Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει αντιθεσμικά έως το τέλος. Στη χθεσινή, τελευταία, συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ανακοίνωσε στους κατηφείς υπουργούς τής απερχόμενης κυβέρνησής του την ημερομηνία των εκλογών.

Για πρώτη φορά στη σύγχρονη πολιτική Ιστορία του τόπου ένας πρωθυπουργός προκηρύσσει εκλογές ακυρώνοντάς τες. Αφού, ταυτόχρονα με την 21η Μαΐου, όρισε επί της ουσίας κάλπες για τις αρχές του Ιουλίου.

Μια μέρα νωρίτερα είχε προχωρήσει από τη Λαμία στην ανεκδιήγητη και βαθιά αντιθεσμική δήλωση που απέχει παρασάγγας από κάθε συνταγματική και πολιτειακή τάξη: «Στην πρώτη κάλπη οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα. Και όταν λέω ποιος, εννοώ ποιο κόμμα και ποιος πρωθυπουργός. Ενώ στη δεύτερη θα κριθεί το πώς θα κυβερνήσει αυτός ο πρωθυπουργός». Λίγο πιο πριν δεν δίστασε να απευθύνει προεκλογικό κάλεσμα για αποστασία σε βουλευτές άλλων κομμάτων και άλλων… χρωμάτων.

Ο πρωθυπουργός φεύγει από το Μέγαρο Μαξίμου έχοντας ταυτιστεί έως και την τελευταία στιγμή με την αστάθεια και την αβεβαιότητα. Αναγκάζεται να πάει σε εκλογές μέσα σε βαριά ανησυχία, άγχος και φόβο για την επόμενη μέρα. Σε συνδυασμό με την αλαζονεία και τον αυταρχισμό που τον χαρακτηρίζουν, το μείγμα είναι εκρηκτικό για τους θεσμούς και τη Δημοκρατία. Ας διευκολύνουμε λοιπόν τον κύριο Μητσοτάκη κι ας τον απαλλάξουμε από το άγχος του. Οι εκλογές της απλής αναλογικής δεν είναι οι «πρώτες», ούτε ο «πρώτος γύρος».

Είναι οι κάλπες που κατά τη συνταγματική πρόβλεψη μπορούν να αναδείξουν κυβέρνηση. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αποτελεί το κλειδί ώστε τη Δευτέρα 22 Μαΐου η χώρα να έχει προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας, πάνω σε προγραμματική συμφωνία που εξασφαλίζει σταθερότητα και ορίζοντα τετραετίας. Μια κυβέρνηση που θα εκπροσωπεί τη μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού. Η μόνη περιπέτεια που θα φέρουν οι εκλογές της απλής αναλογικής την 21η Μαΐου θα είναι για τον Κ. Μητσοτάκη και το κόμμα της Ν.Δ.