to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Οι ανάγκες των εργαζόμενων δεν ξεπληρώνονται με χειροκροτήματα

Όταν καταλαγιάσει το κακό, ας θυμηθούμε όλοι πως η ζωή δεν είναι μια παράσταση που τελειώνει όταν περάσουν τα δύσκολα. Ας θυμηθούμε πως οι ανάγκες των εργαζόμενων δεν ξεπληρώνονται με χειροκροτήματα, αλλά με την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους, αλλιώς θα είναι όλα μια υποκρισία


Φυσικά και να χειροκροτήσουμε το προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων της χώρας. Φυσικά να χειροκροτήσουμε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που, παρά τις ελλείψεις και τα εξαντλητικά ωράρια, δίνει αυτή την ώρα τη μεγάλη μάχη για τη δημόσια υγεία. Φυσικά και να χειροκροτήσουμε όλους αυτούς που στερήθηκαν τις προσλήψεις πολύτιμων συναδέλφων τους από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Φυσικά και να χειροκροτήσουμε όλους αυτούς που στα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων απαξιώθηκαν, λοιδορήθηκαν και απειλήθηκαν με απολύσεις.

Φυσικά και να τους χειροκροτήσουμε, αλλά όχι μόνο αυτούς. Ας κοιτάξουμε γύρω μας κι ας δούμε ποιοι ακόμη δίνουν το “παρών” στη δύσκολη αυτή προσπάθεια να διατηρήσει η κοινωνία μας έναν στοιχειώδη τρόπο λειτουργίας. Ας στρέψουμε το βλέμμα στους εργαζόμενους και στις εργαζόμενες που εξακολουθούν και θα εξακολουθήσουν να εξυπηρετούν τις βασικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου.

Ας χειροκροτήσουμε λοιπόν τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες που, άλλοτε με ελαστικά ωράρια, άλλοτε με απλήρωτες υπερωρίες και άλλοτε με μισά ένσημα, εξακολουθούν να γεμίζουν τα ράφια και να εξυπηρετούν τις καθημερινές βιοτικές μας ανάγκες. Ας χειροκροτήσουμε αυτούς κι αυτές που αναγκάστηκαν να υποστούν αφόρητες πιέσεις στο εισόδημα και στα δικαιώματά τους ώστε να αποφύγουν την ανεργία και σήμερα βιώνουν επίσης την κρίση στα όρια του κατώτατου μισθού.

Ας χειροκροτήσουμε λοιπόν και τα παιδιά με τα μηχανάκια που ανασφάλιστα από κάθε άποψη συνεχίζουν να μας χτυπούν το κουδούνι φέρνοντας την παραγγελία. Ας χειροκροτήσουμε όλους τους υποαμοιβόμενους που δεν έχουν δικαίωμα στην τηλεεργασία κι ακόμα βρίσκονται εκτεθειμένοι στον δρόμο.

Ας χειροκροτήσουμε τον κόσμο που, παρά τις πολεμικές κραυγές και τις εθνικιστικές υστερίες, εξακολουθεί να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αλληλεγγύης στηρίζοντας με τα ελάχιστα μέσα που του έχουν απομείνει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που βιώνουν την απόλυτη απανθρωπιά της Πολιτείας.

Ας χειροκροτήσουμε λοιπόν όλα τα χθεσινά θύματα του κοινωνικού αυτοματισμού που σήμερα καλούνται να υπηρετήσουν το κοινωνικό σύνολο βάζοντας στην άκρη αδικίες μιας ολόκληρης δεκαετίας.

Καμία αντίρρηση λοιπόν στο ομαδικό χειροκρότημα από τα μπαλκόνια. Μόνο που, όταν καταλαγιάσει το κακό, ας θυμηθούμε όλοι πως η ζωή δεν είναι μια παράσταση που τελειώνει όταν περάσουν τα δύσκολα. Ας θυμηθούμε πως οι ανάγκες των εργαζόμενων δεν ξεπληρώνονται με χειροκροτήματα, αλλά με την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους. Αλλιώς θα είναι όλα μια υποκρισία.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)