Η πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου του Ισραήλ στην Ελλάδα, επισφράγισε συμβολικά, την αναβάθμιση των Ελληνο-Ισρηλινών σχέσεων, μακριά από  την ανάγκη επαναπροσδιορισμών της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που απαιτούν οι νέες διεθνείς ισορροπίες και σημαντικές  γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή μας.
    
Οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, αναζητούν και επιζητούν την αμυντική και στρατιωτική συνεργασία της χώρας μας με το κράτος του Ισραήλ, εκτιμώντας ότι έτσι θα αντιμετωπίσουν τις πάγιες και διαχρονικές αξιώσεις της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας.
Αυτό το απλουστευτικό κατά τα άλλα ιδεολόγημα, αγνοεί πλήρως και παραβλέπει τους τεράστιους κινδύνους που ανοίγονται για τη χώρα μας, εάν υιοθετηθεί το ρητό «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος"

Στα πλαίσια αυτής της επίσκεψης υπήρξε, ως είθισται, αίτημα της Ισραηλινής διπλωματίας, ώστε ο  Πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, ως Αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, να πραγματοποιήσει συνάντηση με τον Ισραηλινό Πρόεδρο, κατά την τριήμερη επίσκεψή του στην Ελλάδα.

Το αίτημα έγινε δεκτό, αφού η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ ανέλυσε τα δεδομένα.

Κατόπιν τούτου, κάθε προβληματισμός, αγωνία ή καλοπροαίρετη κριτική απ’ όπου κι αν προέρχεται, είναι ευπρόσδεκτη μεν, αφού θέτει ερωτήματα που αφορούν το περιεχόμενο της συνάντησης αυτής, στερείται όμως βασιμότητας.

Οι θέσεις της εξωτερικής μας πολιτικής διαμορφώνονται συλλογικά στα όργανα του σχήματος και δεν αλλάζουν, τουλάχιστον χωρίς δημόσια διαβούλευση και επικύρωση από τα αρμόδια σώματα.

Είναι δε αυτονόητο ότι  ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, ως Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα δέχεται αιτήματα συναντήσεων και από αρχηγούς κρατών ή υψηλόβαθμους κρατικούς παράγοντες άλλων χωρών, με τη πολιτική των οποίων έχει ριζικές διαφωνίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα αποδέχεται τη συνάντηση μαζί τους. Όχι γιατί το επιβάλλει το εθιμοτυπικό διπλωματικό πρωτόκολλο, αλλά γιατί έτσι θα δίνεται η ευκαιρία στην πολιτική μας παράταξη να θέτει με διαφανή και κατηγορηματικό τρόπο τις θέσεις της, τους προβληματισμούς της και τις διαφωνίες της, όπως αυτό έγινε στην πρόσφατη συνάντηση Αλέξη Τσίπρα – Σιμόν Πέρεζ.

Τα αναφαίρετα δικαιώματα του Παλαιστινιακού Λαού για ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, η αντίθεσή μας σε πιθανό προληπτικό χτύπημα σε βάρος του Ιράν, με πρόσχημα το πυρηνικό οπλοστάσιό του, ενώ αγνοείται πλήρως το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ, και οι αποφάσεις του ΟΗΕ για  αποπυρηνικοποιημένη Μέση Ανατολή αποτελούν ανάμεσα στα άλλα, επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, που δεν μπαίνουν σε διαδικασία «έκπτωσης».
 
Άλλωστε ουδείς δικαιούται να μονοπωλεί την ευαισθησία, και μάλιστα σε θέματα, όπως αυτό της Παλαιστινιακής υπόθεσης, στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ έχει συστηματικά και κατ’ επανάληψη επιδείξει συλλογικά και έμπρακτα την ευθύνη του, στηρίζοντας πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και υποστήριξης του Παλαιστινιακού λαού, τόσο επιτόπου, στα παλαιστινιακά εδάφη όσο και σε διεθνή φόρα.