Δεν ξέρω πόσα παιδιά έχουν «αρπάξει» οι τσιγγάνοι. Ξέρω όμως πόσα παιδιά μας έχουν πάρει οι Γερμανοί, οι Άγγλοι, οι Αμερικάνοι και τα Εμιράτα τα τελευταία τρία χρόνια και τα κρατάνε στο ίδρυμα το «Χαμόγελο του Μετανάστη». Μια ολόκληρη γενιά καταρτισμένου εργατικού δυναμικού έχει πάρει ήδη το δρόμο της ξενιτιάς αναζητώντας το βιολογικό της μέλλον. Και πίσω τους περιμένουν χιλιάδες ακόμα με το πτυχίο και το διαβατήριο στο χέρι. Μες το DNA αυτής της γενιάς υπάρχει μονάχα το στοιχείο της ανεργίας που τους σπρώχνει σε «θετές» πατρίδες. Χιλιάδες νέοι επιστήμονες βιώνουν την επαγγελματική «ορφάνια» στα χρόνια των Μνημονίων και εγκαταλείπουν μαζικά τον τόπο που τους σπούδασε. Επαγγελματική κινητικότητα βαφτίζουν την μετανάστευση οι θιασώτες των αγορών και σχεδιάζουν την πολυπόθητη «ανάπτυξη» δίχως ανθρώπινα εργαλεία σε μια χώρα ανειδίκευτων και ημιαπασχολούμενων εργατών.
Πώς να απορροφηθούν οι χιλιάδες επιστήμονες αν ο αριθμός τους ξεπερνά τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, ρωτούν οι φιλελεύθεροι μεταρρυθμιστές. Και την απάντηση την δίνουν οι υπουργοί της κυβέρνησης που αποδομούν συστηματικά παραδοσιακές δομές απορρόφησης επιστημόνων. Η υγεία, η παιδεία, η έρευνα και η τεχνολογία υποβαθμίζονται στο βωμό της λογιστικής και των αντικοινωνικών πλεονασμάτων. Μπορούμε και με λιγότερους δασκάλους, με λιγότερους γιατρούς, με λιγότερους επιστήμονες είναι το δόγμα αυτών που βάζουν στο κρεβάτι του Προκρούστη της ανάγκες της κοινωνίας. «Περίπου 7.000 γιατροί στην Ελλάδα ψάχνουν δουλειά στο εξωτερικό. Και εμείς τους χρειαζόμαστε. Οι πόρτες της Τουρκίας είναι ανοιχτές στους 7.000 γιατρούς της Ελλάδας. Τους προσκαλώ να υπηρετήσουν αυτή τη χώρα και το έθνος με τις γνώσεις τους» λέει ο υπουργός υγείας της γειτονικής χώρας ανοίγοντας ακόμη μια πόρτα στην μετανάστευση. Αντί όμως για τόσες χιλιάδες νέους γιατρούς γιατί να μην στείλουμε στην Τουρκία τον δικό μας υπουργό Υγείας να υπηρετήσει με τις γνώσεις του το εκεί σύστημα. Να διδάξει στους γείτονές μας πόσο εύκολα λύνονται τα προβλήματα κλείνοντας νοσοκομεία και κόβοντας εφημερίες.
