Το πράγμα θα ήταν ούτως ή άλλως ενδεικτικό του πανικού της Ν.Δ. μπροστά στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γίνεται γκροτέσκα γελοίο επειδή πρόκειται για άρθρο που δημοσιεύθηκε στην "Αυγή" την 27η Οκτωβρίου του 2009. Πριν από τρία χρόνια δηλαδή. Αυτή τη λεπτομέρεια δεν την αναφέρει φυσικά το καταγγελτικό δελτίο Τύπου της Ν.Δ. Αντίθετα, παρότι παρέχει υποτίθεται τη «φωτογραφία» της σελίδας της διαδικτυακής "Αυγής" στο site της, έχει σβήσει με photoshop την ημερομηνία δημοσίευσης. Είναι δε τόσο παρατηρητικοί που δεν είδαν ότι το ίδιο το άρθρο αναφέρει όπως γράφεται 69 χρόνια μετά το 1940...

Στελέχη της Ν.Δ. βγήκαν και έλεγαν μάλιστα πως πρόκειται για άρθρο «στενού συνεργάτη» του Αλέξη Τσίπρα και μέλους «ακραίων συνιστωσών» του ΣΥΡΙΖΑ.  Ο Νάσος Θεοδωρίδης, όμως, δεν είναι καν μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, αλλά απλό μέλος του ΣΥΝ και καμίας άλλης υποθετικής «ακραίας συνιστώσας» όπως κραυγάζει ο τίτλος του δελτίου Τύπου της Ν.Δ.

Το άρθρο του Νάσου Θεοδωρίδη είναι προφανώς η προσωπική του άποψη και δεν είναι η πρώτη φορά που ακροδεξιά χαλκεία σπεύδουν να παρουσιάσουν την άποψή του ως θέση του ΣΥΡΙΖΑ περί της Ιστορίας. Τα κόμματα άλλωστε δεν έχουν επίσημες θέσεις για θέματα ιστορίας στον πολιτισμένο κόσμο, αυτό το αφήνουν στους ιστορικούς. Την επομένη μάλιστα της δημοσίευσης του άρθρου η "Αυγή" φιλοξένησε κείμενα ιστορικών σε τελείως άλλη κατεύθυνση από εκείνη του Ν. Θεοδωρίδη: Του Άλκη Ρήγου για την «προδοσία» του λαού από την άρχουσα τάξη στον αντιφασιστικό αγώνα και απόσπασμα από το βιβλίο του Χ. Χατζηϊωσήφ για το «Όχι» του Μεταξά...

Τέλος: η ιδέα ότι ο πρόεδρος  του ΣΥΝ είναι υπεύθυνος και οφείλει να απολογείται για την αρθρογραφία κάθε μέλους του ΣΥΝ, το μόνο που δείχνει είναι την ολοκληρωτική αντίληψη της Ν.Δ. σχετικά με το τι σημαίνει εσωκομματική δημοκρατία - και δημοκρατία ευρύτερα. Το γεγονός ότι για μια τόσο φτηνή απόπειρα προπαγάνδας η Ν.Δ. δεν ορρωδεί να παραποιήσει στοιχεία, δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για τα ηθικά όρια των μέσων που θα μετέλθει σε κρισιμότερα ζητήματα.

Μιχ. Παναγιωτάκης