν ως δυνητικούς δικαιούχους των αδειών τους Έλληνες πολίτες, τους κοινοτικούς, τους ομογενείς Βορειοηπειρώτες, τους ομογενείς παλιννοστούντες από την πρώην ΕΣΣΔ ή την περιοχή του Πόντου (κατά την ακριβή διατύπωση του νόμου), επί της ουσίας αποκλείουν τους νόμιμους μετανάστες ή και τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες αυτής της χώρας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το νόμο, οι άδειες αυτές είναι δυνατό να αποκτηθούν μόνο από τους αλλοδαπούς κατόχους της άδειας διαμονής “επί μακρόν διαμένοντος”. Η συγκεκριμένη άδεια αποτελεί προϊόν ενσωμάτωσης κοινοτικής Οδηγίας και παρέχει στον υπήκοο της τρίτης χώρας δικαίωμα εργασίας και εγκατάστασης σε όλη την ΕΕ μετά από πενταετή νόμιμη διαμονή σε μία χώρα της ΕΕ. Η χώρα μας ωστόσο κατά την ενσωμάτωση της Οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο έθεσε ως προϋπόθεση για την απονομή της άδειας του “επί μακρόν διαμένοντος” την απόκτηση πιστοποιητικού ελληνομάθειας με εξετάσεις. Σήμερα, ήδη εδώ και 2 χρόνια, το πιστοποιητικό ελληνομάθειας έχει πάψει να χορηγείται, καθώς το σχετικό πρόγραμμα “Οδυσσέας” έχει σταματήσει. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι ότι δε χορηγούνται πλέον άδειες “επί μακρόν διαμένοντος” ακόμα σε όσους πληρούν κατά τα άλλα τους όρους του νόμου. Μετά από 6 χρόνια ενσωμάτωσης της Οδηγίας, τη συγκεκριμένη άδεια δεν την έχουν αποκτήσει περισσότεροι από 600 αλλοδαποί στη χώρα. Επί της ουσίας λοιπόν ο ίδιος ο νομοθέτης στερεί από τους μετανάστες τη δυνατότητα απόκτησης άδειας για υπαίθριο εμπόριο και για τις λαϊκές αγορές και συνακόλουθα για πάγκους σε πανηγύρια κλπ. Ας σημειωθεί ότι από την άδεια για υπαίθριο εμπόριο και για τις λαϊκές αγορές αποκλείονται από το νομοθέτη ακόμα και οι κάτοχοι αδειών παραμονής αόριστης διάρκειας, δηλαδή άνθρωποι με περισσότερα από 10 χρόνια νόμιμης παραμονής στη χώρα. Αυτό το θεσμικό και νομικό αποκλεισμό έρχονται να συμπληρώσουν οι τσαμπουκάδες των φασιστών.

Υπάρχει ίσως μια παράπλευρη ωφέλεια από όλη αυτή την ιστορία. Το γεγονός ότι ο μηχανισμός ποινικής καταστολής κινητοποιήθηκε κατά της φασιστικής βίας. Είναι προφανές όμως ότι αυτή η εξέλιξη έρχεται πολύ αργά και ότι σε κάθε περίπτωση δε φτάνει. Η δικαστική εξουσία παρακολούθησε σα θεατής το κρεσέντο της φασιστικής βίας το καλοκαίρι. Το σώμα της αστυνομίας έχει κυριευθεί από τις μεταστάσεις του φασιστικού καρκινώματος. 

Για όλους αυτούς τους λόγους και για χιλιάδες άλλους η φασιστική βία και απειλή πρέπει να αναγορευθεί σε ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για την αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκρότηση ενός ενωτικού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου της αριστεράς, συλλογικοτήτων της κοινωνίας των πολιτών και του δικαιωματικού χώρου, εργατικών σωματείων, μεταναστευτικών συλλόγων, μαθητικών συμβουλίων, του αντιεξουσιαστικού χώρου, αλλά και αληθινά φιλελεύθερων ανθρώπων ενάντια στη φασιστική απειλή, είναι κατεπείγον καθήκον. Έτσι ώστε να καταστεί αδύνατη η εμφάνιση και κυριαρχία των φασιστών στις γειτονιές και να εμπεδωθεί η συνείδηση ενός χάσματος απέναντι στους φασίστες. Έτσι ώστε να (ξανα)γίνει ο φασισμός αδιανόητη επιλογή για τη συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας...