Συγκλονίστηκε η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη – της ελληνικής συμπεριλαμβανομένης - από την πολύνεκρη τραγωδία, με πάνω από 274 νεκρούς (σσ δυστυχώς ο αριθμός των θυμάτων αυξάνεται διαρκώς), που έπληξε την Τουρκία την Τετάρτη 14 Μαΐου 2014.
Ακόμα και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής οι ανθρακωρύχοι κήρυξαν ημέρα πένθους για τους αδικοχαμένους συναδέλφους τους στη δική μας πλευρά του Ατλαντικού.
Δεν είναι η πρώτη φορά, που η εργατική τάξη της γειτονικής μας χώρας πληρώνει βαρύτατο φόρο αίματος στην εργοδοτική ασυδοσία και στην κρατική αδιαφορία για τις συνθήκες εργασίας, που δεν συμβιβάζονται με στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και διεθνώς κατοχυρωμένα στάνταρτ εργασιακής ασφάλειας.
Απόλυτα δικαιολογημένη είναι η οργή και κατακραυγή που ξεσηκώθηκε μέσα στην κοινωνία της Τουρκίας, με την οποία βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη η κυβέρνηση Ερντογάν. Πολύ περισσότερο, που ο Τούρκος πρωθυπουργός προέβη σε άκρως προκλητικές δηλώσεις μετά την τραγωδία, χαρακτηρίζοντάς την ούτε λίγο ούτε πολύ, αναπόφευκτη. «Συμβαίνουν αυτά», είπε ο κ. Ερντογάν και δεν βρήκε ούτε μια λέξη συγγνώμης προς τις οικογένειες των αδικοχαμένων ανθρακωρύχων.
Όμως, δεν μπορεί να αποσείσει τις ευθύνες της η κυβέρνηση Ερντογάν για την τραγωδία στο ανθρακωρυχείο της Σόμα, με την εκατόμβη των νεκρών και των αγνοουμένων. Πολύ πρόσφατα, είχε κατατεθεί ερώτηση στην τουρκική Ενθνοσυνέλευση από αριστερούς βουλευτές του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), για τις άκρως επικίνδυνες συνθήκες εργασίας στο μοιραίο ανθρακωρυχείο αλλά δεν είχε «ιδρώσει το αυτί» των αρμόδιων υπουργών. Με άλλα λόγια, η εκατόμβη στο ανθρακωρυχείο της Σόμα είχε προαναγγελθεί, δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία».
Η Τουρκική Δημοκρατία, πορευόμενη σε νεοφιλελεύθερη τροχιά, απέχει πάρα πολύ από την τήρηση της διεθνούς νομοθεσίας (συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας – ILO κλπ), για τις συνθήκες ασφαλούς και δίκαιης εργασίας, τις οποίες δυστυχώς, δεν τηρούν και πολλές άλλες χώρες του κόσμου. Άλλωστε, και στην ίδια την Ευρώπη, που κάποτε «καμάρωνε» για την προστασία της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς και για την δημοκρατία στους τόπους δουλειάς, είμαστε μάρτυρες, τα τελευταία χρόνια, μιας νεοφιλελεύθερης επιδρομής για την κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Επομένως, το να επικαλεστούμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, ως εγγύηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων δεν είναι ότι πιο πειστικό σήμερα. Και δεν νομίζουμε ότι θα συγκινηθεί ιδιαίτερα με την επίκληση αυτή, η κυβέρνηση Ερντογάν που ήδη έχει ξεστρατίσει από τους όρους και τις προϋποθέσεις για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ.
Τούτη την ώρα, η αλληλεγγύη μας με τους εργαζόμενους και τον λαό της Τουρκίας πρέπει να δυναμώσει. Να θυμηθούμε και κάποιους στίχους από ένα ελληνικό τραγούδι: «εγώ Χριστός και συ Αλλάχ/ όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ»
Γιατί είτε πρόκειται για τα εργασιακά δικαιώματα και τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων, είτε για τα υπερκέρδη και την ασυδοσία της πλουτοκρατίας, είτε για τους πολυδάπανους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, κοινή είναι η μοίρα των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας και κοινοί πρέπει να είναι οι αγώνες τους για τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ειρήνη. Αυτό εκφράζεται και με το γεγονός ότι πολλοί προοδευτικοί φορείς της Γείτονος συνεργάζονται στενά με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Πρωτοβουλία Ειρήνης «Σαράγεβο 2014- Ειρηνικά Βαλκάνια- Ειρηνική Ευρώπη – 100 χρόνια από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου», για την οποία έχει συγκροτηθεί κοινή Ελληνοτουρκική Οργανωτική Επιτροπή, με έδρες την Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη. Ας θυμηθούμε επίσης ότι στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, στις Σκουριές, για την προστασία του περιβάλλοντος, έχουν ενεργά συμπαρασταθεί αριστερές δυνάμεις και οικολογικά κινήματα της Τουρκίας.
Τελικά, από την τραγωδία στο ανθρακωρυχείο της Σόμα στην Τουρκία, πρέπει να βγει ενισχυμένη η διεθνιστική αλληλεγγύη των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο. Να δυναμώσει η απαίτηση «ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ»
Ο Πάνος Τριγάζης είναι συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Ειρήνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Σημείωση : Οι παραπάνω σκέψεις διατυπώθηκαν συνοπτικά και σε μηνύματα που έστειλε το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ στο αντίστοιχο τμήμα του Κόμματος Ελευθερίας και Αλληλεγγύης της Τουρκίας (ODP), καθώς και στον πρόεδρο της DISK, Kani Beko.
