Φιντέλ Κάστρο
Ζούμε πρωτόγνωρες εξελίξεις, παγκοσμίως. Σε εξέλιξη βρίσκεται μια «ιστορική κρίση που χτυπά την καρδιά του καπιταλισμού», σύμφωνα με το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Για «παγκόσμια κοινωνική κρίση» μιλάει έκθεση του ΟΗΕ. Η ίδια η Ευρώπη, που άλλοτε καμάρωνε για το κοινωνικό της μοντέλο, υφίσταται μια πρωτοφανή νεοφιλελεύθερη επιδρομή, της οποίας οι πιο ακραίες συνέπειες πλήττουν τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου. Η επίθεση του διεθνούς κεφαλαίου στα δικαιώματα των εργαζομένων, επιβεβαιώνει τη ρήση «εκεί που μας χρωστάγανε, μας παίρνουν και το βόδι».
Αμφισβητείται έντονα όχι μόνο η οικονομική, αλλά και η πολιτική ηγεμονία των ΗΠΑ στον κόσμο. Δύσκολα θα βρούμε σήμερα κάποιον να υποστηρίξει ότι «ο 21ος αιώνας θα είναι αμερικανικός», αλλά ούτε ευρωκεντρικός μπορεί να είναι ο σημερινός κόσμος, όπως έλεγε ο μεγάλος ιστορικός Έρικ Χομπσμπάουμ.
Στην ευρύτερη περιοχή μας συντελούνται μεγάλες ανακατατάξεις και γεωπολιτικοί κλυδωνισμοί, που γεννούν νέους ανταγωνισμούς και πολεμικές απειλές.
Οι παγκόσμιες ισορροπίες αλλάζουν, κάτι που ήδη αναγνωρίζεται και από τις κυρίαρχες δυνάμεις, οι οποίες «ποντάρουν» τώρα στη «G20» και όχι στη «G8», δηλαδή σ' ένα νέο συνεταιρισμό με τις λεγόμενες «αναδυόμενες» χώρες. Την ίδια ώρα, διαγράφονται νέοι μεγάλοι κίνδυνοι για την ίδια την επιβίωση της ανθρωπότητας από την κλιματική αλλαγή.
«Οι εξελίξεις που συντελούνται - ανέφερε από το 2009 στο κεφάλαιο «Ελλάδα - Ευρώπη - Κόσμος» το πρόγραμμα του ΣΥΝ- φέρνουν στο προσκήνιο τις ιδέες και τις αξίες της Αριστεράς. Υπογραμμίζουν την αυξανόμενη σημασία της συνεργασίας και της κοινής δράσης των δυνάμεών της, στην ευρύτερη δυνατή βάση, σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Η αντίστοιχη προβολή εναλλακτικών προτάσεων καθίσταται πιο επιτακτική σήμερα, με κύριο στόχο την ήττα του νεοφιλελευθερισμού και την προώθηση ριζικών αλλαγών για κοινωνίες αλληλεγγύης και ισότητας και έναν κόσμο ειρήνης και οικολογικής προστασίας, στην προοπτική του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία».
Με τα σημερινά δεδομένα, κανένας αγώνας σε εθνικό επίπεδο δεν μπορεί να καρποφορήσει χωρίς τη διεθνιστική αλληλεγγύη.
Όσο εξαπλώνεται και βαθαίνει η κρίση και επιβεβαιώνεται ο οικουμενικός της χαρακτήρας, τόσο προβάλλει πιο επιτακτικά η ανάγκη για κοινές δράσεις των δυνάμεων της Αριστεράς παγκοσμίως. Την ανάγκη αυτή θα μπορούσε να υπηρετήσει ένα Παγκόσμιο Φόρουμ της Αριστεράς, με ευρύτατη συμμετοχή, που την πρωτοβουλία για τη σύγκλησή του θα μπορούσε να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ σε συνεργασία με το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς καθώς και με άλλα σχήματα διεθνούς αριστερής συνεργασίας, όπως το «Σάο Πάολο Φόρουμ» των αριστερών δυνάμεων της Λ. Αμερικής και της Καραϊβικής, με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ διατηρεί άριστες σχέσεις αλληλεγγύης και συνεργασίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ έχει τεράστιο διεθνές κύρος. Στην Ευρώπη θεωρείται το πιο επιτυχημένο αριστερό σχήμα, αλλά και σε άλλες ηπείρους και πέραν του Ατλαντικού πολλά αριστερά κινήματα μελετούν την εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ και συμβάλλουν στην ανάπτυξη κινημάτων αλληλεγγύης με τον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό μας («είμαστε όλοι Έλληνες», κ.λπ.).
Ένα Παγκόσμιο Αριστερό Φόρουμ, ανοιχτό σ' όλα τα ρεύματα της Αριστεράς, θα μπορούσε να συμβάλει στην ανταλλαγή εμπειριών, να επεξεργαστεί συγκεκριμένες εναλλακτικές προτάσεις και ένα πρόγραμμα δράσεων και παρεμβάσεων σε διεθνές επίπεδο για τη διεκδίκησή τους.
Έχοντας επίγνωση και των δυσκολιών και των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Αριστερά σε όλες τις ηπείρους - της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης - θεωρούμε ότι σήμερα οι δυνάμεις της έχουν το χρέος, αλλά και νέες δυνατότητες παγκόσμιας πολιτικής παρέμβασης, τις οποίες πρέπει να θέσουν σε κίνηση χωρίς καθυστέρηση. Δεν είμαστε στα πρώτα χρόνια μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, όταν γινόταν λόγος για «το τέλος της Αριστεράς» και η «σιδηρά κυρία» του νεοφιλελευθερισμού, Μάργκαρετ Θάτσερ, διακήρυσσε ότι «There Is No Alternative» («ΤΙΝΑ»).
Ήδη έχει επιτευχθεί αξιόλογος συντονισμός στο επίπεδο των κινημάτων, κυρίως μέσα από το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ, που πρώτο διακήρυξε ότι «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» και «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη». Παγκόσμιες κινητοποιήσεις, όπως κατά του πολέμου της κυβέρνησης Μπους και της «συμμαχίας των προθύμων» στο Ιράκ, είχαν σημαντική επίδραση στις εξελίξεις, επιφέροντας ανακατατάξεις και στο πολιτικό επίπεδο ακόμα και μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ. Πάνω απ΄όλα, βλέπουμε ότι η «αριστερή παλίρροια» στη Λατινική Αμερική δεν υποχωρεί, αλλά δυναμώνει, οδηγώντας σειρά χωρών της περιοχής στην κατεύθυνση της απαλλαγής τους από τη βορειοαμερικάνικη κηδεμονία και της προώθησης νέων μορφών αλληλέγγυας περιφερειακής συνεργασίας.
Είναι ώρα, λοιπόν, να προχωρήσουμε «με νου και καρδιά και χέρι», όπως λέει ο ποιητής.
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, υπεύθυνος για την Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων.
