Όταν είδαν το φως της δημοσιότητας οι διαρροές για "ανήθικες σχέσεις" τους με τη Χρυσή Αυγή, τα ακροδεξιά πρωτοπαλίκαρα του Αντώνη Σαμαρά και πρώτος-πρώτος ο γραμματέας της κυβέρνησης Π. Μπαλτάκος όχι μόνο διέψευδαν, αλλά έσκιζαν τα ρούχα τους. Για να έρθει τώρα το βίντεο του Κασιδιάρη να αποδείξει όχι μόνο πόσο ανήθικοι είναι κάποιοι εκεί στο Μαξίμου. Αλλά και πόσο επικίνδυνοι λόγω ηλιθιότητας πολιτικής και ηλιθιότητας σκέτης.

Τι έκανε ο Μπαλτάκος; Μπαλτά ψάχνει ο άνθρωπος για να κόψει κάτι από την αριστερά. Και δεν διστάζει, γραμματέας μιας δημοκρατικής υποτίθεται κυβέρνησης, να συναλλάσσεται και να συνωμοτεί στο παρασκήνιο σαν μαφιόζος με ένα από τα στελέχη των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου.  Να συμπεριφέρεται σαν φίλος των ναζί, να καρφώνει υπουργούς, να εμφανίζει τη δικαιοσύνη ως κινούμενο της κυβέρνησης, να, να, να....

Γίνεται φανερό από το βίντεο ότι Κασιδιάρης και Μπαλτάκος είναι παλιοί μακαντάσηδες. Ο ένας αναζητά μερικούς ψήφους για να περάσει το κόμμα του τον ΣΥΡΙΖΑ και νομίζει ότι θα τους βρει γλείφοντας τους ναζί και προσδοκώντας ανάσταση νεκρών με μια "καλύτερη" Χρυσή Αυγή. Ο άλλος -βαμμένος ναζί, ειδικός στο χειρισμό μπαλτάδων και Μπαλτάκων- τον δουλεύει κανονικά, τον ρωτάει και του αποσπά σαν γκεσταπίτης αυτά που θέλει να μαγνητοσκοπήσει για να τον εκβιάσει αν χρειαστεί, ή να τον εκθέσει. Τόσο απλά.

Και μόνο να βλέπεις αυτή τη συζήτηση -Κύριος οίδε πόσες άλλες έχουν προηγηθεί- σε πιάνει αναγούλα όχι τόσο για τον ναζί σε ρόλο ρουφιάνου, αλλά για τον "δημοκράτη" σε ρόλο φίλου των ναζί. Ενός "δημοκράτη" μάλιστα στον οποίο ο Σαμαράς εμπιστεύτηκε μια από τις πιο υπεύθυνες για τη λειτουργία της κυβέρνησής του θέση. 

Αυτή είναι η ηθική μιας εξουσίας που διατυμπανίζει ότι αλλάζει την Ελλάδα.

Η ηθική μιας εξουσίας που καθοδηγείται από την αρχή ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα -ας είναι και τα κουμπούρια των Κασιδιάρηδων.

Η ηθική μιας εξουσίας που καταδικάζει τα "άκρα" την ίδια στιγμή που προσπαθεί να βρει άκρες με το άκρο των ναζί για να βολέψει τον εαυτό της.

Αυτή όμως είναι και η ηλιθιότητα -που συχνά βαδίζει χέρι-χέρι με την ανηθικότητα- μιας εξουσίας, που πιστεύει ότι μπορεί να δουλέψει τους βαμμένους ναζί. Ούτε ιστορία δεν έχουν διαβάσει οι ανόητοι.

Με όλα αυτά, το ερώτημα που γεννιέται είναι: Από μόνος του ο Μπαλτάκος έγινε τακίμι των ναζί; Δεν ήξεραν τίποτε στο Μαξίμου για τις συναντήσεις και τις συνομιλίες του; Κι αν δεν ήξεραν, δεν έμαθαν, όταν δημοσιεύονταν στις εφημερίδες οι ανήθικες κουμπαριές;

Ή μήπως του είχαν αναθέσει του Μπαλτάκου αποστολή και τώρα θα τον αποκηρύξουν και θα τον πετάξουν στα σκυλιά;

Και τέλος: Ο πρωθυπουργός ήξερε τι κάνει ο στενός του συνεργάτης και άρα είναι συνένοχος; Ή δεν ήξερε και άρα είναι ένοχος ατελείωτης και επικίνδυνης ανικανότητας;