Μέσα στον Ιούλιο, επιχειρώντας προφανώς να μας πιάσουν στον ύπνο, η τρικομματική Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ανακινεί για πολλοστή φορά το ζήτημα των λιγνιτών στη Δράμα. Με δήλωση του αρμόδιου υφυπουργού δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση της Κυβέρνησης να προχωρήσει στην εκποίηση των κοιτασμάτων, όπως άλλωστε προβλέπεται απ΄ το Μνημόνιο.
Η ιστορία με την «αξιοποίηση» του λιγνίτη κρατάει χρόνια. Η πρώτη απόπειρα για εκποίησή τους το 1976 έπεσε στο κενό, μετά απ τη δυναμική αντίδραση των κατοίκων της περιοχής. Ενδεικτικό της ομόθυμης εναντίωσης των δραμινών σ’ αυτά τα σχέδια είναι το γεγονός πως η ανακίνηση των σχεδίων εκποίησης πριν χρόνια ματαιώθηκε μετά τη συλλογή 40.000 υπογραφών ενάντια στο έργο.
Οι μνημονιακές πολιτικές όμως δεν διακρίνονται για τις δημοκρατικές τους ευαισθησίες. Συνεπώς, το ζήτημα ανακινείται πολύ πιο επιθετικά απ ο,τι στο παρελθόν.
Πέραν των πάγιων ενστάσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην πολιτική ιδιωτικοποιήσεων της παρούσας Κυβέρνησης, υπάρχουν και ειδικοί λόγοι που καθιστούν την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων καταστροφική, τόσο από περιβαλλοντική όσο και από κοινωνική και αυστηρά οικονομική άποψη.
Πρώτον, είναι γνωστό πως οι λιγνίτες βρίσκονται κάτω από εύφορες περιοχές του Νομού μας με αξιόλογη αγροτική παραγωγή, η οποία θα αποδιαρθρωθεί. Επιπλέον, θα πρέπει να αλλάξει ο συνολικός παραγωγικός προσανατολισμός των αγροτών, εφόσον λόγω των επιπτώσεων της εξόρυξης δεν θα είναι επιτρεπτή η καλλιέργεια πλατύφυλλων αγροτικών προϊόντων και οπωροφόρων δέντρων . Επιπλέον, απαιτούνται τεράστιες ποσότητες νερού για τον καθαρισμό των λιγνιτών. Τη στιγμή που αυτές οι ανάγκες θα καλύπτονται από θαλασσινό νερό, ο κίνδυνος υφαλμύρωσης του υδροφόρου ορίζοντα είναι παραπάνω από ορατός.
Η αποδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής σημαίνει ότι χιλιάδες αγρότες θα χάσουν τη δουλειά τους. Συνεπώς, είναι μύθος το ότι η εκμετάλλευση των λιγνιτών θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Στην πραγματικότητα, θα δημιουργηθούν λιγότερες θέσεις απ΄ αυτές που θα χαθούν, με αποτέλεσμα την επίταση του εκρηκτικού προβλήματος ανεργίας που αντιμετωπίζει ο νομός της Δράμας. Άλλωστε, στον βαθμό που θα απαιτείται εξειδικευμένο προσωπικό δεν θα καλυφθεί από εργαζόμενους προερχόμενους απ τον τοπικό πληθυσμό. Παράλληλα, οι αγρότες θα βρεθούν σε δεινή οικονομική θέση, αφού τη στιγμή που θα χάσουν τη γη τους τα δάνειά της ΑΤΕ θα καταστούν αυτομάτως ληξιπρόθεσμα. Γενικότερα, είναι καταστροφικό σε μια δεινή για την χώρα οικονομική συγκυρία να μειωθεί ριζικά η αγροτική παραγωγή, η οποία συνδέεται άμεσα με την διατροφική επάρκεια, ώστε να θησαυρίσει μια κάστα ιδιωτών , και μάλιστα από μια ταχέως εξαντλούμενη πηγή ενέργειας.
Στο σημείο αυτό φτάνουμε στα βασικά χαρακτηριστικά του λιγνίτη ως πηγή ενέργειας. Η χρήση του για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος είναι «βρώμικη» και καθόλου περιβαλλοντικά βιώσιμη, όπως μας διδάσκει και το παράδειγμα της Πτολεμαΐδας. Αντίθετα, μια κυβέρνηση με σχέδιο για την ενεργειακή ανάπτυξη της χώρας οφείλει να επενδύσει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και σε πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας.
Παρόλο που τα παραπάνω στοιχεία είναι ανησυχητικά, παραμένουμε αισιόδοξοι. Ο λαός της Δράμας έχει δείξει και στο παρελθόν πως δεν είναι διατεθειμένος να επιτρέψει την καταστροφή του τόπου του και τη διακινδύνευση της υγείας και της ζωής των παιδιών του για μια «ανάπτυξη» που θα ωφελήσει μονάχα τα επιχειρηματικά συμφέροντα των αετονύχηδων.
Πηγή: dramini.gr
