Ο κ. Μητσοτάκης, πάντως, στην προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή έδωσε την αυθεντική, κατά τεκμήριο, απάντηση: γιατί η κυβέρνησή του φοβάται τα ίδια της τα έργα, καθώς έρχονται σε μερική τουλάχιστον αντίθεση με τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις της και γεννούν επικίνδυνες ιδέες στο μυαλό των πολλών. Ιδέες τις οποίες, όπως φαίνεται, κρίνει σκόπιμο να δώσει μάχη ακόμη και τούτη την κρίσιμη στιγμή.
«Παροχές» τα μέτρα
Ενώ ξεκίνησε δηλώνοντας έτοιμος ν’ ακούσει κάθε σοβαρή κριτική, δεν άργησε να απορρίψει κάθε πρόταση της αντιπολίτευσης, όχι μόνο της αξιωματικής, χαρακτηρίζοντάς τις λαϊκιστικές. Ξεχνώντας μάλλον πόσες από τις υποδείξεις της αντιπολίτευσης, που οι υπουργοί του υπονόμευαν χαρακτηρίζοντάς τις αστήρικτες και ανεδαφικές, αναγκάστηκε να υιοθετήσει από την αρχή της κρίσης ως σήμερα. «Εύκολες υποσχέσεις, απλοϊκά λόγια», είπε χρωματίζοντάς τις απαξιωτικά, «υπονομεύουν την αξιοπιστία της χώρας», αποτελούν «ατελείωτες παροχές που στέλνουν σε μνημόνια τη χώρα».
Είχαμε μέρες να τα ακούσουμε αυτά τα λόγια. Τα είχαν αποσύρει από την κυκλοφορία, γιατί δεν ταίριαζαν από την αδήριτη ανάγκη να γίνουν άμεσα τονωτικές ενέσεις στο ΕΣΥ, στις ανάγκες της υγειονομικής κρίσης, καθώς και στην υπόδειξη να παραβιαστούν τα θέσφατα του συμφώνου σταθερότητας και των μετα-μνημονίων, που τόσο τα είχαν αγαπήσει. Μας υπενθυμίζει ο πρωθυπουργός πως δεν τα ξέχασαν, δεν απαρνήθηκαν τις αρχές τους μπροστά στο φόβο του κορονοϊού, είναι εδώ και τα κουνάνε σαν φόβητρα, ακόμα και την ώρα που πολύ ισχυρότερες από την Ελλάδα χώρες της ΕΕ καταγγέλλουν και προσπαθούν να υπερβούν τα εμπόδια του δόγματος της λιτότητας. Την ώρα, ακόμα ακόμα, που και ο ίδιος συνυπογράφει την επιστολή των ηγετών για την άμεση ανάγκη έκδοσης ευρωομολόγου! Την ώρα που δεν υπονομεύεται η ελληνική αξιοπιστία, αλλά η αξιοπιστία – και η υπόσταση – της ΕΕ από την πιστή εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου δόγματος. Μα είναι δυνατόν άνθρωπος με τον κοινό νου να χαρακτηρίζει οποιοδήποτε μέτρο για τη στήριξη της οικονομίας, του ΕΣΥ, της κοινωνίας «ατελείωτες παροχές» και να απειλεί τον κόσμο λέγοντας ότι, αν ζητήσουν τα στοιχειώδη, θα μας στείλουν στα μνημόνια; Αν αυτά λέει σ’ εμάς, στο εσωτερικό, τι θα διεκδικήσει μπροστά στους ομοϊδεάτες του Ευρωπαίους;
Η σωτηρία του νεοφιλελευθερισμού
Φαίνεται πως ο πρωθυπουργός βάζει το νεοφιλελευθερισμό υπεράνω όλων. Δεν τον απασχολεί που διαλαλώντας αυτή την αντίληψη, αυτή τη λογική υπονομεύει τις δυνατότητες της ίδιας της χώρας, αλλά και τον εαυτό του. Την ώρα που όλοι μιλούν για επιστροφή του Κέινς, την ώρα που αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της κρατικής παρέμβασης και της ενίσχυσης αντί της κατάργησης του κοινωνικού κράτους, την ώρα που αποδομείται η θεωρία της καταστροφικής επίπτωσης των δημοσίων δαπανών, καθώς και το θέσφατο των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών ή ακόμα χειρότερα των υπερπλεονασματικών προϋπολογισμών, ξυπνάει μέσα στον κ. Μητσοτάκη ο νεοφιλελεύθερος εαυτός του και μιλάει για ατελείωτες παροχές, ενώ ο κόσμος βλέπει μπροστά του το φάσμα της ανεργίας, της ανέχειας, της διάλυσης της επιχείρησής του, και ενώ ο ίδιος ο Ντράγκι, όχι λιγότερο αξιόπιστος από τον κ. Μητσοτάκη, δηλώνει ότι χωρίς κρατική παρέμβαση, επένδυση, επιχορήγηση δεν θα μπορέσει η οικονομία να επανεκκινήσει βγαίνοντας από την κορονοκρίση. Ποιος ξέρει τι σόι «ατελείωτες παροχές» είχε κι αυτός στο νου του…Ευτυχώς, εδώ στον τόπο μας έχουμε ισχυρό θεματοφύλακα και πολέμιο της… σπατάλης που μαστίζει το ΕΣΥ και το – μισοδιαλυμένο, όπως το είχαν αφήσει – κοινωνικό κράτος.
Δεν είναι δικά μας, αυθαίρετα συμπεράσματα αυτά, είναι δικά του λόγια. «Δεν έχει ιδεολογικό χρώμα η πανδημία», μας διαβεβαίωσε ξορκίζοντας κάθε σκέψη να αποδώσουμε την ανετοιμότητα των κρατικών δομών στις δεκαετίες νεοφιλελεύθερης πρακτικής. «Όσοι ονειρεύονται», μας προειδοποίησε, «το τέλος του νεοφιλελευθερισμού και το θρίαμβο του κρατισμού, είναι εκτός θέματος». Μάλιστα. Μόνο που όλα αυτά εμείς οι αδαείς τα πρωτοδιαβάσαμε σε φυλλάδες όπως οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» και τα όνειρα για το τέλος του νεοφιλελευθερισμού δεν τα κάνουν μόνο οι μαρξιστές, οι κεϊνσιανοί τα λένε φωναχτά, μη ξέροντας πως έχουν έρθει οι… φροϊδιστές στην εξουσία – για να παραφράσουμε τον Σαββόπουλο.
Το αύριό τους σαν το χτες
Μην τρέφετε, λοιπόν, αυταπάτες. Η επόμενη μέρα για τον κ. Μητσοτάκη θα πρέπει να είναι ίδια κι όμοια με την προηγούμενη. Που μας βρήκε ανέτοιμους, που μας τρόμαξε και μας έκανε προς στιγμήν να τα χάσουμε, αλλά, ευτυχώς, βρήκαμε γρήγορα τον εαυτό μας και στήσαμε ξανά τα αμυντικά ταμπούρια μας: ο νεοφιλελευθερισμός ποτέ δεν πεθαίνει!
Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ερμηνεύσουμε κι όλα αυτά που φαίνονται σαν εμμονές, όλες αυτές τις αρνήσεις σε επίμονες υποδείξεις της αντιπολίτευσης. Αυτές οι λειψές και με το σταγονόμετρο ενισχύσεις και προσλήψεις στο ΕΣΥ, αυτές οι τρύπες στα εργασιακά που ανοίγουν τα έκτακτα μέτρα και η κυβέρνηση κάνει πως δεν τις βλέπει, αυτή η αδιαφορία για την προειδοποίηση πως χωρίς ενίσχυση τώρα των μικρών επιχειρήσεων, στην έξοδο από την κρίση θα υπάρχουν μόνο μεγάλες για να ενισχυθούν από τα μέτρα που σήμερα αναβάλλονται. Μήπως γι’ αυτό ακριβώς δεν σπεύδει;
Να μη σας πούμε ψέματα απαντώντας εμείς για λογαριασμό της κυβέρνησης. Θα προσφύγουμε στα λόγια του πρωθυπουργού. «Τα σημερινά όπλα», είπε, «δεν θα σιγήσουν(μετά)». Θα υπάρξει «επιτάχυνση της συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία (…) προετοιμάζουμε το ΕΣΥ για τη νέα του πορεία στον 21ο αιώνα»…Να τι τους πεδικλώνει, να τι τους σκιάζει και δεν προχωρούν στα αυτονόητα για όλους τους άλλους. Αυτοί, λοιπόν, προετοιμάζονται. Προετοιμαστείτε κατάλληλα κι εσείς.
