«Όσοι από εμάς ευτύχησαν να έχουν δάσκαλο τον Αντώνη Ζώη στο πέρασμά του από τη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας και των Ιωαννίνων δεν μπορεί να μη νιώθουν τυχεροί και ευγνώμονες για τις στέρεες γνώσεις που απλόχερα πρόσφερε», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ), αποχαιρετώντας τον αρχαιολόγο και πανεπιστημιακό, Αντώνη Ζώη, που έφυγε από τη ζωή πριν από δύο μέρες.

Ο ΣΕΑ σημειώνει, μεταξύ άλλων, για τον εκλιπόντα -η κηδεία του οποίου θα γίνει το Σάββατο, 5 Μαΐου στον ναό Αγ. Μαρίνας στην Ηλιούπολη: «Ρηξικέλευθος και τολμηρός, δεν δίστασε να εφαρμόζει και να δημοσιοποιεί με θάρρος και όποιο κόστος τις απόψεις του. Συνεπής στις ιδέες του, ξεχώρισε για το ήθος, τη σεμνότητα, τη δίκαιη κρίση του, την καθαρότητα του νου και το ακούραστο πνεύμα του στραμμένο με ανιδιοτέλεια στην έρευνα, στα έργα των ανθρώπων, τη φωτογραφία, τις εκδόσεις, την ποίηση και πιο πρόσφατα τη βοτανολογία, με τις καταγραφές της μαγευτικής χλωρίδας του Λυκαβηττού».

Οι αρχαιολόγοι μιλούν και για την «πολύτιμη παρακαταθήκη» του, που είναι «η διεισδυτική του ματιά στην προϊστορική Κρήτη, η επίλυση σοβαρών προβλημάτων χρονολογίας της μινωικής κεραμεικής, τα βαθυστόχαστα Φαιστιακά του, η αξεπέραστη διδακτορική διατριβή του για την Καμαραϊκή κεραμεική στο πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν, τα πολύτιμα ημερολόγια των δύσκολων ανασκαφών του στη Βασιλική Ιεράπετρας και τις Βρύσες Κυδωνίας και οι πολυάριθμοι τόμοι δικών του επιστημονικών αρχαιολογικών εκδόσεων με τον γενικό τίτλο “ΑΠΟΔΕΞΙΣ”, που έδινε αφιλοκερδώς στις αρχαιολογικές βιβλιοθήκες».

Αναφέρονται, επίσης, στο θάρρος του και στις απόψεις του περί ίσων ευκαιριών στην αρχαιολογία: «Ο Αντώνης Ζώης τόλμησε να προχωρήσει με θάρρος σε αυστηρή κριτική μυθικών ανασκαφέων και αποδόμηση θεωριών της δυτικής σκέψης που οδήγησαν στο εκστατικό όραμα της Κνωσού […]. Αντίθετος στον “ρατσισμό των γενεών” και του “μεγαλόστομου βεντετισμού” πιστεύει στην ακριβοδίκαιη ισότητα έναντι της επιστήμης και στην αυστηρή θεσμοθέτηση του κανόνα των ίσων ευκαιριών για μια αρχαιολογία προσιτή σε όλους, προτείνοντας την οργάνωση Αρχαιολογικών Εφορειών με τη μορφή ανεξάρτητων ερευνητικών κέντρων με άνετα εργαστήρια, μεγάλα σανιδένια τραπέζια και αποθήκες σε όλα τα Μουσεία».

«Τον Αντώνη Ζώη θα τον θυμόμαστε για την αγάπη του για τους μαθητές του, τους συνεργάτες του και την αρχαιολογία, ως φωτεινό και δίκαιο δάσκαλο, συστηματικό αφοσιωμένο και ακούραστο ερευνητή, δραστήριο αρχαιολόγο, ακούραστο ανιδιοτελή και πολυπράγμονα άνθρωπο, περήφανο ποιητή και πάντα προοδευτικό και νέο έως την τελευταία στιγμή της ζωής του, κι ας έφυγε πλήρης ημερών στα 88 του χρόνια», καταλήγει ο ΣΕΑ.