Ο βασιλιάς αποκαλύπτεται ολόγυμνος και αντί να πάει να ντυθεί αρχίζει τις συλλήψεις
«Ο μόνος τρόπος να δω θετικά τη δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ από τον Κ. Βαξεβάνη είναι ως μια συμβολική χειρονομία καταγγελίας για το καραγκιοζιλίκι με τη λίστα που παρακολουθούμε βδομάδες τώρα. Σ’ αυτή την περίπτωση και στη θέση του όμως, θα έφτιαχνα μια τυχαία λίστα από ονόματα του τηλεφωνικού καταλόγου, θα πέταγα μέσα και 50-100 τρανταχτά (απ΄ αυτά που δεν θα κινδύνευαν περισσότερο λόγω λίστας να πέσουν θύματα τρομοκρατών ή απαγωγέων), θα την ανέβαζα στο διαδίκτυο (για να μην έχω οικονομικό αλλά μόνο διαφημιστικό όφελος), θα άφηνα να γίνει της πουτάνας για μερικές μέρες και μετά θα αποκάλυπτα τη "φάρσα". Αυτό όμως θα μπορούσαν να το κάνουν οι Danger Few, όχι ο Βαξεβάνης».
Αυτά έγραφα στο facebook το πρωί της Κυριακής 28 Οκτωβρίου κι ενώ η αστυνομία είχε εξαπολύσει ένα άνευ προηγουμένου κυνηγητό που κατέληξε, λίγες ώρες αργότερα, στη σύλληψη του Κώστα Βαξεβάνη.
Τους Happy Few/Danger Few τους ανέφερα έχοντας στο νου μου, μεταξύ άλλων παρεμβάσεών τους, ένα κείμενο που δημοσίευσαν πρόσφατα με τον τίτλο «Μανδραβέλης Détournement», όπου αλλάζοντας μερικές καίριες λέξεις μεταστρέφουν ένα κείμενο του Π. Μανδραβέλη υπέρ του αποκλεισμού της Βούλας Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε κείμενο υπέρ της πειθαρχικής δίωξης του δημοσιογράφου από την ΕΣΗΕΑ. (Εδώ το κείμενο και εδώ η εξήγηση της «φάρσας»). Με μια χειρονομία που επιτελείται στο μεταίχμιο πολιτικής και τέχνης, οι Happy Few επιτυγχάνουν μια «σκανδαλώδη αποκάλυψη»: ομοϊδεάτες και υπερασπιστές του Π. Μαδραβέλη κατακεραυνώνουν το κείμενο παραμιλώντας «για ιερατεία, σταλινικές μεθόδους λογοκρισίας και ολοκληρωτική λογική, για τον εμετικό συνδικαλισμό κ.ο.κ.».
Μια παρόμοια «σκανδαλώδη αποκάλυψη» επιτελεί και η δημοσιοποίηση της «λίστας Λαγκάρντ, και πάλι όμως στο επίπεδο του συμβολικού, επιβεβαιώνει δηλαδή ότι υπάρχει πράγματι η λίστα Λαγκάρντ, ότι κυκλοφορεί αρκετά ώστε να μπορεί να φτάσει στα χέρια ενός δημοσιογράφου, ότι έναντι τιμήματος 2 ευρώ (ή ούτε καν αυτό, αφού η λίστα ανεβαίνει πάραυτα σε κάμποσους διαδικτυακούς τόπους) μπορεί να γίνει κτήμα κάθε πολίτη, την ίδια στιγμή που επί εβδομάδες υπουργοί και επικεφαλής του ΣΔΟΕ δηλώνουν ότι έχουν χάσει τη λίστα, ότι δεν την έχουν καν δει, ότι λυπούνται πολύ που δεν γνωρίζουν πού βρίσκεται. Το βίντεο από την εξεταστική επιτροπή της Βουλής με τον Γ. Παπακωνσταντίνου να εξανίσταται από τις επίμονες ερωτήσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου ανεβαίνει βαθμίδες στην κλίμακα της γελοιότητας όταν βάλεις δίπλα του το εξώφυλλο του HOT DOC. Στο επίπεδο της κυριολεξίας, της καθαρά δημοσιογραφικής αποκάλυψης, η δημοσίευση της «λίστας Λαγκάρντ» δεν προσφέρει πολλά πράγματα. Χωρίς ποσά, χωρίς ημερομηνίες, με 2059 ονόματα στη σειρά, ανθρώπων που ενδεχομένως είναι ένοχοι φοροδιαφυγής, ενδεχομένως απολύτως νόμιμοι, αλλά και χωρίς καμία εγγύηση ότι αυτή είναι η πραγματική λίστα Λαγκάρντ και όχι κάποια επεξεργασμένη εκδοχή της, όπου ονόματα έχουν προστεθεί ή αφαιρεθεί, ειλικρινά αναρωτιέμαι ποιος αφιέρωσε τον απαιτούμενο χρόνο για να τη διαβάσει.
Αυτή ωστόσο νομίζω πως είναι μια δευτερεύουσα πτυχή της «σκανδαλώδους αποκάλυψης» που επιτελεί η δημοσίευση της «λίστας Λαγκάρντ»· η μεγαλύτερη αποκάλυψη είναι αυτό που συμβαίνει μετά, η αντίδραση, δηλαδή η αυτεπάγγελτη δίωξη του δημοσιογράφου. Με σαθρές μάλλον κατηγορίες για παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων, εκδίδεται ένταλμα σύλληψης του Κ. Βαξεβάνη και από τις οθόνες μας παρακολουθούμε ένα-ένα τα επεισόδια μέχρι τη σύλληψή του. Εύλογες είναι οι ερωτήσεις γιατί εκδίδεται ένταλμα εναντίον του Βαξεβάνη, όχι όμως εναντίον οποιουδήποτε άλλου από εκείνους που κοινοποίησαν τη λίστα στο διαδίκτυο, ακόμη περισσότερο γιατί δεν διώχθηκε στο μόλις πρόσφατο παρελθόν κανένας εκδότης εφημερίδας ή παρουσιαστής εκπομπής που δημοσιοποίησε άλλες λίστες παραβιάζοντας επίσης προσωπικά δεδομένα. Π.χ. ο Σταύρος Ψυχάρης, που στις 10 Σεπτεμβρίου δημοσιεύει σε πρωτοσέλιδο στα Νέα τις φορολογικές δηλώσεις τραγουδιστών, ή ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, που στα τέλη του Σεπτέμβρη διακινεί φήμες για ονόματα πολιτικών που περιλαμβάνονται στην περίφημη λίστα του ΣΔΟΕ (λίστα που διαψεύσθηκε από τον ΣΔΟΕ, αλλά και οδήγησε στην αυτοκτονία του Λ. Τζανή). Για τα προσωπικά δεδομένα εξάλλου η ευαισθησία των κομμάτων της συγκυβέρνησης είναι γνωστή μετά τη δημοσίευση φωτογραφιών και στοιχείων τόσο των οροθετικών ιερόδουλων τον περασμένο Μάιο όσο και συλληφθέντων από πρόσφατα συλλαλητήρια. Η κινητοποίηση της Δικαιοσύνης εναντίον του Βαξεβάνη αποκαλύπτει πως ο νόμος εφαρμόζεται επιλεκτικά και μάλιστα πως η επιλεκτικότητα αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία.
Πολύ εύστοχα ένας φίλος σχολιάζει «Το να συλλαμβάνεις τον Βαξεβάνη για τη δημοσιοποίηση της λίστας είναι σαν να συλλαμβάνεις το παιδί που, στο παραμύθι του Άντερσεν, φωνάζει "ο Βασιλιάς είναι γυμνός"». Ο βασιλιάς αποκαλύπτεται ολόγυμνος και αντί να πάει να ντυθεί αρχίζει τις συλλήψεις…
