Έντονο παρασκήνιο
Επειδή για το ελληνικό ναυάγιο οι σωστικοί λέμβοι είναι ξεφούσκωτες και χρόνος δεν υπάρχει, από το βράδυ της περασμένης Τρίτης μέχρι και αύριο το μεσημέρι τόσο τα οικονομικά επιτελεία των χωρών της Ευρωζώνης, όσο και οι άνθρωποι του ΔΝΤ διαπραγματεύονταν ασταμάτητα και εξαντλούσαν όλο το ταλέντο τους στη δημιουργική λογιστική. Στόχος τους είναι αύριο στο Εurogroup να καταλήξουν σε απόφαση για να προχωρήσει η εκταμίευση της δόσης, αλλά να μην επανέλθει το "ελληνικό θέμα" στο τραπέζι μέχρι να περάσουν οι γερμανικές εκλογές.
Οι τελευταίες πληροφορίες δείχνουν ότι όλοι θελουν να βρεθεί μια λύση τόσο για την εκταμίευση των δόσεων στην Αθήνα, όσο και για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους - η διασφάλιση της οποίας είναι προϋπόθεση για το ΔΝΤ να μείνει στο ελληνικό πρόγραμμα. Η καγκελάριος Μέρκελ από το βήμα της γερμανικής Βουλής παραδέχθηκε ότι δεν τίθεται εν αμφιβόλω η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ενώ δεν υπάρχει πια και η... δικαιολογία ότι «οι Έλληνες δεν έκαναν τα μαθήματά τους». Γιούνκερ, Ρεν, Μοσκοβισί, ακόμη κι ο Σόιμπλε, δήλωσαν ότι η Ελλάδα έκανε «αυτά που έπρεπε», σειρά λοιπόν των εταίρων να τηρήσουν κι αυτοί τις δεσμεύσεις τους.
Αυτή τη φορά η δικαιολογία για το ναυάγιο του Eurogroup της Τρίτης ήταν ότι υπήρχε πρόβλημα με τις «τεχνικές λεπτομέρειες», ότι οι υπολογισμοί που έκανε το ένα υπουργείο Οικονομικών οδηγούσαν σε άλλο αποτέλεσμα από τους υπολογισμούς που έκανε το άλλο κι από αυτούς που έκανε το ΔΝΤ.
Ιδέες για το ελληνικό πρόβλημα
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι εταίροι πιστωτές συμφώνησαν ότι κυρίως εξαιτίας της ύφεσης -που ελέω Μνημονίου ήταν πολύ μεγαλύτερη από το... αναμενόμενο- η Ελλάδα θα πάρει δύο παρατάσεις για να πετύχει τους στόχους του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης. Πρώτον, θα ρίξει το έλλειμμά της στο 3% του ΑΕΠ το 2016, αντί του 2014. Και δεύτερον θα μειώσει το χρέος της στο 120% του ΑΕΠ το 2022, αντί του 2020. Αυτό το δεύτερο δεν ήθελε να το ακούσει το ΔΝΤ, αλλά φαίνεται ότι τώρα το αποδέχεται.
Και οι δύο παρατάσεις, όμως, κοστίζουν. Το κόστος της πρώτης υπολογίστηκε σε 31 δισεκατομμύρια ευρώ - ποσό το οποίο με κάποιον τρόπο πρέπει να καλυφθεί. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κατέθεσε μια πρόταση για την κάλυψη μόνο των 14 δισ., όσα χρειάζονται δηλαδή μέχρι το 2014. Έτσι, πίστευε ότι δεν θα χρειαζόταν να παραδεχτεί στους Γερμανούς φορολογούμενους - ψηφοφόρους ότι θα πρέπει να εγγυηθούν και άλλα δάνεια, μέχρι να περάσουν οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2013.
Αλλά και για να μειωθεί το ελληνικό χρέος στο 120% του ΑΕΠ, έστω το 2022, κάτι πρέπει να γίνει. Η πρόταση του ΔΝΤ ήταν τεχνικά απλή και πολιτικά προς το παρόν ανέφικτη: αναδιάρθρωση του χρέους, διά του «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων στα χαρτοφυλάκια του δημόσιου τομέα. Όχι του ΔΝΤ - αυτό δεν το επιτρέπει το καταστατικό του. Όχι της ΕΚΤ - κι αυτής δεν της το επιτρέπει το καταστατικό της. Άρα των χωρών της Ευρωζώνης - αυτό δεν το θέλουν οι κυβερνήσεις της, κυρίως η γερμανική.
Αδιέξοδο; Εκ του αποτελέσματος η απάντηση είναι ναι, αλλά, αφού η πολιτική απόφαση για παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ παραμένει, στη τηλεδιάσκεψη των υπουργών Οικονομικών των «17» τα κομπιουτεράκια πήραν φωτιά, ενώ το ίδιο αναμένεται να γίνει και αυριο στη συνεδρίαση του Εurogroup. Υπολογίζεται ότι το κόστος και η ωφέλεια κάθε φαεινής ιδέας που έπεσε στο τραπέζι για την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών και την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Για να μη φύγει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, όπως απειλεί και όπως απεύχεται το Βερολίνο, η Γερμανία πρέπει να δώσει περισσότερα λεφτά. Η Μέρκελ το ψέλλισε ήδη από την Τετάρτη στο γερμανικό κοινοβούλιο. Αλλά επειδή και το ΔΝΤ δεν θέλει να κάνει την απειλή του πράξη, δέχεται τώρα να μειωθεί το ελληνικό χρέος στο 124% αντί του 120% του ΑΕΠ το 2020. Χωρίς καμία παρέμβαση, όμως, θα μειωθεί στο 144% αύριο θα διαπιστώσουμε αν θα γεφυρωθούν οι διαφορές.
Για την κάλυψη του κενού των 10 δισ. οι ιδέες που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι η μείωση των επιτοκίων δανεισμού τόσο για το πρώτο δάνειο των 53 δισ. ευρώ όσο και για το δεύτερο. Επαναγορά ομολόγων ονομαστικής αξίας 30 δισ. στο 30% και συμφωνία με την ΕΚΤ για επιστροφή των κερδών της στην Ελλάδα από την αγορά ομολόγων 50 δισ. στο 70% της ονομαστικής τους αξίας.
Η βασανιστική αριθμητική
Να σημειωθεί όμως ότι ήδη αρκετές χώρες δανείζουν την Ελλάδα με μικρότερο επιτόκιο από αυτό που οι ίδιες δανείζονται - και υπάρχει δέσμευση να καλύπτουν τη διαφορά οι χώρες που έχουν επωφεληθεί από τα δικά τους πολύ χαμηλά, λόγω κρίσης, επιτόκια, κυρίως η Γερμανία.
Άλλη μια πρόταση είναι το «πάγωμα» της πληρωμής των τόκων, αλλά εκκρεμεί η απόφαση για πόσο - και κατά συνέπεια ο υπολογισμός του πόσο θα συμβάλει στην ελάφρυνση του χρέους.
Όλες αυτές οι τεχνικές ιδέες θα συζητηθούν εξαντλητικά και όλα δείχνουν ότι θα αποτελέσουν τη βάση για να βρεθεί μια προσωρινή λύση στο θρίλερ του ελληνικού χρέους και της εκταμίευσης της δόσης.
Ρεπορτάζ της Κάκης Μπαλή
Πηγή:
Αυγή
