Η προχθεσινή αγόρευση του Ευάγγελου Βενιζέλου στη συζήτηση για την πρόταση μομφής απέδειξε κάτι πολύ σημαντικό για τους ιστορικούς του μέλλοντος και τους υστερικούς του παρόντος: Ότι ο εν λόγω πολιτικός και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά έχει μια δύναμη κι ένα ταλέντο που ελάχιστοι διαθέτουν. Τη δύναμη και το ταλέντο να ξεπερνάει τον εαυτό του. Όχι μόνο τα όρια, όχι μόνο τους αντιπάλους του, όχι μόνο τις παντός χρώματος γραμμές, αλλά και τον εαυτό του.

Διότι θα αρκούσε να είναι Βενιζέλος, με ήθος Βενιζέλου, και θράσος Βενιζέλου, για να βγει και να καταγγείλει τον Τσίπρα ως άτιμο συκοφάντη. Αλλά θα έπρεπε να ξεπεράσει τον εαυτό του για να καταγγείλει τον Τσίπρα ως πράκτορα σκοτεινών συμφερόντων και συνεργαζόμενο με πράκτορες της ΕΥΠ, ο οποίος εφαρμόζει τις εντολές κάποιων όταν ζητάει διερεύνηση από τη Βουλή της ύποπτης ιστορίας των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και του ακόμα πιο ύποπτου δρομολογίου Βενιζέλου - υποβρυχίων - Σάχα.

Θα δείτε πόσα απίδια έχει ο σάκος, είπε ο Βενιζέλος που ξεπέρασε τον Βενιζέλο. Και έριξε τη χαριστική βολή στον πρότερο εαυτό του, κραδαίνοντας, όχι τον σάκο ή τα απίδια, αλλά την απειλή εξεταστικής για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ! Για την ύποπτη απαίτησή του να εξεταστεί ο ρόλος Βενιζέλου στη συγκεκριμένη υπόθεση, την οποία μέχρι χθες οι δεξιοί νυν σύμμαχοι χαρακτήριζαν σκάνδαλο. Και, μεταξύ μας, είναι σκάνδαλο τουλάχιστον ο τρόπος με τον οποίο ο υπό κατηγορία πολιτικός αντιμετωπίζει τις υποψίες και τις κατηγορίες εναντίον του.

Πάντως τον ξεπέρασε τον εαυτό του. Το έκανε από τον φόβο του εισαγγελέα; Από τον φόβο μήπως τον εγκαταλείψουν κάποια στιγμή ως δυσβάσταχτο φορτίο οι σύμμαχοί του; Από φόβο μήπως στο ίδιο του το κόμμα γίνει η γκρίνια κύμα και τον πάρει και τον σηκώσει; Ή απλώς έχει φτάσει η εμπάθειά του για την Αριστερά σε σημείο που πια να είναι αντικείμενο όχι της πολιτικής, αλλά άλλων επιστημών; Διότι να χαρακτηρίζεις από τη μια τη συκοφαντία ατιμία και από την άλλη να φορτώνεις στον μισητό σου αντίπαλο πράκτορες και σκότη, δείχνει μια ορισμένη διαταραχή.

Κι πια δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να θυμώσεις με τον Βενιζέλο του Βενιζέλου. Εν αναμονή του Βενιζέλου, του Βενιζέλου, του Βενιζέλου...