Εξηγώντας ο Αλέξης Τσίπρας στον χαιρετισμό του γιατί δόθηκε το όνομα "Ξενοφών Γρηγόρης" ανέφερε:
«Κάναμε δεκτό αίτημα των κοινωνικών φορέων του νησιού να ονομάσουμε το νέο νοσοκομείο "Ξενοφώντας Γρηγόρης". Ήταν ο γιατρός που υπηρέτησε τον τόπο με ανιδιοτέλεια και με αφοσίωση ήταν το στήριγμα όσων τον είχαν ανάγκη. Μετά την εισβολή των ναζί ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση από τη θέση του γραμματέα του ΕΑΜ Λευκάδας. Φυλακίστηκε από το κατοχικό κράτος και από το μετεμφυλιακό κράτος. Εκλέχτηκε βουλευτής με την ΕΔΑ το 1963 και το 1964 και στη διάρκεια της δικτατορίας εξορίστηκε.
Αγάπησε τη Λευκάδα είτε αγωνιζόμενος κατά του κατακτητή είτε φορώντας τις χειροπέδες της μισαλλοδοξίας. Αφιέρωσε τη ζωή του για τους πολλούς».
Ο Ξενοφών Γρηγόρης καταγόταν από φτωχική οικογένεια της Λευκάδας. Φοίτησε στο Γυμνάσιο της Χώρας στα 1914 και σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Αρνήθηκε να συνεχίσει τις σπουδές του στις ΗΠΑ με υποτροφία του ιδρύματος Ροκφέλερ. Αφοσιώθηκε με ευθύνη στο λειτούργημά του και σε ολόκληρο το νησί όταν έλεγαν "ο γιατρός" εννοούσαν τον ίδιο.
Κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940 έλαβε μέρος και προσέφερε τις υπηρεσίες του. Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση εναντίον των Ναζί (και ως γραμματέας του ΕΑΜ Λευκάδας) έπειτα από την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, το 1941. Παράλληλα μερίμνησε για τη δημιουργία ιατρείων και κέντρων εμβολιασμού αλλά και για τη συγκρότηση ενόπλων ομάδων κατά των κατακτητών. Για την τελευταία του δράση φυλακίστηκε στην απομόνωση από τους Ιταλούς επί πέντε μήνες. Την περίοδο εκείνη προσβλήθηκε από φυματίωση και η υγεία του επιδεινώθηκε από τον εκτοπισμό του μετά την απελευθέρωση.
Πολιτεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και εξελέγη βουλευτής με την ΕΔΑ το 1963 και το 1964. Κατά την επταετία της χούντας, ο Ξενοφών Γρηγόρης και η σύζυγός του, Χαρίκλεια, υπέστησαν νέες εξορίες στη Γυάρο και στη Λέρο. Το 1970 εξαιτίας "ανηκέστου βλάβης της υγείας του" επέστρεψε από την εξορία στη Λευκάδα, όπου συνέχισε να ασκεί το ιατρικό του λειτούργημα αφιλοκερδώς (σε πολλές περιπτώσεις πλήρωνε ο ίδιος για τα φάρμακα των ασθενών του).
Πέθανε το Μάιο του 1988 σε ηλικία 86 ετών. Το ιατρικό υλικό του (ανάμεσα στο οποίο και το μικροσκόπιο που χρησιμοποιούσε), δωρίστηκαν στη Χαραμόγλειο Βιβλιοθήκη από την κόρη του Ξενοφώντα, Παναγιώτα Γρηγόρη.
