Ας ξεκινήσουμε με τα αυτονόητα: ο βιαστής της Πάρου πρέπει να τιμωρηθεί αυστηρά, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία που ορίζει πως ο βιασμός είναι κακούργημα. Πρέπει, ωστόσο, να τιμωρηθεί για αυτό που έκανε, να βιάσει μια ανήλικη, και όχι για αυτό που είναι, δηλαδή αλλοδαπός. Το έγκλημα της Πάρου δεν ήταν έγκλημα ενός «ξένου» ενάντια σε μια ελληνίδα. Ήταν έγκλημα ενός άντρα εναντίον μια γυναίκας.

Ο βιασμός αποτελεί μια ακραία πράξη εξουσίασης του γυναικείου σώματος, μια βίαιη άρνηση του δικαιώματος των γυναικών να διαχειρίζονται ελεύθερα τη σεξουαλικότητά τους. Παρ’ όλους τους μύθους, η συντριπτική πλειονότητα των βιασμών τελείται από οικείο πρόσωπο της γυναίκας (πατέρας, φίλος, εραστής, σύζυγος). Άλλωστε στην Ελλάδα ως το 2006 ήταν νόμιμο (και ηθικό;) να βιάζει κάποιος τη σύζυγό του, ενώ ακόμα και μετά την ποινικοποίηση της πράξης οι σχετικές καταγγελίες είναι σχεδόν μηδαμινές.

Όλα αυτά τα ξεχνάνε οι όψιμοι «υπερασπιστές» των γυναικών που «απειλούνται απ τους κακούς αλλοδαπούς». Είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν πως οι γυναίκες είναι κατώτερες απ τους άνδρες, πως πρέπει να μένουν σπίτι και να γίνονται αναπαραγωγικές μηχανές, είναι η ίδιοι που πριν λίγα χρόνια έλεγαν πως η βιασθείσα ανήλικη της Αμαρύνθου «τα ήθελε». Είναι οι ίδιοι που εδώ και χρόνια εξευτελίζουν και πουλούν το γυναικείο σώμα στα ΜΜΕ , και τώρα παρουσιάζονται σαν υπερασπιστές του.

Το περιστατικό της Πάρου έγινε αφορμή για να χυθούν τόνοι ρατσιστικού δηλητηρίου στην ελληνική κοινωνία. Οι γυναίκες όμως τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν απ αυτό. Αντίθετα, η επικράτηση της ναζιστικής ακροδεξιάς ή των αντιλήψεών της θα σημάνει την πλήρη υποταγή των γυναικών.

Απαιτούμε την τιμωρία κάθε βιαστή, ημεδαπού ή αλλοδαπού, και την κοινωνική, ψυχολογική και οικονομική στήριξη των θυμάτων. Κυρίως όμως, αγωνιζόμαστε κάθε μέρα στο σχολείο, στο σπίτι, στην δουλειά, στον δρόμο για τη συντριβή της πατριαρχίας που γεννά τους βιαστές και τα θύματα.

Oμάδα Φύλου της Νεολαίας Συνασπισμού