Ο υπερπληθυσμός καθώς και οι δραματικές συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων ωθούν την κατάσταση στις ελληνικές φυλακές στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης. Οι κρατούμενοι στην μεγάλη τους πλειοψηφία όχι μόνο στερούνται την πρόσβαση σε θεμελιώδη αγαθά (ζεστό νερό, θέρμανση, ποιοτική σίτιση) αλλά επίσης υφίστανται την κακομεταχείριση και την απρόκλητη βία από τους φορείς του “δόγματος της μηδενικής ανοχής” και στις φυλακές.
Τελευταία δραματική εξέλιξη οι επεμβάσεις των ΕΚΑΜ στις φυλακές Τρικάλων, Μαλανδρίνου, Ιωαννίνων, Δομοκού, Κορυδαλλού και στις φυλακές Γρεβενών, το περασμένο Σάββατο 13 Απριλίου. Ειδικότερα, στις φυλακές των Γρεβενών σύμφωνα με καταγγελίες των κρατουμένων, οι οποίες επιβεβαιώνονται από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους των φυλακών, τα ΕΚΑΜ με το πρόσχημα της διενέργειας ελέγχου των φυλακών – ενώ ο έλεγχος αποτελεί θεσμική αρμοδιότητα των σωφρονιστικών υπαλλήλων - επιδόθηκαν σε άσκηση καταχρηστικής σωματικής και ψυχολογικής βίας σε βάρος των κρατουμένων.
Μερικά εικοσιτετράωρα αργότερα στις μεγαλύτερες φυλακές της χώρας στον Κορυδαλλό μία κρατούμενη στην γυναικεία πτέρυγα έθετε τέρμα στη ζωή της δένοντας ένα σεντόνι γύρω από το λαιμό της. Η γυναίκα, η οποία ήταν οροθετική και κρατούνταν στον χώρο όπου κρατούνταν το προηγούμενο διάστημα και οι διαπομπευμένες οροθετικές γυναίκες, χωρίς πρόσβαση στην απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει αρκετές φορές στο παρελθόν, με τελευταία την απόπειρα που πραγματοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα. Αν και είχε μεταφερθεί στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Δαφνίου, η έλλειψη “χώρου” και κρεβατιών την έστειλε πίσω στη φυλακή, όπου τελικά και άφησε την τελευταία της πνοή.
Το εφιαλτικό τοπίο των ελληνικών φυλακών συμπληρώνεται από την αναίτια καθυστέρηση της εφαρμογής του νέου νόμου για τα ναρκωτικά και ειδικότερα των διατάξεων που θα επιτρέψουν την πρόωρη αποφυλάκιση 500 ουσιοεξαρτημένων συμβάλλοντας στην αποσύμφορηση των φυλακών και στην ανθρωπιστική μεταχείριση των χρηστών.
Δε χωρά αμφιβολία ότι οι αυστηρές συστάσεις προς την Ελλάδα που περιλαμβάνει η έκθεση του επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μουίζνιεκς για τις πολλαπλών ειδών παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβαίνουν με την ανοχή των ελληνικών αρχών, δε πρόκειται να θορυβήσουν την ελληνική κυβέρνηση. Η προκλητική αδιαφορία τους για τις απειλητικές για τη ζωή των κρατουμένων συνθήκες που επικρατούν στις ελληνικές φυλακές αλλά και οι ζοφερές “πρακτικές” πειθάρχησης που εισηγούνται τους καθιστούν ηθικούς αυτουργούς εγκλημάτων κατά ζωής. Η κυβέρνηση ως “δύναμη καταστροφής” σαρώνει και τις εναπομείνασες κατακτήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα στελέχη της όμως, όπως και τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν, φαίνεται πως ξεχνούν να συνυπολογίσουν την κοινωνία που αγωνίζεται για την ανατροπή της αντικοινωνικής τους πολιτικής, για την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Σε κάθε απόπειρα τους να φτιάξουν έναν κόσμο για τους “λίγους και τους δυνατούς”, αυτή την κοινωνία θα τη βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους.
