Η Nίνα Κασιμάτη, Βουλευτής Β’ Πειραιά ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει:

Ένα μεγάλο κομμάτι της Ιστορίας και της ψυχής του Πειραιά ράγισε με τη μερική κατάρρευση του Ταινιόδρομου των Λιπασμάτων στον Κράκαρη, εξαιτίας του μεγάλου σεισμού που έπληξε στις 19/7/19 την πρωτεύουσα. Ειδικά που πλέον η περιοχή, μετά την εξαίρεση και απόδοση του χώρου από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την καταπληκτική αξιοποίησή του από τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας, είναι το σύμβολο της μεγάλης νίκης των πολιτών επί των μνημονιακών δεσμεύσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ προς την COSCO, και συνώνυμο της αναψυχής, της ψυχαγωγίας και της κοινωνικής συνεύρεσης στο θαλάσσιο μέτωπο.

Όμως δυστυχώς υπάρχουν ευθύνες για τη θλιβερή εξέλιξη και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η φύση προηγήθηκε του ανθρώπου, καθώς προ πολλού είχαμε απαιτήσει την κήρυξη του Ταινιόδρομου του Κράκαρη ως διατηρητέου κτιρίου, το οποίο πετύχαμε, καθώς επίσης είχαμε απαιτήσει και τη συντήρησή του από τον ΟΛΠ ΑΕ-COSCO. Και είχαμε δώσει και εναλλακτικές που αναφέρω παρακάτω. Αυτό το αίτημά μας δεν ικανοποιήθηκε από την εταιρεία. Έτσι εμείς δεν σταματάμε και δεν θα επιτρέψουμε το σβήσιμο του Ταινιόδρομου από τον χάρτη δια των φυσικών φαινομένων, λοιμών, σεισμών και καταποντισμών... Η Κυβέρνηση της ΝΔ με πίεση που πρέπει να ασκήσει προς την εταιρεία, και η COSCO αυτοτελώς, καλούνται από τη θέση τους αντίστοιχα να πράξουν τα δέοντα ώστε να αποκατασταθεί ο ιστορικός Ταινιόδρομος, με ασφάλεια για τους επισκέπτες στον Κράκαρη, που είναι κυρίως οικογένειες, και να ξαναγίνει μέρος του τοπίου που λειτουργεί και ως τοπόσημο στην κάτω είσοδο του Πολυχώρου των Λιπασμάτων, αλλά και σε ολόκληρο το λιμάνι.

Το ζήτημα το είχα φέρει στη Βουλή το 2016, με Ερώτηση που συνέταξα, και την οποίαν κατέθεσα μαζί με άλλους 5 συναδέλφους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Κατσαβριά, Λιβανίου, Σεβαστάκης, Σκουρολιάκος, Μουμουλίδης) - τους ευχαριστώ ξανά που τη συνυπέγραψαν - προς το Υπουργείο Πολιτισμού για την αποτροπή της κατεδάφισης του Ταινιόδρομου της παλαιάς εταιρείας Λιπασμάτων στον μώλο Κράκαρη, πράγμα το οποίο πετύχαμε μαζί με τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας.

Ομοίως, δεσμεύομαι και σήμερα να συνεχίσω τον αγώνα από τη Βουλή, απέναντι στην Κυβέρνηση της ΝΔ και την COSCO, για την αναστήλωση και πλήρη αποκατάσταση του Ταινιόδρομου, μαζί με όλους τους πολίτες, συντρόφους, τον Δήμο Κερατσινίου - Δραπετσώνας και άλλους αρμόδιους φορείς. Γιατί όπως έλεγα και τότε:

1) η βιομηχανική ιστορία αποτελεί στοιχείο της κοινωνικής και πολιτισμικής ταυτότητας ενός τόπου, και η Δραπετσώνα, ως εργατούπολη μαζί με το Κερατσίνι και τους άλλους δήμους της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη δική της βιομηχανική ιστορία,

2) η διάσωση της μνήμης μέσω της προστασίας και διατήρησης υλικών μνημείων και των άυλων στοιχείων κληρονομιάς είναι αναγκαία για τη διαμόρφωση της ιστορικής και αισθητικής ταυτότητας ενός λαού,

3) ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας με το από 16-5-2016 ΑΠ2418 έγγραφό του προς το ΥΠΠΟΑ έχει ήδη διατυπώσει την εναλλακτική πρόταση να παραχωρηθεί σε αυτόν ο Ταινιόδρομος, προκειμένου με τη συνδρομή της περιφέρειας Αττικής να γίνουν οι απαιτούμενες εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης, ώστε ο Ταινιόδρομος να αποτελέσει την είσοδο στο πάρκο Πολιτισμού και Αθλητισμού στο παράκτιο μέτωπο της Δραπετσώνας,

4) από διάφορους φορείς στο παρελθόν έχουν διατυπωθεί προτάσεις για τη δημιουργία ενός Μουσείου Βιομηχανικής Ιστορίας του Πειραιά στον συγκεκριμένο χώρο,

     Και Ερωτούσα:

α) Σε ποιες ενέργειες θα προβεί το Υπουργείο, ώστε να αποτραπεί η κατεδάφιση του Ταινιόδρομου της παλαιάς εταιρείας Λιπασμάτων στο μώλο Κράκαρη, στην πρώην βιομηχανική ζώνη της Δραπετσώνας;

β) Θα προχωρήσει σε ενέργειες κήρυξής του ως διατηρητέου κτιρίου;

γ) Θα συνεξετάσει την εναλλακτική πρόταση που έχει υποβληθεί από τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας;

δ) Προτίθεται να προχωρήσει στην ίδρυση Μουσείου Βιομηχανικής Ιστορίας του Πειραιά;

Συνεχίζουμε μαζί δυναμικά και συλλογικά, χτίζοντας πάνω στις κατακτήσεις μας, γιατί η Β’ Πειραιά είναι η ψυχή μας που πάντα αγωνίζεται για το δίκιο.