Οι δύο εντυπωσιακές ήττες, της Ρεάλ Μαδρίτης και κυρίως της Μπαρτσελόνα, απ' τις δύο ισχυρότερες γερμανικές ομάδες στη μάχη για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, έκαναν για λίγες ώρες να ξεχαστεί ένα από τα πιο επώδυνα σκάνδαλα για τη γερμανική κοινή γνώμη, αυτό της φοροδιαφυγής του προέδρου της Μπάγερν του Μονάχου, Ούλι Χένες. Μόνο που οι πανηγυρισμοί κόπασαν γρήγορα κι επισκιάστηκαν αμέσως από τα νέα στοιχεία που ήρθαν στη δημοσιότητα για την... χρόνια περιφρόνηση που έδειχνε ο «καλός άνθρωπος» της Μπάγερν στις φορολογικές αρχές, την ώρα που δημοσίως έβγαζε λογύδρια σε όλους για το πώς πρέπει να χειριστούν το δημόσιο χρήμα...

Εν τάχει η υπόθεση Χένες, για όσους δεν την παρακολούθησαν: Προ δεκαημέρου έγινε γνωστό ότι ο πρόεδρος της Μπάγερν, ο ισχυρότερος αθλητικός παράγοντας της Γερμανίας, ένα απ' τα πρόσωπα με τα οποία «διακοσμούσε» τα συνέδριά του το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα της Βαυαρίας -αδελφό κόμμα της Μέρκελ στο Βερολίνο- "κατήγγειλε" τον εαυτό του στην εφορία (!) για το λογαριασμό που διατηρούσε σε ελβετική τράπεζα, με μερικά εκατομμύρια ευρώ.

Ο Χένες προσπάθησε με αυτόν τον τρόπο να γλιτώσει την ποινική δίωξη, επωφελούμενος από την ιδιότυπη αμνηστία που προσφέρεται σε φοροφυγάδες εάν αποκαλύψουν το... "παράπτωμά" τους, πληρώσουν τους διαφυγόντες φόρους και το σχετικό πρόστιμο. Ωστόσο, η αμνηστία αυτή ισχύει μόνο εάν ο παραβάτης δεν έχει βρεθεί ποτέ στο στόχαστρο της εφορίας, εάν προχωρήσει σε πλήρη αυτοκαταγγελία, πριν αρχίσουν έρευνες για τον βίο και την πολιτεία του. Καθώς ξετυλίγεται η υπόθεση Χένες, βγαίνουν στη φόρα μια σειρά από εμπιστευτικές... λεπτομέρειες, όπως, για παράδειγμα, ότι οι διωκτικές αρχές τον είχαν ήδη εντοπίσει, ότι τον είχαν συλλάβει και τον άφησαν ελεύθερο με εγγύηση, ότι τουλάχιστον πέντε από τα εκατομμύρια που βρέθηκαν στον λογαριασμό του τα είχε πάρει -ως δώρο;- από τον τότε πρόεδρο της Adidas για να παίξει στο Χρηματιστήριο κ.λπ., κ.λπ...

 
Προεκλογικό δώρο στην αντιπολίτευση

Οι λεπτομέρειες αυτές έχουν μεγάλη σημασία για την ποινική εξέλιξη της υπόθεσης -εάν υπάρξει-, αλλά είναι μάλλον αδιάφορες για το μείζον πολιτικό ζήτημα που προέκυψε. Αυτό που έχει ξεσηκώσει τη Γερμανία είναι, πρώτον, το γεγονός ότι ένας "πολίτης- πρότυπο" κλέβει το κοινωνικό σύνολο και, δεύτερον, ότι οι πλούσιοι αντιμετωπίζονται εντελώς διαφορετικά από τους φτωχούς. Ότι, δηλαδή, αυτός που κλέβει εκατομμύρια και φοβάται μήπως εντοπιστεί, μπορεί με νόμιμο τρόπο να δείξει τη "μεταμέλειά" του και ούτε γάτα ούτε ζημιά -δεν διώκεται ποινικά, δεν δημοσιοποιείται το έγκλημά του, άρα δεν γίνεται καν ρεζίλι- ενώ αυτός που κλέβει ψίχουλα και συλλαμβάνεται πάει φυλακή.

Στην προεκλογική Γερμανία η υπόθεση Χένες φαίνεται να έχει μεγαλύτερη πολιτική επίδραση ακόμη κι από τη διαχείριση της ευρωκρίσης από την Άνγκελα Μέρκελ. Θα μπορούσε, μάλιστα, να πει κανείς ότι η υπόθεση Χένες είναι το μεγαλύτερο προεκλογικό δώρο που μπορούσαν να ευχηθούν οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο εκπρόσωπος της Μέρκελ έσπευσε να δηλώσει ότι η καγκελάριος είναι βαθύτατα απογοητευμένη από τον Χένες, με τον οποίο φωτογραφιζόταν ευχαρίστως, ενίοτε ζητούσε και τη γνώμη του για μη ποδοσφαιρικά θέματα.

 
Μια αμφισβητούμενη συμφωνία

Η υπόθεση Χένες έφερε πάλι στην επικαιρότητα την άκρως αμφισβητούμενη συμφωνία που είχε κλείσει ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με την Ελβετία, την οποία τελικά μπλόκαρε η αντιπολίτευση. Με τη συμφωνία αυτή οι φοροφυγάδες Γερμανοί με λογαριασμούς στην Ελβετία θα έδιναν αυτόματα και αναδρομικά τον οβολό τους στην εφορία, χωρίς να διωχθούν και χωρίς να χάσουν τα περισσότερα από τα πλεονεκτήματα που είχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια ως «ένοικοι» του φορολογικού και τραπεζικού παραδείσου.

Η αντιπολίτευση είχε καταγγείλει το νόμο ως απαράδεκτη φορολογική αμνήστευση και τώρα, με την αποκάλυψη της υπόθεσης Χένες, βγαίνουν και λένε «δείτε πόσο δίκιο είχαμε». Τώρα αποκαλύπτεται στη γερμανική κοινή γνώμη, στο πρόσωπο ενός εξαιρετικά διάσημου και για πολλούς πολύ αγαπητού ανθρώπου, πόσο κοινωνικά άδικα λειτουργεί αυτή η κυβέρνηση. Βέβαια, η διάρκεια ζωής ενός σκανδάλου είναι μικρή - και μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου η υπόθεση Χένες μπορεί να έχει ξεχαστεί και μαζί της να χαθεί το "μπόνους" που δίνει στην αντιπολίτευση. Αντίθετα, αυτό που δεν θα ξεχαστεί μέχρι τότε είναι το νεοϊδρυθέν κόμμα της επιστροφής στο μάρκο, της περιβόητης Εναλλακτικής για τη Γερμανία.

 
Ο καινούργιος πονοκέφαλος

Αυτό το κόμμα, που έκανε πρόσφατα την εμφάνισή του στη γερμανική σκηνή είναι αυστηρά μονοθεματικό. Επιδιώκει την έξοδο της Γερμανίας από την Ευρωζώνη και την απόσυρσή της από τα «πακέτα» στήριξης των κλυδωνιζόμενων χωρών. Το ίδρυσαν ευρωσκεπτικιστές οικονομολόγοι και κάποιοι γηραιοί κύριοι από τους κόλπους του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών, στην πλειοψηφία τους πρώην Χριστιανοδημοκράτες - αλλά έχει μέσα και μερικούς πρώην Φιλελεύθερους και Πράσινους. Τα κλασικά δεξιά μέσα, κυρίως τα «κυριλέ», το προβάλλουν πριν ακόμη ιδρυθεί - αύριο ο επικεφαλής της Εναλλακτικής θα φιγουράρει στο πρωτοσέλιδο του Focus, ενώ η οικονομική Handelsblatt έστησε προχθές μια άκρως αμφισβητήσιμη δημοσκόπηση για να δείξει πόσο μεγάλη δυναμική μπορεί να αποκτήσει το κόμμα. Αλλά και οι «καθαρές» δημοσκοπήσεις αρχίζουν να του δίνουν ένα 5%, ποσοστό που θα του επιτρέψει την είσοδο στην ομοσπονδιακή Βουλή και να χαλάσει τη σούπα των νυν εκπροσωπούμενων κομμάτων.

 
Ελβετοί οι χρηματοδότες;

Καθώς, μάλιστα, ο ευρωσκεπτικισμός ευδοκιμεί σε όλο το πολιτικό φάσμα, στα κομματικά στρατηγεία του Βερολίνου έχει σημάνει συναγερμός. Το κόμμα της Μέρκελ φοβάται ότι η Εναλλακτική μπορεί να στερήσει από την καγκελάριο την επόμενη θητεία της, ενώ εκφράζει την εκτίμηση ότι το νέο κόμμα χρηματοδοτείται από Ελβετούς δισεκατομμυριούχους. Αντίθετα, οι Φιλελεύθεροι φαίνεται να αντιμετωπίζουν αναπάντεχα χαλαρά τον νέο τους ανταγωνιστή.

Αν και το στελεχιακό δυναμικό της Εναλλακτικής ταιριάζει στα γούστα του ψηφοφόρου των Φιλελεύθερων -υποτίθεται ότι όλοι τους ξέρουν από οικονομία, και στηρίζουν τα συμφέροντα των καλύτερα αμειβόμενων-, στο στρατηγείο του FDP εκτιμούν ότι οι ψήφοι που πιθανώς θα μαζέψει το νέο κόμμα θα είναι κυρίως δεξιοί, αν όχι κυρίως ακροδεξιοί. Εξαιρετικά χαλαρά αντιμετωπίζουν την Εναλλακτική και οι Πράσινοι, πρωτίστως επειδή οι ψηφοφόροι τους είναι οι πιο πεπεισμένοι ευρωπαϊστές. Όσο για τους Σοσιαλδημοκράτες, φοβούνται μεν ότι πολλοί από τους ψηφοφόρους τους νοσταλγούν το μάρκο, εμφανίζονται όμως βέβαιοι ότι δεν θα έχουν διαρροές προς ένα κόμμα που αντιπροσωπεύει εμφανώς τον πλούτο.

 
Άγρια επίθεση Γκίζι

Αυτή τη βεβαιότητα δεν την έχει το κόμμα της Αριστεράς. Ο επικεφαλής του Die Linke Γκρέγκορ Γκίζι εξαπέλυσε άγρια επίθεση εναντίον της Εναλλακτικής, φοβούμενος προφανώς ότι μπορεί να αγγίξει εκείνο το κομμάτι των αριστερών ψηφοφόρων που δεν... αγαπούν το κοινό νόμισμα. «Αυτό το κόμμα δεν αποτελεί εναλλακτική για τη Γερμανία, είναι ένα αντικοινωνικό, δεξιό, σχεδόν εθνικιστικό κόμμα, με μοναδικό στόχο να υπερασπιστεί τις περιουσίες των πλουσίων», δήλωσε ο Γκίζι και πρόσθεσε ότι «η καταστροφική ευρωπαϊκή πολιτική της Μέρκελ δεν πρόκειται να σταματήσει, εάν το ευρώ αντικατασταθεί από το μάρκο».

Της Κάκης Μπάλη

Πηγή: Αυγή