Η δήλωση του γενικού γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού Koji Sekimizu, εν όψει της Διεθνούς Συνδιάσκεψης για το Κλίμα στο Παρίσι τον προσεχή Δεκέμβριο, ότι πρέπει οι περιβαλλοντικές πολιτικές για τη ναυτιλία να συνεχίσουν να αναπτύσσονται στους κόλπους του Οργανισμού, προκάλεσε ισχυρές αντιδράσεις.
Παρά το γεγονός ότι η παγκόσμια ναυτιλία μειώνει διαρκώς, και με εντυπωσιακούς ρυθμούς, την επιβάρυνση του περιβάλλοντος, η δήλωση του κ. Sekimizu αρχικά προκάλεσε την αντίδραση των αρχών των Marshall Islands, με το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας να ανακοινώνει ότι η δήλωση του επικεφαλής του ΙΜΟ ήταν λανθασμένη.
Η πίεση όμως φαίνεται να εντείνεται και τη σκυτάλη πήρε ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη, ο οποίος μέσω του «International Transport Forum» πρότεινε να επιβληθεί φόρος στη ναυτιλία ύψους 25 δολαρίων ανά τόνο διοξειδίου του άνθρακα.
Η στάση του ΟΟΣΑ προκαλεί πάντως ερωτηματικά, αφού ο ΙΜΟ απέδειξε πρόσφατα την αποτελεσματικότητά των πολιτικών που αναπτύσσει, καθώς η ναυτιλία έχει μειώσει σε πέντε χρόνια τους συνολικούς ρύπους CO2 κατά 20%.
Φιλόδοξο πρόγραμμα
Από τον ΟΟΣΑ υποστηρίζεται ότι στη συνδιάσκεψη των Παρισίων θα πρέπει να αποφασιστεί ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο πρόγραμμα για τη ναυτιλία. Η πρόταση είναι να συνεισφέρει και ο ναυτιλιακός κλάδος στο πράσινο ταμείο που θέλουν να δημιουργήσουν τα Ηνωμένα Εθνη με στόχο να έχουν συγκεντρώσει 100 δισ. δολάρια μέχρι το 2020.
«Θα ήταν περίεργο σειρά κρατών σε όλο τον κόσμο να προχωρήσουν σε λήψη μέτρων προκειμένου να μειώσουν τις εκπομπές αερίων ρύπων, αλλά να μη ληφθούν μέτρα σε ό,τι αφορά τη ναυτιλία, κυρίως διότι δεν είναι εφικτό να κατανεμηθεί σε χώρες η ρύπανση που προκαλεί ο κλάδος», σημειώνει μεταξύ άλλων ο ΟΟΣΑ στο έγγραφό του.
Παράλληλα ο ΟΟΣΑ υποστηρίζει ότι τον Δεκέμβριο θα πρέπει να δοθεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον ΙΜΟ για τον στόχο που θα πρέπει να πετύχει όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών, ενώ ταυτόχρονα με έμμεσο τρόπο υποδεικνύει ότι θα είναι καλό να αυξηθεί ο έλεγχος από τα Ηνωμένα Εθνη, μέσω στενότερης συνεργασίας των δύο Σωμάτων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΜΟ, η παγκόσμια ναυτιλία το 2012 παρήγαγε 800 εκατ. τόνους CO2. Με τη ρύπανση σε αυτά τα επίπεδα, η παγκόσμια ναυτιλία θα μπορούσε να συνεισφέρει με 2 δισ. δολάρια στο πράσινο ταμείο, ποσό που αντιπροσωπεύει το 2% του συνολικού ποσού που φιλοδοξούν να φτάσουν τα Ηνωμένα Εθνη.
Η αγορά
Από την πλευρά του το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο αναγνωρίζει ότι οι κυβερνήσεις έχουν δικαίωμα να περιμένουν κάτι παραπάνω από τη ναυτιλία, ωστόσο σπεύδει να υπογραμμίσει τον βαρύνοντα ρόλο που έχει ο ΙΜΟ για την εξέταση επιπλέον στόχων. Υπενθυμίζει, μάλιστα, ότι ο ΙΜΟ έχει ήδη θέσει ως υποχρεωτικό στόχο όλα τα πλοία που θα κατασκευαστούν από το 2025 και στη συνέχεια, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ανήκουν στις αναπτυσσόμενες χώρες, να είναι 30% πιο αποτελεσματικά από τα πλοία που έχουν κατασκευαστεί τη δεκαετία του 2000. Αυτό αφορά πάνω από το 95% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου, σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς που τέθηκαν σε ισχύ το 2013 σε όλο τον κόσμο.
Στα επιπλέον μέτρα που εξετάζονται περιλαμβάνεται η συλλογή στοιχείων για τις εκπομπές CO2 από όλα τα πλοία, η οποία θα γίνει υποχρεωτική μέχρι το 2018.
Επίσης, στο πλαίσιο του ΙΜΟ συζητείται η προσφυγή σε μέτρα που στηρίζονται στις αρχές της αγοράς (Market Based Measure-MBM). «Το μοναδικό πλαίσιο για την υλοποίηση ενός τέτοιου μέτρου είναι του ΙΜΟ» τονίζει το ICS, σημειώνοντας ότι «ο Διεθνής Οργανισμός είναι σε θέση να ρυθμίζει τις εκπομπές CO2 από τα πλοία σε παγκόσμιο επίπεδο».
Του Αντώνη Τσιμπλάκη (Ναυτεμπορική)
