Οι μαζικές προσλήψεις ξένων νοσοκόμων εγείρει ηθικά ζητήματα, λέει στο Reuters o Χάουαρντ Κάτον, επικεφαλής του Διεθνούς Συμβουλίου Νοσοκόμων (ICN) στη Γενεύη, το οποίο εκπροσωπεί 27 εκατομμύρια νοσοκόμους και 130 τοπικούς συλλόγους.
Η έξαρση κρουσμάτων αύξησε τις απουσίες προσωπικού σε πρωτοφανή επίπεδα από την αρχή της πανδημίας, καθώς οι νοσοκόμοι προσβάλλονται από κοροναϊό, σταματούν λόγω υπερκόπωσης ή παραιτούνται, επισημαίνει.
Για να καλύψουν τα κενά, οι Δυτικές Χώρες στρατολογούν εθελοντές και συνταξιούχους, παράλληλα όμως ορισμένες αυξάνουν τις προσλήψεις ξένων υπηκόων, με αποτέλεσμα να μεγεθύνονται οι ανισότητες στην υγεία.
«Σίγουρα βλέπουμε αύξηση στις διεθνείς προσλήψεις σε μέρη όπως η Βρετανία, η Γερμανία, ο Καναδάς και οι ΗΠΑ» αναφέρει ο διευθύνων σύμβουλος του ICN, μέλος της συντακτικής ομάδας έκθεσης για την Covid-19 και το παγκόσμιο νοσοκομειακό δυναμικό.
Ανισότητα στα εμβόλια, ανισότητα στη φροντίδα
«Φοβάμαι πως πρόκειται για ‘γρήγορη λύση’, περίπου όπως αυτό που είδαμε να γίνεται με τον προσωπικό προστατευτικό εξοπλισμό [μάσκες, γάντια κλπ] και τα εμβόλια, με τις πλούσιες χώρες να χρησιμοποιούν την οικονομική τους δύναμη για να αγοράσουν και να αποθησαυρίσουν. Αν κάνουν το ίδιο με το εργατικό δυναμικό των νοσοκόμων η ανισότητα θα επιδεινωθεί» προειδοποιεί.
Διαβάστε επίσης: Ανατροπή με τη χρηματοδότηση του ΠΟΥ εν μέσω πανδημίας – Αμφίβολη η στάση των ΗΠΑ
Σύμφωνα με δεδομένα του ICN, ακόμα και πριν από την πανδημία υπήρχε παγκόσμια έλλειψη 6 εκατομμυρίων νοσοκόμων, με το 90% της έλλειψης αυτής σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Η Νιγηρία, άλλες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, καθώς και ορισμένα νησιά της Καραϊβικής, είναι μερικές από τις περιοχές από όπου οι νοσοκόμες αναχωρούν, ποντάροντας στους υψηλότερους μισθούς και τις καλύτερες συνθήκες που προσφέρουν οι πλουσιότερες χώρες.
Σύμφωνα με την έκθεση του ICN, ορισμένες Δυτικές χώρες προσφέρουν πλέον προνομιακή μεταχείριση στις νοσοκόμες όσον αφορά τη δυνατότητα μετεγκατάστασης.
Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουν νοσοκόμες χωρίς να χρειάζεται να πληρώνουν για την κατάρτισή τους, επισημαίνει ο Κάτον: «Το βασικό είναι πως κάποιοι θα έλεγαν ότι οι πλούσιες χώρες ξεφορτώνονται το κόστος της εκπαίδευσης νέων νοσοκόμων» λέει.
Και προειδοποιεί πως η κατάσταση αυτή επιδεινώνει τις δραματικές ελλείψεις στα νοσοκομεία φτωχών χωρών, οι οποίες θα ζήσουν με τις συνέπειες για χρόνια: ακόμα και οι πλούσιες χώρες θα δυσκολευτούν να καλύψουν τα «βουνά της ακάλυπτης φροντίδας» όταν η πανδημία αρχίσει να υποχωρεί.
Η λύση, λέει ο επικεφαλής της ICN, είναι οι επενδύσεις στο απαραίτητο προσωπικό και η κατάρτιση δεκαετούς σχεδίου για ενίσχυση του εργατικού δυναμικού στον κλάδο,
«Χρειαζόμαστε μια συντονισμένη, συνεργατική παγκόσμια προσπάθεια που στηρίζεται από σοβαρές επενδύσεις, και όχι μόνο θερμά λόγια και κλισέ και χειροκροτήματα».
