Υπάρχει ένα νησί στην Ουγκάντα, που είναι γνωστό και ως «το νησί της τιμωρίας».
Ο λόγος για το Akampene, ένα κομμάτι γης στη μέση του πουθενά όπου εγκατέλειπαν τις κοπέλες που εγκυμονούσαν εκτός γάμου. Ο λόγος; Το να ξεπλύνουν οι οικογένειες τους την ντροπή, αλλά και την οργή.
Ντροπή, γιατί στις παραδοσιακές κοινωνίες της Ουγκάντα ήταν ανεπίτρεπτο για μια γυναίκα να έχει σεξουαλικές σχέσεις πριν το γάμο της. Και οργή, γιατί με το να χάσει την παρθενία της μια κοπέλα, η οικογένεια της έχανε αυτομάτως και την προίκα που θα έπαιρνε από τον γάμο της.
Έτσι της άφηναν πάνω στο νησί της τιμωρίας όπου είχαν δύο επιλογές, είτε να πεθάνουν από το κρύο και την πείνα, είτε να βουτήξουν στη λίμνη και να πνιγούν.
Το νησί της τιμωρίας
Η πρακτική αυτή συνεχίστηκε ακόμη και μετά την έλευση των ιεραποστόλων αλλά και των αποικιοκρατών στη χώρα τον 19ο αιώνα.
Το BBC συνάντησε μία από τις τελευταίες εν ζωή γυναίκες που επιβίωσαν από το «νησί της τιμωρίας».
Η Mauda Kyitaragabirwe είναι σήμερα πάνω από 100 χρονών. Όταν ήταν 12 η οικογένεια της την εγκατέλειψε στο Akampene για να ξεπλύνει τη «ντροπή» της εγκυμοσύνης της.
«Θυμάμαι ότι πεινούσα και κρύωνα. Κόντευα να πεθάνω», λέει. Την Πέμπτη μέρα της εξορίας της ένας ψαράς εμφανίστηκε στο νησί και προσφέρθηκε να τη σώσει. Στην αρχή εκείνη φοβήθηκε. Πίστεψε ότι την κορόιδευε για να την σκοτώσει, πνίγοντας την μία ώρα αρχύτερα. Σκοπός του ήταν όμως να την κάνει γυναίκα του, όπως κι έγινε και μαζί έζησαν ευτυχισμένα μέχρι το 2001 όταν και πέθανε.
Τι έγινε με το μωρό της; Ξυλοκοπήθηκε σε τέτοιο βαθμό που το απέβαλε. Δεν διευκρίνισε από ποιον.
Αργότερα απέκτησε 3 γιους και 3 κόρες και σήμερα λέει ότι αν έμεναν έγκυες ακόμη κι εκτός γάμου, ούτε θα της κατηγορούσε, ούτε θα τις τιμωρούσε.
Μέχρι σήμερα ζει στο χωριό, Kashungyera, δέκα λεπτά μόλις από το «νησί της τιμωρίας».
