Η Βία κατά των Γυναικών είτε είναι σωματική είτε λεκτική ή ψυχική ή ενδοοικογενειακή ή κατά παιδιών ή ηλικιωμένων, ή Εργασιακή βία ή βιασμοί των γυναικων, ή Εμπορία Γυναικών, μικρών κοριτσιών και αγοριών, πλειστάκις οδηγούν και σε δολοφονίες, που μας οργίζουν και γι αυτο λέμε Να τελειώσει τωρα.
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια Παγκόσμια δομική πανδημία των κοινωνιών. Είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, ένα σημάδι ντροπής για όλες μας τις κοινωνίες και ένα σημαντικό εμπόδιο για μια συνεκτική, ισότιμη και αειφόρο ανάπτυξη. Στον πυρήνα της, η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι η εκδήλωση μιας βαθιάς έλλειψης σεβασμού – μιας αποτυχίας των ανδρών να αναγνωρίσουν την εγγενή ισότητα και αξιοπρέπεια των γυναικών. Πρόκειται για ένα ζήτημα θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η βία μπορεί να λάβει πολλές μορφές – από εγχώριες επιθέσεις έως την εργασιακή βία, την εμπορία ανθρώπων, από την σεξουαλική βία σε εμπόλεμες ζώνες μέχρι τον γάμο παιδιών, ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων και γυναικοκτονία. Βλάπτει το άτομο και έχει σοβαρές συνέπειες για τις οικογένειες και την κοινωνία. Πρόκειται επίσης για ένα πολιτικό ζήτημα. Η βία κατά των γυναικών συνδέεται με ευρύτερα θέματα εξουσίας και ελέγχου των στις κοινωνίες μας. Ζούμε σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από άνδρες. Οι γυναίκες γίνονται ευάλωτες στη βία μέσω των πολλαπλών τρόπων με τους οποίους τις κρατάμε άνισες.
Η σεξουαλική παρενόχληση αποτελεί βίωμα των περισσότερων γυναικών σε κάποιο σημείο της ζωής τους. Η αυξανόμενη δημοσιοποίηση από γυναίκες από όλες τις περιοχές και όλα τα κοινωνικές τάξεις φέρνει στο φως το μέγεθος του προβλήματος και καταδεικνύει τη δύναμη των γυναικείων κινημάτων να κινητοποιήσουν για να οδηγήσουν τη δράση και την ευαισθητοποίηση που απαιτείται για την εξάλειψη της παρενόχλησης και της βίας παντού.
Φέτος, η παγκόσμια εκστρατεία UNiTE των Ηνωμένων Εθνών για τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών υπογραμμίζει την υποστήριξή μας προς τις επιζώσες και τους υπερασπιστές τους με θέμα «Orange the World: #HearMeToo». Με το πορτοκάλι ως ενοποιημένο χρώμα αλληλεγγύης, #HearMeToo σχεδιάστηκε για να στείλει ένα σαφές μήνυμα: η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών πρέπει να τελειώσει τώρα και όλοι πρέπει να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο.
Το ίδιο μήνυμα αντανακλάται και μέσω της πρωτοβουλίας ΕΕ-ΟΗΕ. Αυτό το πρόγραμμα 500 εκατομμυρίων ευρώ θα δώσει τη δυνατότητα στις επιζώσες και τους υποστηρικτές τους να γίνουν παράγοντες αλλαγής αντιλήψεων, στάσεων συμπεριφορών στα σπίτια, στα σχολεία, στις ένοπλες δυνάμεις στην αστυνομία, στις κοινότητες και τις χώρες τους. Αλλά ενώ αυτή η αρχική επένδυση είναι σημαντική, είναι μικρή δεδομένης της κλίμακας της ανάγκης. Πρέπει να θεωρηθεί ως χρηματοδότηση ως σπορά για ένα παγκόσμιο κίνημα. Μέχρι το μισό του πληθυσμού της γης, που εκπροσωπείται από γυναίκες και κορίτσια να μπορεί να ζει ελεύθερο από φόβο, βία και καθημερινή ανασφάλεια, να μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι ζούμε σε έναν δίκαιο και ισότιμο κόσμο…
Το ζήτημα είναι βαθειά και πολιτικό που σάν κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς έχουμε χρέος να το μειώσουμε και να αυξήσουμε τις δομές στήριξης των θυμάτων όπως π.χ
Τα θύματα να προσεγγίζονται με σεβασμό και να ενθαρρύνονται να καταγγείλουν.
Να εισαχθεί στον νόμο ο όρος «γυναικοκτονία» και να τιμωρείται ως επιβαρυντική περίσταση σε σχέση με την ανθρωποκτονία.
Την άμεση εφαρμογή όλων των μέτρων προστασίας και στήριξης των επιζωσών βίας και των παιδιών τους, θυμάτων ή μαρτύρων που περιλαμβάνει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και την ενσωμάτωση όλων των προβλέψεών της στον Ποινικό και Αστικό Κώδικα και στους Κώδικες Δικονομίας.
Την ενίσχυση, τον πολλαπλασιασμό των δομών στήριξης γυναικών, τη διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας και την πλαισίωση και στελέχωση με μόνιμο προσωπικό.
Να δημιουργηθεί η υποδομή που απαιτείται για επείγουσα, άμεση φιλοξενία χωρίς καμία γραφειοκρατία, για εναλλακτική φιλοξενία των γυναικών και παιδιών που αποκλείονται από τους ξενώνες και όσων χρειάζονται μακροπρόθεσμη φιλοξενία, η οποία να διαρκεί έως ότου επιλυθούν τα βασικά προβλήματα των επιζωσών βίας και των παιδιών τους.
Τη διάθεση ενός ικανού οικονομικού κονδυλίου από το κράτος, που να εγγραφεί στον φετινό προϋπολογισμό και ιδιαίτερα από το πακέτο στήριξης και ανθεκτικότητας που δίδεται λόγω Covid, για την αντιμετώπιση θεμάτων ενδοοικογενειακής βίας, εργασιακής βίας αλλά και τη θεσμοθέτηση ειδικού επιδόματος για τη στήριξη γυναικών και παιδιών που δραπετεύουν από την ενδοοικογενειακή βία.
Την αυτοματοποίηση της διαδικασίας που θεωρείται απαραίτητη για την παροχή νομικής βοήθειας σε πολίτες χαμηλού εισοδήματος και τη διεύρυνση των εισοδηματικών κριτηρίων, τουλάχιστον για τις επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας που έχουν παιδιά.
Την ακύρωση του νόμου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια που εκθέτει τις γυναίκες σε ένα φάσμα βίας που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εξαναγκάζοντάς τες να παραμένουν σε γεωγραφική εγγύτητα με αυτούς που τις κακοποιούν και να ασκούν τα γονεϊκά τους δικαιώματα μέχρι την οριστική τους καταδίκη για ενδοοικογενειακή βία.
Να ενισχυθεί η ιατροδικαστική υπηρεσία και να είναι διαθέσιμη όλο το 24ωρο, όλες τις μέρες του χρόνου.
Τη δημιουργία υπουργείου Ισότητας Φύλων και, μέχρι να επιτευχθεί αυτό, την επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Για να τερματιστεί η βία κατά των γυναικών, πρέπει να ενωθούμε όλοι και όλες μαζί κατά αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος.
Δέσποινα Σαγγανά
Msc Πολ. Επιστημών
Πηγή: Μήνυμα Αντόνιο Γκουτιέρες, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ
