Η πολιτική κηδεία του Μίμη Δαρειώτη πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 13/2/22 στις 12 το μεσημέρι στο Πάρκο Ελευθερίας ΕΑΤ-ΕΣΑ, με την οικογένειά του να επιθυμεί αντί στεφάνων να κατατεθούν χρήματα στο Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 - 1974. Tράπεζα Πειραιώς IBAN: GR89 0172 0510 0050 5107 2343 737.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση και με ένα κόκκινο γαρύφαλλο στα χέρια αποχαιρέτησαν τον αγωνιστή της αριστεράς Μίμη Δαρειώτη οι συγγενείς και εκατοντάδες φίλοι και σύντροφοι του από τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά, στην πολιτική κηδεία του στο Πάρκο Ελευθερίας.
«Είμαστε εδώ σήμερα για να τιμήσουμε όπως πρέπει και να αποχαιρετίσουμε τον σύντροφο, τον φίλο, τον αγωνιστή, το δάσκαλο, τον συνοδοιπόρο, Μίμη Δαρειώτη. Τον δικό μας Μίμη. Με βαθιά θλίψη, γιατί δεν χωράει το μυαλό και η ψυχή μας την απουσία του. Αλλά και με βαθύ αίσθημα τιμής και υπερηφάνειας γιατί πορευτήκαμε μαζί του, χέρι, χέρι, στα δύσκολα και τα όμορφα, του λαού μας και της Αριστεράς», είπε ο Αλέξης Τσίπρας εκφωνώντας τον επικήδειο.
Το βιογραφικό σημείωμα του Δημήτρη (Μίμη) Δαρειώτη:
Ο Δημήτρης (Μίμης) Δαρειώτης γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1943 στο Χαρακοπιό Μεσσηνίας. Ο πατέρας του Αναστάσιος Δαρειώτης ήταν αγρότης και μέλος του ΕΑΜ την περίοδο της Κατοχής. Ο Μίμης πέρασε στο Φυσικομαθηματικό τμήμα του ΕΚΠΑ το 1962. Οργανώθηκε στην ΕΔΑ και στη συνέχεια στη Νεολαία Λαμπράκη από τα χρόνια 1962-1964.
Με την επιβολή της δικτατορίας επικηρύχθηκε και πέρασε στην παρανομία. Συνελήφθη τον Απρίλιο του 1968 και βασανίστηκε άγρια επί μήνες. Μόλις στις 21 Μαΐου ανακοινώθηκε η σύλληψη του, ενώ πια είχε μείνει ανάπηρος. Δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο τον Φεβρουάριο του 1969 και καταδικάστηκε εις θάνατο, απόφαση που μετατράπηκε σε 16 χρόνια.
Αποφυλακίστηκε τον Αύγουστο του 1973. Συνελήφθη εκ νέου, την ημέρα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Μπογιατίου μαζί με τον Μήτσο Παρτσαλίδη. Επί οκτώ ημέρες τους έκαναν εικονικές εκτελέσεις. Ξαναπέρασε στην παρανομία για τρεις μήνες. Τον Φεβρουάριο του 1974 συνελήφθη εκ νέου για μερικές μέρες και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος.
Κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ Εσωτερικού. Στη συνέχεια υπήρξε μέλος, διαδοχικά της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΑΡ, του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ.
