Οι δηλώσεις του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Καραμανλή ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να γίνει αντιληπτό σε όλους γιατί η αλαζονεία της εξουσίας, η απουσία πλουραλισμού και η έλλειψη πολυφωνίας στα ΜΜΕ, παρά το γεγονός ότι φαινομενικά στρέφονται σε βάρος της αντιπολίτευσης και κάθε διαφορετικής από την κυβέρνηση φωνής, οι οποίες φιμώνονται, στην πραγματικότητα ζημιώνουν κατά προτεραιότητα την ίδια την κυβέρνηση που μετέρχεται αυταρχικών και αντιδημοκρατικών μεθόδων.

Ο υπουργός, αισθανόμενος προφανώς ασφαλής εξ αιτίας των συνθηκών πλήρους κυβερνητικού ελέγχου των ΜΜΕ, προχώρησε σε δηλώσεις που τον εκθέτουν και πολιτικά, αλλά και όσον αφορά σημαντικά τεχνικά και οικονομικά ζητήματα τα οποία όφειλε, ως εκ της θέσης του, να γνωρίζει.

Πρώτα από όλα ο υπουργός είχε την οίηση, παρά το γεγονός ότι είναι εκπρόσωπος της εκτελεστικής εξουσίας, η νομιμότητα των πράξεων της οποίας στην υπόθεση του Μετρό της Θεσσαλονίκης αμφισβητείται από μια σειρά από επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς, οι οποίοι μάλιστα έχουν προσφύγει για το λόγο αυτόν στο ΣτΕ, να προαναγγείλει, να.. προφητεύσει ή έστω να ευχηθεί δημοσίως την έκδοση ευνοϊκής για την κυβέρνηση δικαστικής απόφασης.

Αν ήταν ένας απλός πολίτης και όχι υπουργός, που μάλιστα εμπλέκεται άμεσα ως πολιτικός προϊστάμενος της Αττικό Μετρό στην υπόθεση της προσφυγής των πολιτών στο ΣτΕ, θα μπορούσε να λέει ό,τι θέλει χωρίς να έχει καμία συνέπεια. Ως εκπρόσωπος όμως του δημοσίου και ως μέρος της δικαστικής διαμάχης που εκδικάζεται αυτές τις μέρες στο ΣτΕ, θα όφειλε να είναι πολύ προσεκτικός όταν προαναγγέλλει ή έστω όταν εύχεται ένα δικαστικό αποτέλεσμα. Κι αυτό δεν είναι ζήτημα πολιτικής αντίληψης, αλλά υπόθεση σεβασμού της Δικαιοσύνης και των δημοκρατικών θεσμών.

Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν παρόμοιο περιστατικό έχει συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν, εκθέτοντας σοβαρά την κυβέρνηση όσον αφορά στον τρόπο που χειρίζεται τις εγγυήσεις τα Δημοκρατίας, όπως η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Θυμίζω ότι υπουργός της ίδιας κυβέρνησης προέβλεψε την απομάκρυνση της εισαγγελέως που είχε επιφορτιστεί με την έρευνα υπόθεσης που τον αφορούσε. Και ω του θαύματος, λίγες μέρες μετά η… προφητεία του επαληθεύθηκε.

Η τήρηση αποστάσεων από την εκδικαζόμενη υπόθεση και οι χαμηλοί τόνοι από πλευράς του υπουργού, θα βοηθούσαν περισσότερο και τον ίδιο, ως θεσμικό εκπρόσωπο της πολιτείας, όσο και τη Δικαιοσύνη να προχωρήσει χωρίς περισπασμούς.

Για σκεφτείτε, για παράδειγμα, την απευκταία εκείνη περίπτωση που το ΣτΕ δικαιώσει, πράγματι, την κυβέρνηση στην υπόθεση των αρχαίων του Μετρό.

Ποιος θα βγάλει από το μυαλό του μέσου πολίτη την υπόνοια πιθανής κυβερνητικής παρέμβασης;

Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν η άλλη εμπλεκόμενη στην υπόθεση υπουργός, η υπουργός Πολιτισμού, συνελήφθη να επισκέπτεται την πρόεδρο του ΣτΕ λίγες μέρες πριν την εκδίκαση της υπόθεσης.

Προχωρώντας πέρα από το σοβαρό θεσμικό ατόπημα του υπουργού, ο ίδιος στις δηλώσεις του προχτές παρουσίασε μια κατάσταση στο Μετρό της Θεσσαλονίκης που ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια και την πραγματικότητα του έργου.

Συγκεκριμένα:

• Αναφέρθηκε σε ανάδειξη ταυτόχρονα και Αρχαίων και Μετρό στη λύση που επέβαλε η κυβέρνησή του στο έργο, όταν έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά από κορυφαίους επιστήμονες τόσο από την Ελλάδα, όσο και από όλον τον κόσμο, ότι ο τεμαχισμός και η απόσπαση των πολύ σημαντικών αρχαιοτήτων στη Βενιζέλου θα καταστρέψει την αυθεντικότητα και την ακεραιότητα ενός μνημείου μεγάλης αξίας, το οποίο με έκταση 1.600 τ.μ. αποτελεί ακέραιο απόσπασμα του πολεοδομικού συγκροτήματος της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής Θεσσαλονίκης του 3ου και 4ου αιώνα μ.Χ.
• Αναφέρθηκε επίσης ο υπουργός σε ανάδειξη ταυτόχρονα και Αρχαίων και Μετρό, όταν το τμήμα της μελέτης που αφορά στην επανατοποθέτηση των αρχαιοτήτων, όπως έχει κατατεθεί από την Αττικό Μετρό ΑΕ, δεν δικαιολογεί τον τίτλο της μελέτης, όσον αφορά τουλάχιστον στην επάρκεια και την πληρότητα. Κι ακόμη, η συγκεκριμένη πρόβλεψη της Αττικό Μετρό δεν αφορά σε επανατοποθέτηση των αρχαιοτήτων στις θέσεις τους, αλλά σε αναπαράστασή τους στον σταθμό του Μετρό, σε διαφορετικές από τις αρχικές τους θέσεις.
• Αναφερόμενος στο έργο του Μετρό της Θεσσαλονίκης, το αποκάλεσε «τελματωμένο» έργο. Δεν γνωρίζω ποια ερμηνεία δίνει ο υπουργός στην έννοια του τέλματος, θα όφειλε όμως να γνωρίζει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε το έργο το 2015, μετά από 10 χρόνια κατασκευής, σε βαθμό ολοκλήρωσης μόλις 33%. Και όταν το παρέδωσε στη σημερινή κυβέρνηση το 2019, 4 χρόνια μετά, το έργο είχε ολοκλήρωση 75%. Σε 4 χρόνια δηλαδή, έγινε περισσότερο έργο από όσο είχε γίνει στα προηγούμενα 10. Μια πρόοδος του έργου 3-4 φορές πιο γρήγορη σε σχέση με το παρελθόν, μόνο «τελματωμένο» έργο δεν προδίδει. Τα τεχνικά και οικονομικά στοιχεία της προόδου του έργου, όπως και οι εκθέσεις των Ευρωπαίων επιθεωρητών είναι στη διάθεση του υπουργού, στην περίπτωση που ενδιαφέρεται να ενημερωθεί.
• Όσον αφορά στον χαρακτηρισμό του έργου ως «τελματωμένου», τον παραπέμπω επίσης, προς ενημέρωσή του, στις δηλώσεις του Δνοντα Συμβούλου του αναδόχου του έργου, της ΑΚΤΩΡ, τον Φεβρουάριο 2019. Ο οποίος δήλωνε δημόσια ότι το έργο «έτρεχε», βρίσκονταν απολύτως εντός χρονοδιαγράμματος και θα ολοκληρώνονταν, χωρίς το σταθμό Βενιζέλου, στο τέλος του 2020. Σήμερα δηλαδή η Θεσσαλονίκη θα είχε Μετρό, αν η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή δεν το είχε σταματήσει, προκειμένου να αλλάξει τον σχεδιασμό του. «Τελματωμένο» έργο που ο ανάδοχος, ως τρίτος, μη κυβερνητικός εταίρος, αναγνωρίζει ότι πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του, όσο και αν ψάξει ο υπουργός, δεν θα βρει.
• Αναφερόμενος στην αλλαγή σχεδιασμού του έργου από την κυβέρνηση της ΝΔ, υποστηρίζει ότι η αλλαγή αυτή ένωσε την πόλη. Ως μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης τον διαβεβαιώνω ότι κάνει σοβαρό λάθος. Ας ρωτήσει το Νεοδημοκράτη Περιφερειάρχη Απόστολο Τζιτζικώστα και κυρίως, ας ανατρέξει στις δηλώσεις του κ. Τζιτζικώστα για το έργο κατά το διάστημα 2016 – 2019. Θα διαπιστώσει ότι τα πράγματα είναι τελείως αντίθετα από ότι τα περιγράφει. Η λύση με τα αρχαία αμετακίνητα που ακολουθούνταν τότε, ήταν εκείνη που ένωσε, πράγματι, μετά από χρόνια διχασμών, τους διαιρεμένους Θεσσαλονικείς. Κι αυτό καθώς το 2016 – 2019 δεν υπήρξε καμία αμφισβήτηση και καμία δικαστική προσβολή της λύσης που εφαρμόζονταν τότε. Σε αντίθεση λοιπόν με όσα δήλωσε ο υπουργός, η λύση της απόσπασης των αρχαιοτήτων είναι εκείνη που δίχασε ξανά την κοινωνία της Θεσσαλονίκης, με πολίτες και επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς από την πόλη αλλά και πανελλήνιους να έχουν προσφύγει σήμερα στο ΣτΕ για να επαναφέρουν τη νόμιμη λύση της ανάδειξης των αρχαιοτήτων στη θέση τους.
• Αναφερόμενος στο ΚΑΣ ο υπουργός, υποστηρίζει ότι το όργανο αυτό δικαίωσε τις κυβερνητικές επιλογές. Θα ήταν πιο ακριβής και πιο ειλικρινής, αν περιέγραφε τις κυβερνητικές παρεμβάσεις της συναδέλφου του, υπουργού Πολιτισμού στο ΚΑΣ και κυρίως τις αλλαγές που επιβλήθηκαν στη σύνθεσή του, προκειμένου να απομακρυνθούν οι διαφωνούντες και να εξασφαλιστεί μια εισήγηση φιλική προς τις κυβερνητικές επιλογές. Θα ήταν ακόμη πιο σοβαρό από πλευράς υπουργού, αν αναφέρονταν και στην επιστολή του καθηγητή του ΕΜΠ Βλάσση Κουμούση, του μόνου από τα μέλη του ΚΑΣ με την επιστημονική ιδιότητα του Πολιτικού Μηχανικού, ο οποίος αντικαταστάθηκε από την κυβέρνηση επειδή διαφώνησε και ο οποίος στην επιστολή που έστειλε υποστηρίζει ότι τα τεχνικά επιχειρήματα με τα οποία απορρίφθηκε η προηγούμενη λύση, δεν ευσταθούν και δεν αντέχουν σε επιστημονική κριτική.
• Ο υπουργός ακόμη ανακοίνωσε και δεσμεύτηκε ότι το έργο θα παραδοθεί το 2023. Θα παρακαλούσα τον υπουργό, για να υποστηρίξει αυτή του τη δέσμευση, να παρουσιάσει δημόσια την πρόοδο του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου του έργου, από το καλοκαίρι του 2019 μέχρι σήμερα. Ακόμη, τον παρακαλώ να ρωτήσει την Αττικό Μετρό αν υπάρχει χρονοδιάγραμμα του έργου που να προβλέπει την ολοκλήρωσή του το 2023, εγκεκριμένο από τον ανάδοχο, καθώς και πλήρεις μελέτες που να υποστηρίζουν το νέο σχεδιασμό.
• Ακόμη, αναφερόμενος στην υπόσχεση του υπουργού για ολοκλήρωση του έργου το 2023, τον παρακαλώ να απαντήσει πόσα εκατομμύρια Ευρώ κόστισε σε εξωδικαστικές αποζημιώσεις μέχρι σήμερα στην Αττικό Μετρό, δηλαδή στο ελληνικό δημόσιο, η αλλαγή σχεδιασμού, λόγω καθυστερήσεων στην πρόοδο του έργου; Γιατί έργο με αναγνωρισμένες καθυστερήσεις, χωρίς εγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και χωρίς ολοκληρωμένες μελέτες, είναι ο ορισμός του τελματωμένου έργου.
• Και τέλος, αφού όπως διαβεβαιώνει ο υπουργός το έργο θα ολοκληρωθεί ολόκληρο το 2023, γνωρίζει μήπως να απαντήσει γιατί η Αττικό Μετρό συμφώνησε με το αίτημα του αναδόχου και ενέκρινε την παραμονή του στο έργο μέχρι το 2025;

Υπάρχει μια λαϊκή παροιμία, σύμφωνα με την οποία: «Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια».

Μετά τις δηλώσεις του Κ. Καραμανλή για το Μετρό της Θεσσαλονίκης, ερήμην δημόσιου αντιλόγου, η παροιμία αυτή ισχύει και για υπουργούς Υποδομών και Μεταφορών.

Ο υπουργός πρέπει να αντιληφθεί ότι τα τεχνικά έργα δεν γίνονται με τα λόγια, αλλά με σχέδιο, χρονοδιάγραμμα, μελέτες και με σκληρή δουλειά στα εργοτάξια.

Κι αυτά δεν τα είδαμε στο Μετρό Θεσσαλονίκης από το καλοκαίρι του 2019 μέχρι σήμερα…