Αν βρεθεί έστω κι ένας άνθρωπος που θα υποστηρίξει δίχως να κάνει πλάκα ή πολιτική (τα όρια μεταξύ των δύο δεν είναι πάντα σαφή και διακριτά) πως έπεσε από τα σύννεφα όταν έμαθε για το σκάνδαλο διαφθοράς στη FIFA, οφείλουμε να δράσουμε άμεσα.
Η ενδεδειγμένη λύση είναι σύλληψη, δέσιμο και τοποθέτηση σε γυάλα. Αν προβάλει αντίσταση και συμβεί τίποτα μοιραίο, αλλάζουμε μεθοδολογία και χρησιμοποιώντας έναν καλό ταριχευτή τον διατηρούμε σε καλή κατάσταση ώστε να μπορούν να του αποδίδουν τις τιμές που του αξίζουν οι γενιές του μέλλοντος.
Ποδόσφαιρο και διαφθορά λειτουργούν συχνά σαν δυο καλά φιλαράκια που καλύπτει ο ένας την πλάτη (νταξ… άλλο πράμα καλύπτουν) του άλλου και πορεύονται χεράκι-χεράκι αφήνοντας τους αφελείς να θεωρούν πως ο αγωνιστικός χώρος και η απόδοση των ομάδων είναι ο μόνος καθρέφτης.
Αυτό αποτελεί τόσο κοινή γνώση πια, που ακόμη και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού που είναι μυρωδιάδες με το άθλημα σε σημείο να του αλλάξουν όνομα και με το κανονικό, το δικό του να βαφτίζουν κάτι που παίζεται με τα χέρια κι ένα πέτσινο καρπούζι, μας έχουν πάρει χαμπάρι.
Εμείς που μεγαλώσαμε βλέποντας τον Χόμερ Σίμπσον να αναφωνεί «D'oh» κάθε φορά που τα σφίγγουν οι ζέστες (… δεύτερη φορά που θα ‘πρεπε να χρησιμοποιηθεί άλλη λέξη), δεν χαμπαριάζουμε από τέτοιου είδους αυταπάτες.
Άλλωστε, οι δημιουργοί του συχνά-πυκνά χρησιμοποιούν ως… μπροστινό το χιούμορ για να θίξουν θέματα που για τους γραφιάδες «politically correct» λογικής ήταν, είναι και θα είναι ταμπού.
Το Μάρτη του ’14 και συγκεκριμένα στο επεισόδιο «You Don’t Have to Live Like a Referee» τα είπαν όλα. Οι διαιτητές τα παίρνουν, τα παιχνίδια είναι στημένα, οι άνθρωποι της FIFA είναι απολύτως διεφθαρμένοι και πρέπει να μπουν φυλακή…
Στους Σίμπσονς… Μάλιστα… Κι αν σε ρωτήσουν τι βλέπεις, μπορείς πάντα να απαντήσεις «ένα παιδικό»…
