Από χθες το βράδυ τα δελτία ειδήσεων προπαγάνδιζαν την "απαγόρευση της διαδήλωσης". Από το πρωί σε όλες τις περιοχές γύρω από το Σύνταγμα και όχι μόνο, γινόντουσαν προσαγωγές. Αλλά το κλίμα τρόμου που προσπάθησαν να καλλιεργήσουν δεν πέτυχε. Ο κόσμος μαζεύτηκε όχι για να διαμαρτυρηθεί, μαζεύτηκε για να διεκδικήσει. Ήρθαν τα σωματεία, οι φοιτητικοί σύλλογοι, ήρθαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ήρθαν οι Γερμανοί εκπρόσωποι της Αριστεράς για τον ίδιο λόγο: να παλέψουν ενάντια στην κρίση. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι εκπρόσωποι της Lienke καταχειροκροτήθηκαν.
Ο ερχομός της Άνγκελα Μέρκελ ήταν μόνο η αφορμή. "Η εθνική ενότητα είναι μια απάτη. Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" φώναζαν οι νέοι και οι νέες του ΣΥΡΙΖΑ. "Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά" ακουγόταν στις οδούς Όθωνος και Αμαλίας. "Μέρκελ θυμήσου, το χώμα που πατάς λευτέρωσε ο Άρης και ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ", "Ένας είναι ο δρόμος, λαέ, για να νικάς, ενότητα κι αγώνας της Αριστεράς".
Στο μεγαλύτερο κομμάτι της Αμαλίας ήταν το τεράστιο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ και στο μεγαλύτερο κομμάτι της Φιλελλήνων το ΠΑΜΕ. Βρισκόταν εκεί κι άλλες συλλογικότητες της Αριστεράς. Εμφανίστηκαν κάποια στιγμή έφεδροι αξιωματικοί, αργότερα το ΕΠΑΜ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, αλλά με χαμηλή συμμετοχή κόσμου.
Κι όπως κάθε φορά, έτσι και σήμερα όταν ο κόσμος αυξήθηκε πολύ, η αστυνομία αποφάσισε να δει "απειλή". Επιτέθηκαν στον κόσμο με δακρυγόνα, με κρότου-λάμψης και με γκλομπς. Σε κάθε δακρυγόνο ο κόσμος χειροκροτούσε χωρίς να φοβάται.
Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν και άδειασαν την πλατεία. Σιγά-σιγά τα πανό άρχισαν να οπισθοχωρούν. Κυνήγησαν τον κόσμο από τη Βουλή μέχρι το μετρό της Ακρόπολης, ολοκλήρωσαν έτσι μια πλήρη βδομάδα. "Τα βγάλανε και σήμερα τα λεφτά τους", σχολίαζαν οι διαδηλωτές.
Η Μέρκελ ήρθε, είδε και απήλθε. Οι εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους έδειξαν πως οι αγώνες τους θα συνεχίσουν και θα συνεχίσουν και θα συνεχίσουν...