Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της προσπαθούσα να βρω πού μπορεί να είναι το ρεπορτάζ για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, πλην ματαίως, αυτοτελές ρεπορτάζ δεν υπήρχε πουθενά. Ξαναμέτρησα τις σελίδες μία προς μία μήπως λείπει κάποια, βρέθηκαν όλες. Στη σελίδα 12 υπήρχε μία ακόμη αναφορά στην ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, αυτή τη φορά όχι για να ενημερωθούν οι αναγνώστες της, αλλά για να κατηγορήσει τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για "συκοφάντηση του ΚΚΕ". Πώς, όμως, συκοφάντησε το ΚΚΕ αυτός ο αναθεματισμένος ο Τσίπρας; Το συκοφάντησε, όπως ισχυρίζεται ο ανώνυμος συντάκτης του "Ριζοσπάστη", επειδή "στο όνομα της λεγόμενης ενότητας της Αριστεράς" ο Τσίπρας λέει πως το ΚΚΕ υποβαθμίζει την αναγκαιότητα ανατροπής της μνημονιακής βαρβαρότητας.
Για σταθείτε, βρε παιδιά, γιατί η θέση αυτή, ότι δηλαδή το ΚΚΕ υποβαθμίζει την ανάγκη ανατροπής της μνημονιακής βαρβαρότητας, συνιστά συκοφάντησή του; Μια πολιτική θέση είναι, σωστή ή λάθος, ας το κρίνουν οι άνθρωποι της Αριστεράς. Από πού κι ώς πού συκοφάντηση; Επιμένει, πάντως, ο ανώνυμος σχολιαστής της ομιλίας Τσίπρα, ότι το ΚΚΕ "δεν συμμετέχει στην επιχείρηση κοροϊδίας του λαού που έχει στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ". Όσο για τις συνιστώσες, η αντιπαράθεση γίνεται "για να έχει ο καθένας για λογαριασμό του το πάνω χέρι στην επιχείρηση εξαπάτησης και ενσωμάτωσης του λαού".
Σε άλλο σημείο, ο "Ριζοσπάστης" χαρακτηρίζει ιδεολόγημα την εργατική αυτοδιαχείριση που υποσχέθηκε ο Τσίπρας στην Εύβοια και αποφαίνεται με βεβαιότητα πως δεν μπορούν να υπάρξουν "νησίδες αυτοδιαχείρισης" μέσα στον καπιταλισμό. Καλά όλα αυτά, έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Επειδή όμως η σιωπή δεν είναι χρυσός για την Αριστερά, γιατί δεν αναφέρετε αποσπάσματα, έστω, της ομιλίας Τσίπρα;
Η ηγεσία του ΚΚΕ, αγνοώντας την ιστορικότητα της περιόδου και τις κατακλυσμιαίες επιπτώσεις της πολιτικής-σοκ στους εργαζόμενους, συνεχίζει την πολιτική του περίκλειστου κάστρου. Απομονώνει την κοινωνική βάση του ΚΚΕ, όχι μόνο από τις πολιτικές συνεργασίες, αλλά ακόμη κι από την κοινή δράση για την απόκρουση αυτής της πολιτικής, φιλοτεχνώντας μάλιστα την εικόνα του "εχθρού" για τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις της Αριστεράς.
Η απομονωτική πολιτική της ηγεσίας του ΚΚΕ, ανακόλουθη της κρισιμότητας της περιόδου, περιθωριοποιεί ένα ιστορικό κόμμα και εγκλωβίζει τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνικής του βάσης σε ιστορικούς αναχρονισμούς και άγονες γραμμές ιδεολογικής και πολιτικής περιχαράκωσης. Κρίμα...
Πηγή: avgi.gr - Καπάκος Σ.
