Ανεξάρτητα από το αν σου αρέσει ή αν σε εκφράζει το post punk / folk / indie / alternative ιδίωμα των New Model Army, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις και να μη θαυμάσεις τη σταθερή πορεία τους από το 1980 έως και σήμερα. Όπως και τις σταθερές, αποκρυσταλλωμένες απόψεις τους σε πολιτικά και ανθρωπιστικά ζητήματα. Αρκεί να θυμηθείς ότι το όνομά τους το έχουν εμπνευστεί από τον αγγλικό επαναστατικό στρατό του Όλιβερ Κρόμγουελ και να μάθεις ότι τραγούδια αντίθετα στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, όπως το 51st State, τους κατέστησαν ανεπιθύμητους για συναυλίες στις ΗΠΑ. Ο λόγος στον ηγέτη και ιδρυτή τους Τζάστιν Σάλιβαν…
Οι New Model Army πάντοτε εξέφραζαν ρητά τις θέσεις τους ενάντια στον πόλεμο, το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό. Είναι καθήκον του καλλιτέχνη να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο; Πιστεύεις ότι η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο (κυριολεκτικά και μεταφορικά);
Πιστεύω πώς όταν μεγαλώνεις, κατανοείς πώς λειτουργεί ο κόσμος, τι προκαλεί τι και πώς όλα δένουν μεταξύ τους Αυτό που δεν εξηγείται ποτέ είναι πώς τα ΝΙΩΘΕIΣ όλα αυτά. Και το τελευταίο είναι αυτό που η τέχνη και ειδικά η μουσική κάνει τόσο καλά. Δεν είμαι σίγουρος για το αν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο υπό μία προφανή υλική ή πολιτική έννοια, αλλά προσπαθούμε να αντικατοπτρίσουμε μια συναισθηματική αλήθεια (και στις ζωντανές εμφανίσεις, μια αδερφοσύνη ανάμεσα στο κοινό).
Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, ο φασισμός και τα εγκλήματα μίσους βρίσκονται σε έξαρση ξανά στην Ευρώπη (π.χ. στην Ελλάδα η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή έχει εκλεγεί στο ελληνικό Κοινοβούλιο και πολλοί εκλεγμένοι αντιπρόσωποί της συνελήφθησαν για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση). Για ποιο λόγο νομίζεις ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Ευρώπη, η οποία υπέφερε πολλά από το ναζισμό κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;
Οι καιροί είναι δύσκολοι και αβέβαιοι. Και τώρα ο κόσμος βλέπει ότι το σύστημα είναι απόλυτα διεφθαρμένο και ότι όλα ζυγιάζονται προς όφελος των ήδη ισχυρών. Έχω έναν φίλο που μεγάλωσε στην Κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία και λέει ότι η σημερινή εποχή του θυμίζει τις τελευταίες μέρες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας -όλοι ξέρουν ότι το σύστημα είναι γαμημένο, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς να το αλλάξει. Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ο θυμός του κόσμου πρέπει να βρει απάγκιο και πάντα θα υπάρχει ένας φασίστας ή εθνικιστής ή θρησκόληπτος φονταμενταλιστής που θα μπορεί να αποκτήσει πολλή δύναμη χαλιναγωγώντας αυτό το θυμό για δικό του όφελος.
Σήμερα, το Διαδίκτυο μας έχει βοηθήσει όλους να έχουμε εύκολη πρόσβαση στη μουσική που μας αρέσει. Ωστόσο, έχει συμβάλει κατά πολύ και σε μια υπερπληθώρα μουσικής. Πώς μπορεί κάποιος να ξεδιαλέξει την «καλή» μουσική και να απορρίψει την «κακή» μουσική που υπάρχει εκεί έξω;
Ενδιαφέρουσα και ωραία ερώτηση. Όταν πρωτοξεκίνησε το Διαδίκτυο, κάποιος σχολιαστής είχε πει ότι το να προσπαθήσεις να πάρεις πληροφορίες από αυτό θα ήταν σαν να προσπαθήσεις να γεμίσεις ένα ποτήρι νερό από τους Καταρράχτες του Νιαγάρα. Χμ... δύσκολο! Οπότε το ραδιόφωνο και τα περιοδικά είναι ακόμα χρήσιμα, αν μπορέσεις να βρεις κάποια που να τα εμπιστεύεσαι…
Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που πήρες από τα 33 χρόνια σου στη μουσική;
Να εμπιστεύομαι τα δικά μου συναισθήματα για αυτό που φτιάχνω, αλλά να μην μένω εύκολα ικανοποιημένος από αυτό.
Έχεις δηλώσει στο παρελθόν πώς, σε ό, τι αφορά τη μουσική, όσο μεγαλώνεις εσύ, τόσο καλύτερη γίνεται αυτή. Τι ακριβώς εννοείς με αυτό;
Εννοώ ότι κερδίζεις περισσότερη εμπειρία για τη ζωή και ότι ανησυχείς λιγότερο για την «επιτυχία» ή για το τι πιστεύουν οι άλλοι άνθρωποι.
Τι διαφορά έχει το να γράφεις, να προωθείς και να παίζεις ζωντανή μουσική σήμερα, αν το συγκρίνεις με αυτό που έκανες 30 χρόνια πριν; Σίγουρα θα έχεις πολλά να μας πεις σχετικά.
Δεν έχει και μεγάλη διαφορά στ’ αλήθεια. Μου φαίνεται ότι θυμάμαι την ίδια ανατριχίλα και τις ίδιες αγωνίες σε κάθε στάδιο του δημιουργικού ταξιδιού του συγκροτήματος.
Περισσότερα για τους New Model Army εδώ και για τα τραγούδια τους εδώ
