to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ο "αντισυστημικός" υπηρέτης του πιο σκληρού συστήματος

Και ενώ ο πλανήτης προσπαθεί να συνέλθει από την αμερικανική έκπληξη, ένα σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας κοινής γνώμης συζητά και διαφωνεί για τη συστημικότητα ή μη του νέου προέδρου των ΗΠΑ σε μια προσπάθεια να αποκωδικοποιήσει τόσο τον ίδιο όσο και τους ψηφοφόρους του.


Στη συζήτηση αυτή, που ξεκίνησε με την πλειονότητα των συμμετεχόντων να τάσσεται υπέρ μιας εξ ορισμού αντισυστημικότητας του 45ου προέδρου των ΗΠΑ, τα δεδομένα που προστίθενται καθημερινά στον διάλογο έρχονται να αντιστρέψουν την αρχικά κυριαρχούσα άποψη, καθώς συνηγορούν υπέρ της διαπίστωσης πως ο πλανήτης έχει να κάνει με έναν βαθιά συστημικό πολιτικό, που κατάφερε να καρπωθεί την ψήφο εκατομμυρίων πολιτών με αντικρουόμενα και αντιφατικά μεταξύ τους συμφέροντα, τους οποίους σίγουρα δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις αντισυστημικούς, εκτός των ψήφων διαμαρτυρίας και των ομολογουμένως ακραίων περιπτώσεων, όπως αυτή των οπαδών της ρατσιστικής Κου Κλουξ Κλαν.

Η πολυσυλλεκτικότητα του Ντόναλντ Τραμπ σε όλα τα επίπεδα του εκλογικού σώματος αντανακλά την επιτυχία της προεκλογικής του καμπάνιας να εισπράξει ψήφους από κάθε πιθανή και απίθανη δεξαμενή ψηφοφόρων που αναζητούσε διεξόδους, “εχθρούς” και αποδέκτες του θυμού τους. Κερδοσκοπώντας πολιτικά πάνω στα αντιφατικά και σε πολλαπλά επίπεδα αντικρουόμενα συμφέροντα των ψηφοφόρων του, ο δήθεν αντισυστημικός Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να υπερνικήσει ένα “σύστημα” δεκαετίας προς όφελος του πυρήνα του βαθύτερου των συστημάτων των ΗΠΑ.

Μια και οι χρηματοδοτήσεις που αφορούν την πολυδάπανη προεκλογική καμπάνια των εκάστοτε υποψήφιων προέδρων των ΗΠΑ αποτελούν και τον μόνο προφανή δείκτη μέτρησης του βαθμού και των χαρακτηριστικών της συστημικότητας ενός πολιτικού, η οικονομική σχέση εξάρτησης του Ντόναλντ Τραμπ από το τραπεζικό κατεστημένο και τη Wall Street ήταν τέτοια που δεν επιτρέπει αμφιβολίες για τον πυρήνα τίνος συστήματος ήταν ο εκλεκτός. Οι προεκλογικές δωρεές τους ήταν μια επιτυχημένη επένδυση, μια και τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την προβολή του Ντόναλντ Τραμπ έπιασαν, και με το παραπάνω, τόπο, καθώς, μέσω του υποψήφιου των Ρεπουμπλικανών, αθροίστηκαν οι ψήφοι των “εχόντων”, που ψήφισαν για τη μείωση της φορολογίας τους, με αυτές των ανέργων της βιομηχανικής ζώνης, που ψήφισαν υπέρ της μείωσης εισαγωγής κινεζικού χάλυβα. Ο συνδυασμός δε της ψήφου των τελευταίων με την επιλογή ενός προέδρου που έρχεται να καταργήσει το ObamaCare και να τους πετάξει έξω ακόμη και από αυτή την ελάχιστη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που η προηγούμενη κυβέρνηση τους είχε εξασφαλίσει είναι μέρος της αντιφατικότητας μεγάλων τμημάτων της εργατικής τάξης των ΗΠΑ, που διολισθαίνει ανεξέλεγκτα είτε προς τον συντηρητισμό είτε προς την πολιτική αδιαφορία ελλείψει αξιόπιστων εκφραστών των συμφερόντων της.

Η ευελιξία του πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος των ΗΠΑ ήταν τέτοια που δεν δίστασε να “κάψει” τους εκλεκτούς της προηγούμενης δεκαετίας ώστε να απορροφήσει προς όφελός του τη δυσαρέσκεια της πλειονότητας των πολιτών, παρέχοντάς τους μια άκρως συστημική διέξοδο μέσω της αυταπάτης περί αντισυστημικής “τιμωρίας του παλιού” και των συμμάχων του. Όποιος, για παράδειγμα, πιστεύει ότι η αποδοκιμασία της Χίλαρι Κλίντον σημαίνει και τιμωρία του συστήματος των media που στήριξαν την υποψήφια των Δημοκρατικών μάλλον θα πρέπει να επανατοποθετηθεί λίαν συντόμως ενώπιον της πραγματικότητας, ώστε να κατανοήσει και τους λόγους που ο Μπάρακ Ομπάμα δεν έκλεισε το Γκουαντάναμο.

 

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)