to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

9:08 | 21.04.2019

Κοινωνία

Ο ΣΦΕΑ για την 52η επέτειο του στρατιωτικού πραξικοπήματος

«Φτάνει πια ο κακός ο λύκος! Πρέπει να λέμε όλη την αλήθεια στα παιδιά», έλεγε ο αείμνηστος Μ. Αναγνωστάκης


ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ του Συνδέσμου Φυλακισθέντων & Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 για την 52η επέτειο του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967:

Η στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, με τις ευλογίες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, κατάργησε τις συνταγματικές διατάξεις που αφορούσαν στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα του λαού μας και επέβαλε ένα αυταρχικό καθεστώς – σε συνέχεια των "πέτρινων χρόνων" που βίωσε ο λαός μας μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η επίσημη εκδοχή της ιστορίας θεωρεί την επτάχρονη τυραννία ως «θλιβερή παρένθεση που έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα». Δεν είναι όμως αυτή η αλήθεια. Η δικτατορία δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» ή απλώς «η ανταρσία μιας ομάδας επίορκων αξιωματικών». Αντίθετα, το καθεστώς των νικητών του εμφυλίου πολέμου (Παλάτι-Στρατός) ζέσταινε στον κόρφο του το «αυγό του φιδιού» και λειτούργησε, τελικά, ως εκκολαπτική μηχανή της Χούντας. Μάλιστα το Σύνταγμα του 1952 προέβλεπε την επιβολή «καταστάσεως πολιορκίας», δηλ. δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα(!). Έτσι, «μετά τα Ιουλιανά του 1965, ο διάχυτος φόβος των κυρίαρχων τάξεων τις έκανε αντικειμενικά πρόθυμες να αποδεχτούν την αντικατάσταση του κοινοβουλευτικού καθεστώτος από ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης», έγραψε ο Αριστόβουλος Μάνεσης.

Ας μην ξεχνάμε ότι η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη στις 22 Μαΐου 1963 ήταν βασικός κρίκος μιας μακριάς αλυσίδας συνωμοσιών και εγκλημάτων με στρατηγικό στόχο την επιβολή δικτατορίας. Γιατί «το τρίκυκλο ήταν της χούντας», όπως έγραψαν χαρακτηριστικά ο Γιώργος Μπέρτσος, ο Γιάννης Βούλτεψης και ο Γιώργος Ρωμαίος, που συνέβαλαν αποφασιστικά στην διαλεύκανση του στυγερού αυτού πολιτικού εγκλήματος.

Θέλουμε για άλλη μια φορά να αποδώσουμε φόρο τιμής σε όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις που με την επικράτηση του πραξικοπήματος άρχισαν να συγκροτούνται και να δρουν: ΠΑΜ, Ρήγας Φερραίος, Δημοκρατική Άμυνα, Σπουδαστική - Λαϊκή Πάλη, Κίνημα 29ης Μαΐου, Αντι-ΕΦΕΕ, ΚΚΕ-ΚΝΕ, OMΛΕ, ΕΚΚΕ-ΑΑΣΠΕ, ΠΑΚ αλλά και ανένταχτοι αγωνιστές.

Όσοι/ες αγωνίστηκαν κατά της δικτατορίας πίστευαν σε μια κοινωνικοπολιτική αλλαγή που δεν θα βασιζόταν σε μια επίσημη μονολιθική ιδεολογία, αλλά, αντίθετα, στον πολιτικό πλουραλισμό και στην ανανεωτική δύναμη της δημοκρατικής συμμετοχής. Οι δικτατορίες εγκαθιδρύονται για να υπερασπιστούν τίποτε άλλο πέρα από τα συμφέροντα, τη ματαιοδοξία ή την παράνοια όσων προσφεύγουν σ’ αυτές. Εχθρεύονται το λαό, αγνοούν ότι βελτιώνει τη ζωή, επιβάλλουν σε λογικά όντα τον παραλογισμό ενός απάνθρωπου ολοκληρωτισμού. Γι’ αυτό η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ σώζει την ψυχή μας, με την έννοια ότι η γνώση μας οδηγεί στην ελευθερία και η ελευθερία συνιστά κίνητρο προς τα εμπρός.

Εκείνο πάντως που δεν αναγνωρίζουμε σε όσους κάθε φορά αποφασίζουν να μας «σώσουν» ερήμην μας, παρά τη θέλησή μας και εναντίον μας, είναι η μεγαλύτερη ευαισθησία και ο υψηλότερος βαθμός «πατριωτισμού». Οι πληγές που αφήνουν οι δικτατορίες στο κοινωνικό σώμα και στην ιστορική μνήμη, αποτελούν την πειστικότερη μαρτυρία για τα αποτελέσματά τους: τη ζημιά στο λαό και τη βλάβη της πατρίδας.

Ο Σύνδεσμός μας ως πολυφωνικός και αντιστασιακός φορέας εκφράζει την ανησυχία του για τα πολιτικά παιχνίδια που φέρνουν στο προσκήνιο τους νοσταλγούς των φασιστικών εκτροπών, τα φασιστοειδή και ναζιστικά εκτρώματα όπως αυτό της Χρυσής Αυγής, που ως εγκληματική οργάνωση κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου για σειρά κακουργημάτων και εγκλημάτων.

Ο Σύνδεσμός μας εκφράζει την αποφασιστικότητά του να συνεχίσει να δίνει το παρόν στους αγώνες για δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα του λαού μας.

Με την ευκαιρία αυτή θέλουμε να δηλώσουμε την αμέριστη υποστήριξή μας στην ομόφωνη απόφαση της Βουλής να προχωρήσει στη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και επανορθώσεων, του κατοχικού αναγκαστικού δανείου, των κλεμμένων πολιτιστικών θησαυρών και των αποζημιώσεων των θυμάτων της τριπλής κατοχής.

Συμπαρίσταται και παρέχει την αμέριστη αλληλεγγύη του στους πρόσφυγες που κατέκλυσαν τη χώρα μας αλλά και ολόκληρη τη νότια Ευρώπη. Αξιοποιούμε την αγωνιστική παρακαταθήκη του αντιδικτατορικού αγώνα στην αντιμετώπιση των ιμπεριαλιστικών προκλήσεων στη Μέση Ανατολή αλλά και του τουρκικού επεκτατισμού, που σήμερα αναζωπυρώνεται, απειλώντας τον Ελληνικό λαό, με την επιθετική του πολιτική η όποια προσπαθεί να αναθεωρήσει ή και να καταργήσει τις διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει, με σκοπό την αλλαγή των συνόρων μας, ενώ προκαλεί με πολλούς τρόπους την αντοχή του λαού μας, της κυβέρνησης και των πολιτικών δυνάμεων της πατρίδος μας.

Η άρνηση να αντιμετωπίσει κανείς με ειλικρίνεια τη σκοτεινή πλευρά της δικής του ιστορίας, στο όνομα της «εθνικής συνοχής» και της «επούλωσης των πληγών», επιτείνουν τον ιστορικό αναλφαβητισμό ιδιαίτερα της νέας γενιάς. Καθώς δίνει τη μάχη για το μέλλον, είναι υποχρεωμένη να «πατάει» στο έδαφος της ιστορικής αλήθειας και όχι σ’ αυτή που της σερβίρουν οι οπαδοί του ιστορικού αναθεωρητισμού και οι γκαιμπελίσκοι του ναζιστικού καρκινώματος της Χρυσής Αυγής - σάρκα από τη σάρκα της χούντας και των δωσίλογων - καθώς και όλα τα ακροδεξιά μορφώματα που υποδαυλίζουν τον εθνικισμό, την ξενοφοβία, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία.

«Φτάνει πια ο κακός ο λύκος! Πρέπει να λέμε όλη την αλήθεια στα παιδιά», έλεγε ο αείμνηστος Μ. Αναγνωστάκης

Αν «ο αγώνας της μνήμης εναντίον της λήθης δεν είναι παρά ο αγώνας της ελευθερίας εναντίον της τυραννίας», τότε οποιαδήποτε αναφορά στον Αντιδικτατορικό Αγώνα αποκτά νόημα στο βαθμό που αναδεικνύει την αντίσταση, την αγωνιστική-συνειδητή στάση ζωής, σε κινητήρια δύναμη της Ιστορίας.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)