«Ποιος με κορόιδεψε και αφού με έριξε εδώ μ’ εγκατέλειψε. Είμαι εγκαταλειμμένος, ποιος είμαι; Πώς εισήλθα στον κόσμο; Γιατί δεν με ρώτησαν; Γιατί δεν μ’ ενημέρωσαν για τους νόμους και τους κανόνες αλλά με έβαλαν στη γραμμή λες και μ’ εξαγόρασε κανένας στρατολόγος; Πώς κατέληξα να εμπλέκομαι σ’ αυτή την τεράστια επιχείρηση που λέγεται πραγματικότητα; Γιατί να εμπλακώ σ’ αυτή; Δεν είμαι ελεύθερος να επιλέξω; Μ’ εξαναγκάζουν να είμαι μέρος της; Πού είναι ο υπεύθυνος; Θέλω να διαμαρτυρηθώ! Δεν υπάρχει υπεύθυνος; Σε ποιον τότε θα διαμαρτυρηθώ; Υποτίθεται πως η ύπαρξη είναι ένα διάλογος. Επιθυμώ η άποψή μου να ληφθεί υπ' όψιν. Αν κάποιος καλείται ν' αποδεχτεί τη ζωή όπως είναι, δεν θα ήταν προτιμότερο να ενημερωθεί για το πώς είναι;»

SØREN KIERKEGAARD (2009). Repetition and Philosophical Crumbs. p 60. Oxford University Press.

Μετάφραση: Λένιν Κοκκίνου.