to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Οι «Εκκωφαντικές σιωπές» είναι τα τραγούδια των φυλακισμένων γυναικών

Ο Πάρις Παρασχόπουλος, συνθέτης ταυτισμένος με τη σύγχρονη μουσική, μελοποίησε στίχους φυλακισμένων γυναικών, τους οποίους επιμελήθηκε η Θεοδώρα Λειψιστινού


Αυτό είναι ένα πολύ ιδιαίτερο δισκογραφικό project που κυκλοφορεί σε βιβλίο - CD από τις εκδόσεις Μετρονόμος: Ο Πάρις Παρασχόπουλος, συνθέτης ταυτισμένος με τη σύγχρονη μουσική, μελοποίησε στίχους φυλακισμένων γυναικών, τους οποίους επιμελήθηκε η Θεοδώρα Λειψιστινού. Η Λειψιστινού είναι αυτή, που μαζί με άλλα τρία μέλη της ομάδας «Ελλήνιον», επισκέπτονται κάθε εβδομάδα τις φυλακές Διαβατών Θεσσαλονίκης, προκειμένου να διδάξουν στις γυναίκες την ελληνική λογοτεχνία. Ήδη έχουν εκδοθεί τέσσερα βιβλία με κείμενα και ποιήματα των γυναικών, επομένως ήταν ζήτημα χρόνου η έκδοση ενός δίσκου με μελοποιημένους στίχους τους. 

Το εξώφυλλο του δεύτερου βιβλίου, που είχε κυκλοφορήσει από την ομάδα «Ελλήνιον», με τα ποιήματα των έγκλειστων γυναικών και με τίτλο «Εκκωφαντικές σιωπές»

Ο Παρασχόπουλος ανέλαβε το εγχείρημα κι έτσι μας παρέδωσε ένα CD με δέκα τραγούδια, ένα οργανικό θέμα και έναν πιανιστικό αυτοσχεδιασμό με τον ίδιο στην απαγγελία. Το τσέλο του Δήμου Γκουνταρούλη στο εισαγωγικό «Ταξίμι» διαδέχεται η φωνή του Σάκη Βαρβέρη «Στο κελί», ένα «αρχαϊκό» κομμάτι που θυμίζει καλές στιγμές του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ακολουθούν «Τα μάτια του ουρανού» και «Ο Έρωτας», δύο «βατά» όμορφα τραγούδια με ιδανικό ερμηνευτή τον Ανδρέα Καρακότα. Η «Χρυσάνθη» με την ιδιαίτερη φωνή της Μαρίας Καργαδούρη είναι ένα μελαγχολικό τραγούδι που το intro του παραπέμπει στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Beethoven με τον Φίλιππο Κωσταβέλη σε μία, χατζιδακικού τύπου, πιανιστική συνοδεία. Με το «Ερωτικό της φυλακής» που αποδίδει ο Ανδρέας Καρακότας αποκαλύπτεται ο ρυθμός του υλικού, ενώ έως και η bossa nova υποβόσκει κι εδώ ακριβώς συναντάμε μια πετυχημένη αντίστιξη: «Μοναξιά, παγωνιά» τραγουδά ο Καρακότας, ενόσω το κομμάτι σβήνει σε ένα ελαφρώς δοξαστικό κλίμα. Στον «Πρόσφυγα» με τη φωνή του Παρασχόπουλου, τα ηλεκτρικά στοιχεία κάνουν την εμφάνιση τους (η ηλεκτρική κιθάρα του Σάκη Ζαχαριάδη συγκεκριμένα), ταιριαστά μ' αυτό που θέλει να νοηματοδοτήσει ο συνθέτης μελοποιώντας στίχους, όπως «Αιγαίο κοιμητήρι των ψυχών/ Αιγαίο κοιμητήρι των παιδιών». Βλέπουμε, εν ολίγοις, ότι οι στίχοι των έγκλειστων γυναικών δεν περιορίζονται στον μικρόκοσμο τους, αυτόν της φυλακής, αλλά εκτείνονται και σε κοινωνικά θέματα. «Το μονοπάτι», που διαθέτει απ' τους πιο ποιητικούς στίχους της δουλειάς και που ερμηνεύει ο Καρακότας, άγνωστο για ποιο λόγο, αλλά με παρέπεμψε στον...Nick Cave. Ίσως να οφείλεται πάλι στο πιανιστικό παίξιμο του Κωσταβέλη, που αποφαίνεται συνδημιουργός των κομματιών και όχι απλά «συνοδός». Το «Μπορώ», τραγουδιστικό ντουέτο του Παρασχόπουλου με την Καργαδούρη, είναι η σπαρακτική χαμηλότονη κραυγή της ερωτευμένης φυλακισμένης γυναίκας. Ακούγεται και ως προσευχή, εκτός από κραυγή, εκεί που η ακόλουθη «Απόδραση» με τον Καρακότα αποτελεί μελοποίηση ουσιαστικά της επιθυμίας κάθε ανθρώπου για ελευθερία. Οι «Νέοι χωρίς όνειρα», επίσης με τη φωνή του Καρακότα, είναι ένα αμιγώς λαϊκότροπο τραγούδι και ίσως το ωραιότερο στο σύνολο της δουλειάς, ένας ευαίσθητος ύμνος στις ζωές των περιθωριακών και των παράνομων που χάθηκαν πίσω από κάγκελα. Το CD κλείνει με τις «Στιγμές», απαγγελία του Παρασχόπουλου στο συγκλονιστικό ποίημα μιας Ρουμάνας φυλακισμένης μάνας που αποζητά τα παιδιά της και αναπολεί παλιές ευτυχισμένες στιγμές. Εδώ, ο Κωσταβέλης αυτοσχεδιάζει στο πιάνο, εξυπηρετώντας την απαγγελία και μόνον αυτή, εξ ου και έχουμε μια πραγματική συνομιλία φωνής και οργάνου.

Το εξώφυλλο του βιβλίου - CD «Εκκωφαντικές σιωπές - Τα τραγούδια των φυλακισμένων γυναικών» του Πάρι Παρασχόπουλου από τις εκδόσεις Μετρονόμος

Χαρακτηρίζω την εργασία αυτή σαν μία από τις πιο πρωτότυπες και αμιγώς καλλιτεχνικές που απασχόλησαν την ελληνική δισκογραφία τα τελευταία χρόνια με τραγούδια που αποτελούν στωικές καταγραφές μιας άλλης πραγματικότητας, ενδεχομένως μακρινής για τη μάζα, και με ένα δωρικό μουσικό ύφος που εντυπωσιάζει με την αμεσότητα του. Ίσως γιατί, απλά, βασίστηκε στους εξίσου άμεσους στίχους γυναικών που ερωτεύονται, νοσταλγούν, χαίρονται και θρηνούν, όλα αυτά όμως σε έναν υπερθετικό βαθμό. Και πίσω από κάγκελα, εκεί που η ελευθερία αναδεικνύεται σε ύψιστη ανθρώπινη αξία και ο καημός γι' αυτήν μπορεί να τραγουδιέται. Το βιβλίο - CD «Εκκωφαντικές σιωπές - Τα τραγούδια των φυλακισμένων γυναικών» ολοκληρώθηκε με τη χορηγία της εταιρείας ΓΕΩΑΝΑΛΥΣΗ Α.Ε., ενώ τα εξπρεσιονίστικα υπέροχα σκίτσα της έκδοσης σχεδίασε ο Κωνσταντίνος Κουρκούτας.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)