to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ο Μοντεσκιέ και οι άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός στο Ωραιόκαστρο

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που έχουν κάνουν ακριβοδίκαιοι ιστορικοί οι περισσότερες τερατολογικές αναφορές που έχει καταγράφει ο Ηρόδοτος σχετίζονται με διηγήσεις στις οποίες ο ταξιδευτής του κόσμου δεν είχε άμεση πρόσβαση οπότε τις κατέγραψε αν και δεν μπορούσε να τις επιβεβαιώσει. Ήταν η εποχή που η διασταύρωση είχε πολλές δυσκολίες οπότε πολλοί θρύλοι διαψεύδονται μέχρι τις μέρες μας.


Παρά ταύτα στην εποχή του Ηρόδοτου παρά-ξενο και εχθρικό ακούγονταν όχι μόνο οι σωματικές δυσμορφίες αλλά ακόμη και το συνήθειο, μιας όχι και τόσο μακρινής θρακικής φυλής, να κλαίει όταν ένα παιδί ερχόταν στον κόσμο και να γελά όταν ένας άνθρωπος πέθαινε. Βεβαίως ο ίδιος διευκρίνιζε ότι με το έθιμο αυτό οι θράκες αναλυόταν σε δάκρυα για τα δεινά που έμελλε να ζήσει ένα παιδί και γελούσαν γιατί ξόρκιζαν τον χαμό αφού ο άνθρωπος γλύτωνε από τις δυσκολίες του βίου, αλλά το ξένισμα που προκαλούσε τούτη η συνήθεια ήταν γεγονός.

Πώς να μην δικαιολογήσει κανείς τον Ηρόδοτο, όταν στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα μολυνθούν από ηπατίτιδα Α εξαιτίας της συγκατοίκησης στα ίδια σχολικά κτίρια με παιδιά Σύρων προσφύγων. Όλοι οι γιατροί του κόσμου και όλοι οι φοιτητές ιατρικής θα μπορούσαν εξηγήσουν καταλεπτώς και άκοπα τι σόι αρρώστια είναι αυτή, πόσο ρουτινιέρικη η αντιμετώπισή της, αλλά όλα αυτά δεν έχουν καμιά αξία για τους κατοίκους του δήμου -όχι όλων ευτυχώς- αυτού που βρίσκεται στις παρυφές μιας μεγαλούπολης και κατοικείται στην πλειοψηφία του από εύπορους αστούς, άρα στοιχειωδώς μορφωμένους, αλλά και απογόνους προσφύγων που θα έχουν σίγουρα μια ανάμνηση διηγήσεων των προπατόρων τους για την αποκρουστική αντιμετώπιση που είχαν οι ίδιοι από τους ντόπιους όταν είχαν φτάσει στα μέρη τους κυνηγημένοι και με την ψυχή στο στόμα.

Οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου –όχι όλοι ευτυχώς- εκλαμβάνουν τους πρόσφυγες σαν ισπανούς κονκισταδόρες, βλέπουν στην απόγνωση των προσώπων τους αιμοσταγείς Πιζάρο, μπορεί πάλι να πιστεύουν, γιατί έτσι διαδίδουν άνοες , ρατσιστές και φασίστες, ότι υπάρχει ένα κρυφό σχέδιο, όπως έκαναν οι άποικοι της Αμερικής ενάντια στους ινδιάνους και βάζουν οι πρόσφυγες τα παιδιά τους να κοιμούνται σε κουβέρτες με ηπατίτιδα για να εξοντώσουν στη συνέχεια μ’ αυτό το βδελυρό σχέδιο την περιούσια γενιά τους.

Οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου είναι ευρωπαίοι πολίτες του 21ου αιώνα και -όχι όλοι ευτυχώς- δεν έχουν τις δικαιολογίες του Ηρόδοτου. Ούτε εγώ είμαι ο Βαρθολομαίος ντε Λας Κάσας να τους λέω και να μην με πιστεύουν ότι οι ινδιάνοι (Σύροι) «είναι προβατάκια που τα προίκισε ο Δημιουργός και Πλάστης τους -γυμνοί… κοιμούνται σε ψάθες… δεν είναι αλαζονικοί και φιλόδοξοι ή άπληστοι…-« και ότι «οι Ισπανοί (βάλτε εσείς την εθνικότητα ή τις εθνικότητες που αντιστοιχούν σήμερα) εισέβαλλαν ασυγκράτητοι και τα αντιμετώπισαν σα λύκοι, λιοντάρια και τίγρεις με μεγάλη σκληρότητα και δεν έκαναν άλλο… από το να τα κατασπαράζουν, να τα σκοτώνουν, να τα τρομάζουν, να τα καταθλίβουν, να τα βασανίζουν και να καταστρέφουν με κάθε λογής σκληρότητες που δεν θα είχαν ποτέ ιδωθεί, διαβαστεί ή ακουστεί σε βαθμό που τα εκατομμύρια ψυχές που ζούσαν στη νήσο Ισπανιόλα, τώρα δεν μένουν παρά διακόσιοι ιθαγενείς».

Οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου -όχι όλοι ευτυχώς- συμπεριφέρονται σαν τους γαιοκτήμονες του Κάνσας οι οποίοι αρνούνταν να πιστέψουν ότι ο Τζόσουα Τράχτενμπεργκ (1904-1956) ήταν όντως εβραίος παρότι δεν είχε … κέρατα στο κεφάλι.  

Οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου –όχι όλοι ευτυχώς- είναι ένα βήμα πριν αρχίσουν να πιστεύουν ότι τα παιδιά των προσφύγων δεν είναι παιδιά, είναι πλάσματα από άλλο πλανήτη, και δεν μπορεί να αρρωσταίνουν με ηπατίτιδα διότι κάτι τέτοιο τα καθιστά ανθρώπους κι αυτό δεν το επιβεβαιώνει ο Ηρόδοτος οπότε άσε τον Βαρθολομαίο να λέει…

Ξέρω ότι ποτίζουνε τους κατοίκους του Ωραιοκάστρου -δεν πίνουν όλοι αυτό το δηλητηριασμένο ποτό, ευτυχώς- και με διάφορα εθνικοπατριωτικά, δήθεν, αποστάγματα, ας μπω λοιπόν στον κόπο να τους πληροφορήσω ότι ακόμη κι αυτός ο Μέγας Αλέξανδρος είχε γίνει έξαλλος με τα ψέματα, κι αυτά που υμνούσαν το μεγαλείο του, κι είχε πετάξει στο ποτάμι ένα βιβλίο που είχε γράψει ένας «ιστορικός» της ακολουθίας του και στο οποίο ανέφερε ότι είχε σκοτώσει ένα ελέφαντα με το ακόντιό του. Εν ολίγοις δεν γίνεται να βασίζεις τα πιστεύω σου σε αναλήθειες και τρομαχτικά ψέματα.

Αλλά και σε επίπεδο συμβολισμών, είναι άραγε μακριά από την αλήθεια ότι οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου -όχι όλοι ευτυχώς- θα εξόριζαν, τουλάχιστον, του αγίους Κοσμά και Δαμιανό που είχαν τολμήσει να «μεταμοσχεύσουν» πόδι νεκρού μαύρου σε σώμα λευκού ασθενή, χωρίς προηγουμένως να κάνουν εξετάσεις μπας και ο μαυροπόδαρος «δότης» είχε αποβιώσει από ηπατίτιδα…

Είναι ακριβώς -και φέρανε κι εμάς- σε αυτό το τρομαχτικό σημείο οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου -ευτυχώς όχι όλοι. Να χρησιμοποιούμε τρέχοντος του 2016, το ύφος του Ρικά, ναι, τον ήρωα των Περσικών Επιστολών του Μοντεσκιέ ο οποίος καταγγέλλοντας τον απόλυτο παραλογισμό των εθνικών προκαταλήψεων κορόιδευε την αφέλεια των κατοίκων του Παρισιού, και, παραλλάσσοντας ελαφρώς την τελική ερώτηση της τριακοστής του επιστολής, να ….αναρωτιόμαστε: πώς είναι δυνατό οι πρόσφυγες να έχουν παιδιά;

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)