Χωρίς να υπάρξει έστω και μια ανακοίνωση για το γεγονός, συνεδρίασαν για το ζήτημα αυτό, τη περασμένη εβδομάδα, στην πρεσβεία της Αυστραλίας στην Ελβετία, οι εκπρόσωποι πενήντα χωρών, μεταξύ των οποίων και οι 28 της Ε. Ένωσης, με τη συμμετοχή, φυσικά και της Ελλάδας.
Πρόκειται για τους αυτοχαρακτηριζόμενους μεταξύ τους ως «Αληθινοί, Καλοί Φίλοι των (δημοσίων) Υπηρεσιών» (ΑΚΦ), των οποίων η συνάντηση γίνεται στα πλαίσια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και στοχεύει στην υπογραφή, μέχρι το 2015, μιας διεθνούς συμφωνίας για το εμπόριο στον τομέα των δημοσίων υπηρεσιών.
«Αντικειμενικός στόχος αυτών των διαπραγματεύσεων είναι να ανοίξουν οι χώρες, που θα υπογράψουν αυτή τη συμφωνία, στο διεθνή ανταγωνισμό το μεγαλύτερο δυνατό τμήμα των δημοσίων υπηρεσιών τους, δηλαδή, την παροχή υπηρεσιών υγείας και περίθαλψης, την εκπαίδευση, την πρόσβαση στην ύδρευση και τις διάφορες μορφές ενέργειας (δίκτυα ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου κ.λ.π.), τις μεταφορές, ακόμη και ολόκληρο τον ταχυδρομικό τομέα», δήλωσε η Ρόζα Παβανέλλι, γενική γραμματέας της Διεθνούς των Συνδικάτων των Δημοσίων Υπηρεσιών που εκπροσωπεί 20 εκατομμύρια εργαζόμενους σε 154 χώρες. Η ίδια τόνισε ότι αυτό το άνοιγμα, με τη θέσπιση νόμων για την απορρύθμιση και κατάργηση τελικά του δημόσιου χαρακτήρα όλων αυτών των δημοσίων υπηρεσιών στοχεύει «στην υπονόμευση της ποιότητας των δημ. υπηρεσιών, στον αφοπλισμό των συνδικαλιστικών ηγεσιών σε όλους αυτούς τους τομείς προκειμένου να προωθήσει τα ιδιωτικά, κερδοσκοπικά συμφέροντα εις βάρος του κοινωνικού χαρακτήρα που έχουν σήμερα όλες αυτές οι υπηρεσίες».
Έτσι, λέει η ίδια, στο όνομα του ελεύθερου και ανόθευτου ανταγωνισμού, ένα αμερικανικό ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα μπορεί, όχι μόνο να εγκατασταθεί σε οποιαδήποτε χώρα της Ένωσης, αλλά και να απαιτήσει την επιδότησή του από την κυβέρνηση αυτής της χώρας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που αυτή χρηματοδοτεί τα κρατικά πανεπιστήμιά της.
Συνδικάτα και ΜΚΟ καταγγέλλουν τη μυστικότητά που καλύπτει αυτές τις διαπραγματεύσεις, για τις οποίες δεν έχει ποτέ ανακοινωθεί συγκεκριμένη ατζέντα με το περιεχόμενό τους, ενώ και οι κυβερνήσεις, της ελληνικής συμπεριλαμβανομένης, δεν έχουν ζητήσει ποτέ την άποψη των συνδικάτων ή της κοινής γνώμης, από το 2012 που άρχισαν αυτές οι διαβουλεύσεις με πρωτοβουλία της Αυστραλίας και των ΗΠΑ.
Αν δεν αντιδράσουν εγκαίρως τα πολιτικά κόμματα και τα εργατικά συνδικάτα, θα δούμε πολύ σύντομα την εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση όλων των βασικών, κοινωνικού χαρακτήρα, δημοσίων υπηρεσιών. Το περασμένο Σεπτέμβριο, περισσότερες από 300 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών κατάγγειλαν αυτό το σχέδιο που υλοποιείται πίσω από τις πλάτες των πολιτών. «Παρά τις επαναλαμβανόμενες πολλαπλές χρηματοπιστωτικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές κρίσεις - γράφουν στην καταγγελία τους - οι νέοι κανόνες για τις υπηρεσίες που προωθούν οι λεγόμενοι «Αληθινοί Φίλοι των δημοσίων Υπηρεσιών» χειροτερεύουν τις (νεοφιλελεύθερες) νομοθεσίες που μας οδήγησαν σε όλες αυτές τις κρίσεις. Και τούτο, διότι περιορίζουν ακόμη περισσότερο τον δημόσιο χώρο μέσα στον οποίο κινείται η πολιτική και υπονομεύουν την δημοκρατία ευνοώντας την κατάληψη αυτού του χώρου από διεθνείς επιχειρήσεις. Αυτές οι συγκεκαλυμμένες ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων υπηρεσιών κοινής ωφελείας θα οδηγήσουν και στην γενίκευση της παραπομπής σε ιδιωτικά διαιτητικά δικαστήρια όλων των διαφορών που αναπόφευκτα θα προκύψουν από τη μαζική είσοδο ιδιωτών σε δραστηριότητες που ανήκουν σήμερα στο δημόσιο και στις οποίες θα εφαρμοσθούν οι νόμοι του νεοφιλελεύθερου ανταγωνισμού.
