«Ο Γλύξμπουργκ ήταν, πολιτικά, άταφος νεκρός επί μισό αιώνα. Ότι συζητάμε αυτές τις μέρες για την κηδεία του και μάλιστα το ενδεχόμενο να γινόταν αυτή με τιμές «αρχηγού κράτους» είναι αναχρονισμός και έξω από αυτά που κουβεντιάζει ο κόσμος».

Με αυτά τα λόγια απάντησε ο Νίκος Φίλης, βουλευτής Α΄ Αθήνας και τομεάρχης Παιδείας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σε σχετική ερώτηση στην τηλεόραση του OPEN, για να προσθέσει:

«Απ’ ό,τι βλέπω και ακούω, μόνο οι τηλεοράσεις και μια συγκεκριμένη κατηγορία ιστοσελίδων ασχολούνται με αυτό το θέμα και τους… «πρίγκιπες». Ο κόσμος έχει άλλα προβλήματα. Να τα βγάλει πέρα σε μια δύσκολη καθημερινότητα, με την τεράστια ακρίβεια, ειδικά στα τρόφιμα… Την ίδια ώρα παρακολουθεί άφωνος πώς κάμπτεται το τεκμήριο της Δημοκρατίας με τις υποκλοπές και βλέπει να μαίνεται ένα χρόνο τώρα ο πόλεμος στην Ουκρανία… Για την Αριστερά, αυτά είναι νομίζω τα πραγματικά ζητήματα».

Σχολιάζοντας την επαμφοτερίζουσα στάση της κυβέρνησης, ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επισήμανε: «Από την άλλη, με τις αρχικές αποφάσεις για την κηδεία, ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να το παίξει δίπορτο. Να ικανοποιήσει και την πιο συντηρητική πτέρυγα του κόμματος, αλλά και όσους κεντρώους του έχουν απομείνει μετά τις υποκλοπές. Βέβαια, ως γνωστόν, με δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη, κανείς δεν βγήκε ποτέ κερδισμένος. Το ξέρει και ο ίδιος. Και γι' αυτό, μετά τις πρώτες πιέσεις και τα «βασιλεύς» που έπιασαν στα σόσιαλ μίντια οι υπουργοί και βουλευτές του, αποφάσισε άρον άρον να στείλει και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης στην κηδεία. Τόση σταθερότητα στην αντιμετώπιση του ζητήματος. Και να σκεφτεί κανείς ότι είχε προηγηθεί… διυπουργική σύσκεψη!»

Και κατέληξε στις εξής επισημάνσεις:

«Εν κατακλείδι:

✦ Ο ελληνικός λαός διατηρεί ακέραιη τη δημοκρατική και αντιβασιλική μνήμη του. Δεν τον σκιάζουν οι προσπάθειες να ξαναέρθουν στο προσκήνιο τα φαντάσματα του παρελθόντος. Η Ιστορία έχει κρίνει και καταδικάσει τον τέως βασιλιά.

✦ Η κυβέρνηση παίζει ένα άθλιο παιχνίδι ψηφοθηρίας, από το οποίο θα βγει απολύτως χαμένη.

✦ Κι όσο για την Εκκλησία, ας φροντίσει κι αυτή να συγχρονιστεί με το δημοκρατικό φρόνημα του λαού και όχι με τα φιλοβασιλικά υπολείμματα που εγκαταβιούν στους κόλπους της».