to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ο Νότος συντονίζει τα βήματά του

Η Ελλάδα, η Γαλλία, η Ιταλία, η Κύπρος, η Μάλτα, η Πορτογαλία και η -οικοδέσποινα χθες- Ισπανία αποδεικνύουν ότι θέλουν στ’ αλήθεια να συντονίσουν τα βήματά τους για το ευρωπαϊκό αύριο μετά το Brexit, ότι δεν είναι διατεθειμένες να αφήσουν τους όποιους δύσκολους σχεδιασμούς αποκλειστικά στις επιλογές -και τις εμμονές- των χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά που έχουν για σημαία τους τη “σταθερότητα”.


Το γεγονός ότι η “σύνοδος του Νότου” συγκλήθηκε χθες τρίτη φορά μέσα σε λίγους μήνες και αρχίζει να παίρνει χαρακτήρα μόνιμης στενότερης συνεργασίας μιας ομάδας χωρών με κοινά προβλήματα και έως έναν βαθμό κοινούς στόχους -παρά τις διαφορές στο “χρώμα” της διακυβέρνησης στην καθεμιά- εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου αποδεικνύει ότι όσοι χλεύαζαν πέρσι την πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού, ότι διοργανώνει απλά “ένα ταρατατζούμ” στην Αθήνα χωρίς καμία συνέχεια, είχαν άδικο.

Η Ελλάδα, η Γαλλία, η Ιταλία, η Κύπρος, η Μάλτα, η Πορτογαλία και η -οικοδέσποινα χθες- Ισπανία αποδεικνύουν ότι θέλουν στ’ αλήθεια να συντονίσουν τα βήματά τους για το ευρωπαϊκό αύριο μετά το Brexit, ότι δεν είναι διατεθειμένες να αφήσουν τους όποιους δύσκολους σχεδιασμούς αποκλειστικά στις επιλογές -και τις εμμονές- των χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά που έχουν για σημαία τους τη “σταθερότητα”. Όπου η “σταθερότητα” μεταφράζεται σε απόλυτη υποταγή στη δημοσιονομική πειθαρχία, όσο μεγάλο κι αν είναι το κόστος για την κοινωνία και τον κόσμο της εργασίας - ειδικά στις χώρες των ελλειμμάτων και του ακριβού ευρώ. Και ειδικά όταν δεν συνοδεύεται από την ανάλογη “αλληλεγγύη” - αυτή που διεκδικεί ο Νότος- από τις χώρες των πλεονασμάτων και του φθηνού ευρώ.

Επτά χρόνια μετά το ξέσπασμα της ευρωκρίσης η Ευρωζώνη αντέχει ακόμη, πρωτίστως χάρη στον διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, που ξεκαθάρισε εγκαίρως στις αγορές πως θα κάνει “ό,τι χρειαστεί” για να σώσει το κοινό νόμισμα - και κάνει πολλά, ενίοτε προς μεγάλη ανησυχία των χωρών του Βορρά. Ωστόσο, όσο δεν επιτυγχάνεται το σωστό μείγμα “σταθερότητας” και “αλληλεγγύης”, οι αντιθέσεις εντός της Ευρωζώνης διευρύνονται αντί να αμβλύνονται. Ο στόχος της σύγκλισης έχει ξεχαστεί, οι κανόνες του κοινού νομίσματος ευνοούν τις εξαγωγικές οικονομίες και πιέζουν ασφυκτικά τις άλλες, που εισάγουν τα προϊόντα των πρώτων, εξαφανίζοντας ουσιαστικά τη βασική υπόσχεση για ανάπτυξη και ευημερία προς όλους τους πολίτες της Ευρωζώνης.

Εάν δεν αποκατασταθεί, με την πίεση των χωρών του Νότου, αυτή η ιδρυτική υπόσχεση, που προϋποθέτει ότι το κοινό νόμισμα θα περιλαμβάνει και την ανάληψη του κοινού ρίσκου -στο δημόσιο χρέος και στον τραπεζικό τομέα-, τότε το οικοδόμημα θα παραμείνει εύθραυστο. Μόνο με “ένα νέο όραμα για την Ευρώπη”, το οποίο αναζητούν ακόμη, είναι αλήθεια, οι χώρες του Νότου, θα αποτελέσει κάποια στιγμή παρελθόν η ευρωκρίση.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)