Μετά την αναγόρευσή του, ο τιμώμενος απηύθυνε μια σύντομη ομιλία με θέμα "Η Ιταλία που αγάπησα", στην οποία απαρίθμησε τα στοιχεία εκείνα που έκαναν τη γείτονα χώρα τόσο αγαπητή σε εκείνον. "Η Ιταλία που αγάπησα, είναι η Ιταλία του πολιτισμού και της ευρεσιτεχνίας", είπε χαρακτηριστικά, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις σχέσεις του με προσωπικότητες όπως ο Ίταλο Καλβίνο και ο Ουμπέρτο Έκο, στην εντύπωση που του έκανε η πίστη των Ιταλών στην παράδοσή τους, στην ιταλική "πιάτσα", την πλατεία-"οφαλό" της πόλης, αλλά και στην ιταλική κουζίνα και το ιταλικό κρασί. Ακόμη, τόνισε ότι στην Ιταλία δεν ένιωσε ποτέ πρόσφυγας, σε αντίθεση με το Παρίσι ή το δυτικό Βερολίνο.

Ο Βασιλικός, ο οποίος τιμήθηκε σήμερα με την ύψιστη ακαδημαϊκή διάκριση, έζησε πολλά χρόνια στην Ιταλία, και στα μυθιστορήματά του οι πρωταγωνιστές, συχνά κινούνται σε σκηνικά εμπνευσμένα από την Ρώμη. Επίσης, περισσότερα από δέκα βιβλία του έχουν εκδοθεί από ιταλικούς εκδοτικούς οίκους.