Η διάθεση γιαυτό το κείμενο μου γεννήθηκε διαβάζοντας σε  ημερήσια εφημερίδα ένα κείμενο του έγκριτου συνταγματολόγου κου Αλιβιζάτου, με αφορμή το νομοσχέδιο, τότε, νόμος τώρα, για το δικαίωμα του συνέρχεσθαι.

Δεν θα μπώ στην ουσία της αντιπαράθεσης για το νόμο, η εφαρμογή του φάνηκε από τα προσχεδιασμένα από τον πολιτικό προϊστάμενο του κου Αλιβιζάτου, επεισόδια κατά την διάρκεια της μεγάλης διαδήλωσης την ημέρα της ψήφισης.

Θέλω να συζητήσω για το ύφος του κειμένου, αλλά και για το βασικό επιχείρημα του κου καθηγητή, που φανερώνεται από μιά και μόνη φράση…. “μπροστά στις επιτυχίες του σημερινού κυβερνητικού σχήματος...”

Σε ότι αφορά στο ύφος του κειμένου, είναι εμφανής ένας απίστευτος ελιτισμός και ένα μίσος απέναντι στην λαικότητα. Εκφράσεις όπως...”η αριστερά προβάλλει θορυβωδώς τις διεκδικήσεις της….” ή ακόμη χειρότερα…..  “ η αριστερά είχε διεισδύσει στο κράτος, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στα συνδικάτα...” ή ακόμη ….. “ο ισχυρισμός ότι το νομοσχέδιο είναι χειρότερο από το νόμο της χούντας αποτελεί αγυρτεία...”.

Κατά τον κο καθηγητή, όπως θα έλεγα με ευκολία και κατά τον κο Βορίδη, η αριστερά διείσδυσε σε κάτι ξένο πρός αυτήν γιατί αυτό (το κράτος, η Αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα κλπ) κατ’ αυτούς έχει ιδιοκτήτες, το παλαιό πολιτικό σύστημα.

Η αριστερά λοιπόν κατά τον κο καθηγητή είναι ξένο σώμα πρός τους θεσμούς αυτούς, αφού...διεισδύει σε αυτούς...η χρήση συγκεκριμένων λέξεων ενίοτε, χαρακτηρίζει και την ιδεολογία που φέρει ο συντάκτης. Τότε που πάνε οι θεωρίες; Οι ιδεολογίες; Οι αντιπαραθέσεις παρατάξεων και κομμάτων; Τι γίνεται με όλα αυτά περί ηγεμονίας που έχουν αναπτύξει σύγχρονοι φιλόσοφοι;

Μακράν οι μέρες της ελεύθερης σκέψης, νεανικά χρόνια...μόδα, τώρα μαζευτήκαμε…

Η παραπάνω θεώρηση ταυτοποιείται στην ιδεολογία της και από την χρήση και μιάς άλλης λέξης...θορυβωδώς…..σσσς μην ενοχλείτε τον κο καθηγητή, δεχθείτε την απόλυτη σιωπή της αποδοχής όλων των μέτρων που κάποια συγκυριακή δύναμη επιβάλλει και προς θεού μην μιλάτε. Να θυμήσω στον κο καθηγητή, ότι και επί χούντας όλοι μας (και αυτός μαζί νομίζω) θορυβωδώς διαδηλώναμε την αντίθεση μας, τα συνθήματα του Πολυτεχνείου, αν το κατάλαβε τότε, από τα μεγάφωνα μεταδίδονταν….ο ελιτισμός αλλά και η απαξία μιας άλλης - νεανικής ζωής - στο απόγειο τους…

Τέλος δεν δικαιολογείται για έναν έγκριτο ακαδημαικό η χρήση λέξεων όπως η αγυρτεία για τον χαρακτηρισμό απόψεων, όσο σκληρές και αν είναι αυτές. Αυτό εξηγείται μόνο από το νεοπαγές πάθος του γενιτσαρισμού, για όσους προσφάτως ή παλαιότερα, αρνούμενοι απόψεις και παλαιότερες ιδεολογίες προσέτρεξαν στην ιδιοτελή πλευρά της πολιτικής που αποτελεί ο Μητσοτακισμός.

Διότι πως αλλιώς να ερμηνεύσω το “ακλόνητο” επιχείρημα του κου καθηγητή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πειστικά επιχειρήματα μπροστά στο πετυχημένο κυβερνητικό έργο.

Πριν μπώ στην ουσία, συνοπτικά, της απάντησης σε αυτό το επιχείρημα, θα ήθελα να ενημερώσω τον κο καθηγητή, πως αν εγω ήμουν σύμβουλος κάποιου Υπουργού για την παρατήρηση της αστυνομικής βίας, μετά την εφόρμηση των μηχανών της ομάδας ΔΡΑΣΗ, σε πολίτες με κίνδυνο για την ζωή των πολιτών, θα είχα ήδη παραιτηθεί. Δεν γνωρίζω αν έχει ο ίδιος τέτοιες ευαισθησίες.. αν κρίνω από την υπόθεση Ινδαρέ, έχω κάποιες αμφιβολίες…

Όμως για να δούμε κε καθηγητά ποιό είναι το πετυχημένο κυβερνητικό έργο, για το οποίο επαίρεσθε και το οποίο δυσκολεύει τον ΣΥΡΙΖΑ;

• Η αφωνία και η αναξιοπιστία της τωρινής κυβερνητικής πολιτικής στις διεθνείς σχέσεις και στην εξωτερική πολιτική;

• Η εικόνα του μπάχαλου στην άσκηση πολιτικής για την μη διασπορά του κορωνοιού στην περίοδο που περνάμε;

• Η εικόνα του αλαλούμ στην άσκηση τουριστικής πολιτικής;

• Η περίπου λειτουργία του Υπουργείου Τουρισμού ως υπαλλήλου εταιρειών τουρ operators;

• Η ύφεση που με απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης θα αγγίξει και ίσως ξεπεράσει διψήφια νούμερα;

• Η αλματώδης αύξηση της ανεργίας; (βέβαια αυτό δεν αγγίζει ίσως τον ελιτισμό του κου καθηγητή)

• Η τραγωδία των εργαζόμενων, κατά κύριο λόγο, στον επισιτισμό και τουρισμό;

• Η κλοπή από τους εργαζόμενους της αύξησης που είχε με νόμο αποφασίσει η προηγούμενη κυβέρνηση;

• Η καταστροφή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ο θάνατος του εμποράκου; (ας διαβάσει ο κος καθηγητής τις ανακοινώσεις της ΓΣΕΒΕΕ τόσο για τα μέτρα της κυβέρνησης όσο και για το “θεάρεστο” νόμο για το συνέρχεσθε)

Με αυτά και με άλλα φαίνεται πως ο πρωθυπουργός της καρδιάς του θα μείνει με τον χαρακτηρισμό του πρωθυπουργού που επί των ημερών του η Αγία Σοφία έγινε τζαμί.

Όλο λοιπόν αυτό το έργο κε καθηγητά, είναι το πετυχημένο έργο του σημερινού κυβερνητικού σχήματος.

Θα ήθελα να μας το τεκμηριώσετε και επιστημονικά. Αλλά αυτό δεν γίνεται.

Το μόνο που μπορεί να γίνεται και ίσως ερμηνεύει την απαξία, αλλά κυρίως τον φανατισμό και την λύσσα απέναντι σε κάθε τι το αριστερό, είναι ένα άλλο πεδίο της επιστήμης, αυτό της ψυχολογίας, ή της ψυχανάλυσης.

Ίσως αυτό είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να  ερμηνευτεί το μίσος κάποιων στον νεανικό εαυτό τους…..