Ο τρόπος που η παρούσα κυβέρνηση διαχειρίζεται ζητήματα όπως η ζωή και ο θάνατος, η ειρήνη και ο πόλεμος, το θάρρος και ο φόβος, η αγάπη και το μίσος, το δικαίωμα και η υποχρέωση, σηματοδοτεί το οριστικό τέλος μιας εποχής, που με τα καλά και τα κακά της, τα σωστά και τα στραβά της, διεπόταν από τον αέρα, της δημοκρατίας, του κοινωνικού κράτους και της αλληλεγγύης.
Στην νέα αυτή εποχή, η κυβέρνηση της Ν.Δ προσπαθεί να εντάξει την χώρα και επισήμως στις χώρες του Βίζεγκραντ, παρουσιάζοντας τους πρόσφυγες ως ασύμμετρη απειλή και εισβολείς για να δικαιολογήσει την κατάχρηση βίας κατά παντός, είτε αυτοί είναι νησιώτες του Αιγαίου είτε είναι κατατρεγμένοι πρόσφυγες στον Έβρο είτε οικογενειάρχες στο Κουκάκι. Στην νέα αυτή εποχή η κυβέρνηση ανέχεται και υποδέχεται τις πολιτοφυλακές χρυσαυγιτών, που με όπλα κυνηγούν πρόσφυγες, χτυπούν δημοσιογράφους και εκπροσώπους διεθνών οργανισμών, διώχνουν εθελοντές και Μ.Κ.Ο.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ στέλνει επιπλέον το λιμενικό να απωθεί και να επαναπροωθεί με όπλα τις σάπιες βάρκες, έτοιμες να βουλιάξουν, που κουβαλούν ανθρώπινες ψυχές. Αναστέλλει τη διαδικασία απόδοσης ασύλου βάζοντας στόχο τον πυρήνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα βάζει με τον ΟΗΕ που "απεργάζεται σχέδιο συνωμοσίας", ενώ, με την υπόσχεση των 700 εκ. ευρώ δέχεται αμέσως να γίνει η χώρα αποθήκη ψυχών και κλειστών κέντρων.
Τα μέσα ενημέρωσης και οι περίφημοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης παράγουν ή/και ενισχύουν το κλίμα μίσους απέναντι στους ανθρώπους που επιβίωσαν από τις βόμβες και ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους, μόνο και μόνο για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον. Ουδείς βέβαια αναρωτιέται ποιος πετάει τις βόμβες αυτές, ποιος είναι ο ρόλος των μεγάλων δυνάμεων τώρα και όλα αυτά τα χρόνια. Και τούτου συμβαίνει για προφανείς λόγους, διότι πάντα ο αδύναμος γίνεται αποδιοπομπαίος τράγος, γίνεται η πηγή όλων των κακών.
Σε αυτές τις συνθήκες, οι εντάσεις δεν θα αργήσουν να έρθουν από τα κλειστά σύνορα στις πόλεις, στα χωριά και στις γειτονιές. Είναι θέμα χρόνου, τα μαντρόσκυλα που δημιουργεί η Νέα Δημοκρατία για να φυλάνε τα σύνορα μην και μπουν τα θύματα πολέμου, να κηρύξουν ως εχθρό το "πρόσωπο" της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς και της συνύπαρξης που είχε η Ελληνική κοινωνία τα πρώτα χρόνια της προσφυγικής κρίσης.
Αυτή τη στιγμή, χρειάζεται ένα μέτωπο αγώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης, ενάντια στην κανονικότητα που επιχειρεί να επιβάλει η Νέα Δημοκρατία. Ενάντια δηλαδή, στους κανόνες που επιχειρεί η ελληνική ακροδεξιά να επιβάλει για το ποιοι χωράνε και ποιοι όχι στην κοινωνία. Ποιοι θεωρούνται φίλοι και ποιοι εχθροί. Ενάντια λοιπόν στην κυβέρνηση και ενάντια στις ακροδεξιές δυνάμεις της κοινωνίας.
Το αυγό του φιδιού, που δεν αφήσαμε να εκκολαφθεί τα ζοφερά χρόνια της κρίσης, ξαναγεννιέται σήμερα από τις στάχτες του. Ακούμε συνέχεια για μονόδρομο και σε αυτό θα συμφωνήσουμε. Μονόδρομος είναι ο αγώνας για να πέσει η κυβέρνηση της ακροδεξιάς και η σάπια κανονικότητα που μας επιβάλλει. Μονόδρομος είναι ο αγώνας στο πλευρό των προσφύγων. Μονόδρομος είναι ο αγώνας για την ελευθερία των μετακινήσεων, για μια Ευρώπη με σύνορα ανοιχτά. Μονόδρομος είναι η ειρήνη, η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια.
* Οι Γιώργος Μπαϊράμογλου και Συμεών Λαμάι είναι μέλη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
